"Anne! Kalk artık çok uyudun!"
Tepemde zıplayan Arsen'i kızdırmak için uyumuş numaradı yapmaya devam ediyordum.
"Of ya! Yüsra teyze! Annem kalmıyor!"
"Tepemde zıplayan bir adet ballı lokum varken uyanmamam mümkün mü?"
Bir anda doğrulup Arsen'i altıma alarak gıdıklanamaya başladığımda kulağıma dolan kıkırdamaları bütün günümü aydınlatmıştı.
"Hande teyze annem kahvaltıya çağırıyor."
Süsen kucağında bebeğiyle kapıdan bize seslendiğinde Arsen altımdan kaçarak odadan çıkmıştı.
Uykumu alamasam da bugün Arsen'le zamanımı geçireceğim için bütün enerjim yerindeydi.
"Bakalım Yüsra teyzen ne hazırlamış?" diyerek mutfağa girdim.
Elindeki reçelleri masaya indiren Yüsra çocukları öpüp bana döndü.
"Sağlıklı beslenmek iyi olduğu için bu iki bıcırığa salatalık, domates ve yumurta hazırladım. Ha bir de portakal suyumuz var."
"Oley yumurta!"
İkisi de aynı anda söylediğinde gülmeden edememiştim. Masaya oturup çayımdan yudumlayarak bir yandan da Arsen'e yediriyordum.
"Bugün bıcırıklar okula gitmeyeceğine göre diyorum ki parka götürelim. Ne dersin annesi?"
Hemen başımı iki yana salladım.
"Olmaz Arsen çabuk hastalanıyor. Hava soğudu."
"Ama anne!"
Arsen mızmızlanmaya başladığında Süsen de ona katılmıştı.
"N'olur! N'olur! N'olur!"
"Hande kırma heveslerini."
Arsen mızmızlanmaya devam ediyordu ama kararım kesindi. Daha geçen ay havalar yeni soğumaya başladığında ateşlenmişti.
"Olmaz Arsen hasta oluyorsun. Biz seninle evde oyun oynarız."
"Banane istemiyorum!"
Elindeki çatalı masaya atıp mutfaktan koşarak çıktığında elimi alnıma koyarak usul bir nefes verdim.
"Tatlım çocuğun üzerine çok düşüyorsun."
"Yüsra hastalanıyor anlamıyorsun beni."
"Anlıyorum ama çocuk o."
"Olmaz Yüsra biliyorsun astım hastası. Soğukta koşuşturması tehlikeli."
"Peki canım sen bilirsin."
Arsen kronik astım hastasıydı ve onun için koşuşturmak çok tehlikeliydi. Mutfaktan çıkıp odasına girdim. Yatağına uzanmış arabasına sarılarak gözlerini kapatmıştı.
"Gelebilir miyim anneciğim?"
"Gelme istemiyorum."
Bazen o kadar nazlı oluyordu ki dayanamayacak duruma geliyordum. Tam yanına oturmak için ilerlerken telefonum çalmıştı. Odadan gelen telefon sesimle girdiğim gibi çıkmış ve kendi odama geçmiştim.
Teyzem arıyor...
Uzun zamandan sonra beni neden arıyordu?
"Efendim?" dedim soğuk bir sesle.
'Hande nasılsın canım?'
"İyiyim sen nasılsın?"
'Bende iyiyim nasıl olsun.'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜZENBAZ
Teen Fiction"Aşk mı? Ölüm mü?" dedi gözlerimin içerisine derin derin bakarken. Elimdeki silah tam kalbine doğru bakıyordu. Gözlerim yavaş yavaş dolarken hırsla alıp verdiğim soluğun sesini duyabiliyordum. "Tabi ki de ölüm, senin gibi bir adam için asla aşkı s...
