DÜZENBAZ

BÖLÜM 62

"Anne ben bugün dershaneye gitmeyeceğim."

Sofradaki sessizliği bozan ilk kişi Zümra olmuştu. Tabağımdaki kreple oynarken bakışlarımı ona çevirdim.

"Neden tatlım?"

"Bugün Hande ablayla biraz vakit geçirmek istiyorum. Onu daha iyi tanımak istiyorum."

"Ama Hande'nin işi var, dershaneden de geç çıkmıyorsun zaten. Sen gelene kadar o işlerini halletsin akşam oturursunuz."

"Hayır anne o anlamda değil. Oturup konuşmak istemiyorum vakit geçirmek istiyorum. Beraber bir şeyler yapmak istiyorum."

Teyzemin bakışları bana çevrildiğinde sıkıntıyla nefes verdim. Nasıl olsa bugün hiç bir yere gitmeyecektim. Kızın da gönlünün kırılmasını istemiyordum.

"Tamam, bir kaç saat beraber vakit geçiririz."

"Süper, o zaman bugün gitmiyorum."

Teyzem memnuniyetle kabul ettiğinde herkes yeniden tabağına dönmüştü. Giyinme odasında bir çok peruk vardı, katıldığı davetlerde kullanılan peruklarının olduğunu söylemişti.

Siyah kahküllü bir peruk seçmiştim. Ardından teyzem nasıl bir şeyler istediğimi sormuş ve anlatmıştım. Çalışanları bedenimi alıp çoktan alışveriş yapmaya gitmişlerdi.

Zümra'nın ricasını zor da olsa kabul edip krepten bir kaç lokma alıp masadan kalkmıştım. Onlar mutfağı toplarken bende odama çıkıp benin için daha öncesinde alınmış kıyafetlere bakındım.

Hepsi cicili bicili kıyafetlerdi, daha öncesinden beni takip ettiyse az da olsa tarzımu öğrenmiş olmalıydı. Ama dolaba bakılırsa görmezden gelmiş görünüyordu.

"Kıyafet kıyafettir." diyerek dolaptan kot şort ve uzun switshort çıkarttım.

Havalar bir sıcak bir soğuk oluyordu. Otele gitmeden önce serindi ama şimdi ılıktı. Hızlıca üzerimi giyinip saçlarımı arkadan topladım.

Hala aynaya bakmaya cesaretim yoktu. İki gündür kendimle yüzleşemiyordum. Yüreğimdeki yangın gün geçtikçe çoğalıyordu ve diğer bütün hislerimi uyuşturuyordu.

"Abla girebilir miyim?"

"Gel." dedim kesin bir sesle.

Odanın kapısını açıp elinde iki kupayla girmişti. Birini bana uzattığında kırmamak için alıp masaya indirdim.

"Resim sever misin?"

Çizimim iyiydi ama hiç alakam yoktu.

"Yani." dedim siyah boğazı beyaz çizgili çorabımı giyinerek.

"Benim çizimim çok iyidir, resim atolyem var aşağıda beraber çizim yapalım mı?"

Beyaz sporları giyinip başımı salladım. Biraz da olsa kafamın dağılması iyi olurdu.

"Tamam o zaman kahveni al da gidelim."

Kupayı elime alıp arkasından ilerlemeye başladım. En son lisedeyken defterlerimi karalardım. Arkadaşlarım beğenirdi ama şimdi o güzel çizimlerden ne kaldığını bilmiyordum.

"Nereye gidiyorsunuz?"

Avluda bize gülümseyerek bakan teyzeme Zümra cevap verdi.

"Çizim yapacağız."

"Oo süper bende size el yapımı kurabiye hazırlayım."

"Olur, değil mi abla?"

İkisinin de bakışları bana çevrildiğinde geçiştirmek için başımı salladım.