Korkutmak

2.2K 194 242
                                    

Uçağın iniş saati yaklaşırken Selim yavaşça elimi tuttu.

Gözünü kapattığını görünce şaşkınlıkla ona baktım ve merakla "Korkuyor musun?" diye sordum.

"Belki. Biraz. Ufak bir şey." deyince gülerek "Sadece inişte mi?" diye sordum.

"Evet." demesine gülerek "Omzuma yatmak ister misin?" diye sordum.

Selim hiçbir şey demeden Omzuma yatınca yavaşça saçlarını okşamaya başladım. Saçları yumuşaktı ve saçıyla oynamak hoşuma gidiyordu.

"Yatakta da böyle yumuşak mıydın acaba?" diye soran Selim'in kafasına vurdum ve "Ne halin varsa gör," dedim.

Selim bu dediğimi gülerken Trabzon havaalanına inmiştik. 

Rize'de havaalanı bulunmadığı için en yakın havaalanı olan Trabzon'a gelmiştik. Buradan da teşkilatın ayarladığı özel araba ile Rize'ye geçecektik.

Çantalarımızı alıp uçaktan indiğimizde pistte iki adam yanımıza geldi ve MİT kimliklerini çıkardılar. Onur Islak ve İsmet Karan.

Onur Bey "Sizleri karşılamamız için görevlendirildik. Rize'ye kadar size eşlik edeceğiz," dedi.

"Gidelim öyleyse," dedim.

"Unutmadan istediğiniz kişiyi rahatça sorgulayın diye size sahte MİT kimlikleri bastırdık," dedi İsmet Bey ve bize iki kimlik verdi.

Önce kendi kimliğime baktım. Eda Kartal. Selim'in kimliğine baktığımda sessizce yutkundum. 

Tüm vücudum korkuyu hissederken kimliğini Selim'e gösterdim.

Selim de ne olduğunu anlamış olmalı ki adamlara "Bu kimlikleri kim hazırladı?" diye sordu. 

"Sahte isimlerinizi sizin biriminiz gönderdi. Biz de MİT kimliklerinizi hazırladık," dedi Onur Bey. 

Selim bana bakarken MİT'ten gelenlere "Bir dakika," dedim ve Selim'i kenara çekiştirdim. 

"Birimde bizi sevmeyen ve sırrımızı bilen birisi var," dedim.

"Köstebek olabilir mi?" diye sordu Selim. 

Derin bir nefes verdim ve "Olabilir. Bilmiyorum, sadece bizi sevmeyen biri de olabilir," dedim.

"Bizi sevmese neden bu sırrımızı yetkililere söylemesin?" diye soran Selim ile kısa bir süre düşündüm. 

"Bizi korkutmak istiyor. Tehdit telefonu alabiliriz," dedim.

"Şu an bizi izliyor bile olabilirdi," dedi Selim. 

"Olabilir," dedim ve elimdeki kimliğe tekrar baktım. 

"Bars Şeker."

Kod Adı: MersinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin