DÜZENBAZ

BÖLÜM 31

Yüsra, Kuzgun'un sözlerinden sonra pes edip benimle gelmeyi kabul etmişti. Teras katın asansörü açıldığında Mavi'nin etrafında toplanmış adamlar bizi görünce geriye çekilmişti.

Mavi kardeşinin sapasağlam olduğunu görünce rahat bir nefes verip yanımıza gelmiş ve kolundan tutmak için elini uzatmıştı.

"Dokunma bana."

Yüsra, Mavi'den uzaklaşıp geriye çekildiğinde bakışları bana dönmüştü. Artık her şeyi konuşmanın zamanı gelmişti.

"Ne oldu?"

Sorusuna cevap vermeden belimdeki silahı çıkartıp Mavi'ye uzattım. Kuzgun arkamızda sessiz sessiz bizi izlerken Mavi bir silaha bir de bana bakmıştı.

"Bu ne?"

"İstifa..." diyerek Mavi'nin elini tutup silahı avcuna bıraktım.

"İkisine de ne yaşattığını ayrıntısına kadar biliyorum Mavi. Ve artık Fuat'ın burada kalmasına müsadem yok."

Mavi silahı adamlardan birine uzatıp yeniden bana dönmüştü. Gözlerinin içinden bana ölümcül bakışlar attığını fark edebiliyordum.

"Buradan nasıl çıkıldığını çok iyi biliyorsun ve buna rağmen gitmek mi istiyorsun?"

"Artık ölüm falan umrumda değil Mavi. Benim dostum senin yaptıkların yüzünden az kalsın kendini öldürüyordu. Göz göre göre onun ölüme gitmesini izleyemem. Eğer ölecekse de hakkıyla ölsün. Senin koyduğun kuralın kurbanı olarak değil."

Sessizce dinlemeye devam ediyordu.

"Bana evini açtın, ailene ortak ettin, sol kolun yaptın, yedirdin, içirdin. Bunlar için sana minnettarım ve hayatım boyunca da hakkını ödeyemem ama bu yaptıklarına da sessiz kalmam. Kardeşine bak bir, ne halde olduğuna bak."

Elimle Yüsra'yı işaret ettim. Elbisesine tutunarak dolu gözlerle ablasını izliyordu. Mavi ona bir bakış atıp yeniden bana döndü.

"Fuat ondan kat kat beter, adam artık nefes alamıyor. Ben dostumun bu halde olmasına daha fazla izin veremem. Şimdi şu an istifamı veriyorum ve gidiyorum. Öldürmek istiyorsan sana verdiğim silahı arkamı döndüğüm an kafama sık. Ardından da Fuat'a sık, ama burada daha fazla kalmayacağız."

Sözlerimin bitişinde yine sessiz kalmayı tercih etmişti. Ortamı ölüm sessizliği kaplamıştı. Kutlamadaki herkes bizi izliyordu, Mavi ise beni...

Bir cevap vermesini bekliyordum. Vermeyeceğini anladığım anda arkamı dönüp gidecektim. Tam o sırada asansörün kapısı açılmış ve bütün bakışları oraya çevrilmişti.

Asansördeki kişinin Fuat olduğunu görünce yardım için bir adım atmıştım. Eliyle durmamı işaret ettiğinde Mavi ile konuşacağını anlayıp geri çekilmiştim.

Tam karşısında durup burnunu çekerek elindeki silaha bakmıştı.

"Ben hiç bir yere gitmiyorum. Evet bir şeylere sen sebep olmuşsun ama bu evlilik kardeşinin kendi kararıymış. Seni suçladığım için özür dilerim."

Kimseden özür dilemeyen Fuat şimdi herkesin içerisinde Mavi'den özür dilemişti. Dudaklarım şaşkınlıkla açılırken bakışlarımı Yüsra'ya çevirmiştim. Sadece Fuat'ı izliyordu...

"Affetmen için her şeyi yaparım. Buradaki senin kardeşin de olsa bir kadın için silip atmam. Bahsi geçen şahıs ile aramızda bir şeyler yaşanmış olabilir. Ama bu sırf başkasıyla evlendiği için hayatımdan vazgeçmeme engel değil."

Mavi bakışlarını direkt bana çevirmişti. Az önce onun için söylediğim kelimeleri resmen ağzıma tıkmıştı. Ben onun için Mavi'yi karşıma almaya hazırken onun yaptığı şey herşeyi berbat etmişti.