The Playing Coach's Manager (Redo)

Chapter One

[Marie]

"Makinig ka sa akin, Marie. Ang basketball ay hindi lang isang larong pambata. Ang basketball ay isang sports na tinuturuang gumalaw ang mga miyembro ng naayon sa kanilang tagumpay."

 "Opo, Daddy."

 "Disiplina, tiyaga at determinasyon ang bubuhay sa isang basketball player sa larangan na ito, naiindihan mo?" 

 "Opo, Daddy."

Ngumiti si Daddy, "that's my girl." 

Simula pa lang noong bata pa ako, humahanga na ako kung paano magcoach si Daddy ng basketball. Parating sinasabi ng mga bata niya na si Daddy daw ang dahilan kaya sila nananalo, na si Daddy daw ang utak at sila ang katawan. Parati akong kasama ni Daddy sa pagcocoach niya ng mga laban ng team nila at dahil dito, minahal ko na rin ang larong ito. Kahit na kababae kong bata noon, puro lalake ang kalaro ko at puro basketball ang nilalaro namin. Sa totoo lang, hindi sa pagmamayabang pero mas maliksi at mas magaling pa ako kaysa sa kanila. Kahit na mas matatangkad sila sa akin, mas maparaan ako sa paglalaro. Dumating na nga ako sa puntong ayaw nila akong isali kasi hindi daw patas kapag nasa isang team ako kahit mga lalake pa sila. What a bunch of pussies.

Noong nag high school ako, may Women's Basketball League sa school ko noon, kaya sumali ako. Buong anim na taon, ako ang star player sa amin. Hindi ako nababangko. Naging MVP ako at nakakuha ng Best Female Point Guard Award. Man, my high school times in America is the best. Ah?? Yeah. We lived in America mula pagkapanganak ko, pero umuuwi din kami sa Pilipinas. And my dad is a Filipino, kaya sanay na sanay kaming magTagalog. 

Pero noong magcocollege na ako, pinauwi kami ni Papa ng kambal ko sa Pilipinas dahil gusto niya ay dito naman kami magtapos ng college. Siya naman, trabaho na talaga niya magcoach sa America kaya naiwan siya doon. Don't worry, me and my twin know how to live independently. We're not your typical lousy party girls.

IT'S JUST THAT IT PISSES ME OFF THAT IN MY UNIVERSITY, WALA KAMING WOMEN'S BASKETBALL LEAGUE. PUTANGINA!

AND SPEAKING. AYAW KO PANG PUMASOK. PUTANGINA ULI.

---

[Adi]

"Ang aga mo naman, Marie?" Tanong ko kay Marie habang nagluluto ako ng agahan namin.

"Frustrated." She answered.

"Maaga ba pasok mo today?"

"Eleven pa." Ani nito sabay buhos ng kape sa cup niya.

My! My twin is really cute.

"Lapit na itong maluto. Wait ka lang."

"Yeah," sagot ni Marie sabay higop ng kapeng walang creamer. 

She is my younger twin sister, Marie Claire and I am her older twin sister, Adi Cloy. We are living here for the past two years while our Dad is working in America as a basketball coach. I know you're asking about our mom's whereabouts. Well, unfortunately, she died giving birth to us. Since kambal kami, she had to do double the job in giving birth to us and hindi niya kinaya. Nonetheless, we were raised properly by our American grandparents and our dad too. I forgot to mention, my mom was an American, while my dad is a Filipino. It's why sanay kaming mag-Tagalog. We are very good bilinguals! But sa mukha talaga, nakuha namin ni Marie ang looks ni mommy more than daddy. But Dad would always comment about how he resembles my cheerful personality and how our mom resembles Marie's short tempered personality. This is why I consider us as perfect twins. We balance each other out.