DÜZENBAZ

BÖLÜM 30

Mavi'nin terasa girdiğini gördüğümde yaslandığım yerden doğrulup etrafa bakındım. Gözlerim Yüsra ve Fuat'ı arıyordu. İkisi de hala ortada yoktu ve Mavi de geldiğine göre merak etmeye başlamıştım.

Mavi terasa adımı attıktan saniyeler sonra evden patlama sesi gelmişti. Sesi duyan herkes Mavi'yi korumak için önüne geçip eve silah doğrultmuşlardı.

Bakışlarımı Kuzgun'a çevirip kaşlarımı çatmış ve elimi belimdeki silaha götürmüştüm. O da kemerindeki silahı çıkartıp bana doğru gelirken hızlı adımlarla kalabalığın içerisinden en öne çıktım.

"Hande?" demişti endişeli ses.

Bakışlarımı o tarafa çevirip Mavi'nin donuk bakışlarıyla karşılaşmıştım. Yüzü kireç gibi olmuş bana bakıyordu. Onu ilk defa öyle görüyordum.

"İçeride ne olduğu hakkında bir bilgin var mı?"

"Hayır, Yüsra... O içerideydi."

Hemen başımı sallayıp diğerlerine baktım.

"Önden ben gideceğim bir kaç kişi Mavi'nin yanında kalsın. Gerisi benimle gelsin."

Kimse itiraz etmemiş ve bölünmeye başlamıştı. Sağ ayağımla evin içine adım attığım anda yanımda Kuzgun'u görmüş ve kaşlarımı çatmıştım.

"Sen Mavi ile kal."

"Seni asla yalnız bırakmam."

Onunla uğraşacak zaman değildi. Bu yüzden sessiz kalarak etrafa bir bakış attım. Kimse görünmüyordu, ses dördüncü kattan gelmişti.

Kendi kendime düşünürken gözlerim büyümüştü.

"Ses dördüncü kattan geldi, o katta Yüsra'nın odası var."

Sözüm biter bitmez koşarak asansörün önüne geldim. Asansör zemin kattaydı ve gelmesini bekleyemezdim. Yüsra'nın ve Fuat'ın hayatı tehlikede olabilirdi.

"Mehmet acil çıkışın anahtarını at!"

Adamların arasından sıyrılıp aceleyle çıkardığı anahtarı bana fırlatmıştı. Kapar kapmaz koşmaya başlamıştım. Çıkış merdiveni koridorun sonundaydı ve tüm hızımla koşuyordum. Arkamdan Kuzgun'un adımlarını duyabiliyordum.

Silahı kolumun altına sıkıştırıp çıkış kapısının kilidini açmıştım. Tüm hızımla koşarak merdivenleri inmeye başlamıştım. Eğer eve baskın oluysa çıkış kapısını bilemezlerdi. Mavi her an olabilecekler için evi kendi tasarlatmıştı. Arkamdan gelen ayak sesleri hızıma yetişmeye çalışırken dördüncü katın merdiveninde durup anahtarını bulmaya çalıştım.

Elim ayağım birbirine girmişti ve anahtarını bir türlü bulamıyordum. İçimden küfürler savururken bir el omzuma değmişti.

"Ve ben açayım."

Hiç itiraz etmeden anahtarı Kuzgub'a uzattım. Tek hamlede anahtarı bulup açmıştı. Elimdeki silahın emniyetini açıp koridora doğrultarak duvarı döndüğümde gördüğüm manzara karşısında donakaldım.

Yüsra asansörün ağzında oturmuş şok içerisine bize bakıyordu. Bakışlarımı arkasına yani onun odasına çevirdiğimde kapısı açıktı.

"Fuat..." diyebildim sadece.

Diğer adamlar Yüsra'nın yanına koşarken ben hızımı düşürmeden odaya koşmuş ve tam kapısında durmuştum.

İçeride göreceğim görüntü iliklerime kadar korku salmıştı. Eğee tahmin ettiğim şeyle karşılaşırsam yıkılacağımı biliyordum.

"Hande..."