Ang Martyr at Ang Manhid (MSS#1) [Completed]

Kabanata 27

Kabanata 27

I'm Hurt

Hindi ko alam kung paano ako ligtas na nakauwi ng bahay. Basta ang alam ko lang, pagkadating na pagkadating ko agad akong pumasok ng kwarto at dun nagsimulang umiyak. Iyak lang ako ng iyak. Kinakatok nga ako ni Mama pero nagpanggap akong natutulog na.

One week na ang nakalipas at palagi akong ganito. Pag-uuwi ng bahay, iyan. Daig ko pa ang brineakan sa pagiyak eh. Palaging mugto ang mga mata ko. Ang daming ko na lang ginawang palusot sa mga nagtatanong lalong lalo na sina Mama, papa, si Bees tsaka ang buong team. Minsan nga napapatulala na lang ako habang pinapanood silang nagpapractice ng laro. Palapit ng palapit na kasi ang game laban sa White Demons.

Linggo ng gabi na ngayon, natapos na rin akong pumunta ng Charity at pagod na pagod na ako. Para lang akong ewan, kasi pagsinusubukan kong ipikit ang mga mata ko, tutulo na naman ang mga luha ko.

Riiiiing...

Napabangon naman ako ng magring ang cellphone ko. Kinuha ko naman at tiningnan kung sino ang caller.

Calling...

Xyrelsungit-_-

Clinick ko naman ang answer button. Inayos ko rin ang boses ko para di niya mahalatang umiyak ako. Napakaobserver kasi nitong sungit na to e.

"H-hello?"

"...."

Aba, tatawag tawag hindi naman pala sasagot. Hmp.

"Hoy sungit, anong sadya mo at tumawag ka pa?"

Narinig ko naman sa kabilang linya ang pinatutugtog niya.

"♪So when you feel like trying again

Reach out, take my hand

See how great it could be

To fall in love with someone you can trust

Who would never give up

'Cause you're all that he needs

Baby take a chance on me

Baby take a chance on me, oh oh

Baby take a chance on me

Baby take a chance on me, oh oh oh♪"

Bigla naman akong natawa sa narinig ko. Si sungit, nakikinig ng love song?

" Pfft. Hahaha,Grabe ka sungit, di ko akalaing nakikinig ka pala ng ganyang mga kanta.." Akala ko kasi, mga rock songs lang yung pinakikinggnan niya e, base naman sa personality niya, diba?

Narinig ko namang nagsalita siya sa kabilang linya.

"It's nice hearing you laugh." He said soflty kaya napahinto tuloy ako sa pagtawa dahil sa sinabi niya.

"Ahm.." di ko alam kung anong sasabihin ko.

"Hey. Why did you stop?" Kahit sa phone, ang sungit pa rin ng boses niya. Hindi ko tuloy maiwasang ngumiti, ang swerte ko at mayroon akong kaibigang tulad ni Xyrel, this entire week kasi palagi akong umiiwas sa kanila, pero tong si sungit, ayaw paawat talaga. He keeps on bugging me kung bakit ako umiiwas sa kanila. Ang kulit kulit niya to the point na nasisigawan ko na siya, pero imbis na magalit siya, he will just smile at me at tatawa ng malakas. Pagtatanungin ko siya kung bakit siya tumatawa, ito yung sagot niya.