Cupid's Compass (Completed )

အပိုင္​း-၂၆

သီတင္​းကြၽတ္​​ေက​​်ာင္​းပိတ္​ရက္​ ကုန္​ဆံုး၍ ​ေက်ာင္​းဖြင္​့ရက္​​ေပမို႔ ​ေက်ာင္​းသား​ေက်ာင္​းသူအားလံုး အ​ေဆာင္​ဆီ ကိုယ္​စီျပန္​လာၾကရ​ေလၿပီ။

ကား​ေလး​ေပၚမွဆင္​းကာ အ​ေဆာင္​ဝန္​းဆီဝင္​လာသည္​့ နံ႔သာ​ေျခလွမ္​းတို႔သည္​ ၿဂိဳဟ္ႀကီးကိုးလံုးစလံုးကို ဆြဲထားရသည္​့ႏွယ္​​ေလးလံ​ေန၏။

အထုပ္​ေလးတစ္​ခုကိုဆြဲကာ ​ေလးတိ​ေလးကန္​​ေျခလွမ္​းမ်ားျဖင္​့ ဝင္​​ေရာက္​လာသည္​့ နံ႔သာ၏ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးစူ​ေထာ္​​ေနျခင္​းမွာ လက္​ထဲမွဟင္​းထုပ္​​ေလးက ​ေလးလြန္​း၍မျဖစ္​တန္​ရာ...

သို႔​ေသာ္​ နံ႔သာ၏မ်က္​ႏွာ​ေလးမွာကား ျမင္​းမိုရ္​​ေတာင္​တစ္​ခုလံုးကို ရြက္​ထားရသည္​့ႏွယ္​ မအီမသာ​ေလးလန္​​ေနဟန္​အျပည္​့ပင္​။

အ​ေဆာင္​တြင္​​ေနစဉ္​က ရက္​တို႔သည္​အလြန္​ၾကာ​ေညာင္​း​ေသာ္​လည္​း အိမ္​၌ ေက်ာင္​းပိတ္​ရက္​ခုႏွစ္​ရက္​သည္​ မည္​သို႔မည္​ပံု ကုန္​ဆံုးသြားသည္​ကိုပင္​ မသိႏိုင္​​ေအာင္​ပင္​။

​ေက်ာင္​းပိတ္​​ေပးခဲ့သည္​မွာ မ​ေန႔တစ္​​ေန႔ကလိုပင္​ ခံစား​ေနရဆဲ မဟုတ္​ပါလား...

နံ႔သာ ဟာသတစ္​ခုကို ​ေျပးသတိရမိ၏။
ကမ႓ာႀကီးလံုးသည္​ဟု သင္​ၾကား​ေသာဆရာႏွင္​့ ကမ႓ာႀကီးက ျပား​ေၾကာင္​း​ေျပာ​ေသာ အ​ေဖၾကား ဗ်ာမ်ား​ေသာ က​ေလးအ​ေၾကာင္​းပင္​။

ၾကံရာမရာသည္​့အဆံုး ထိုက​ေလး ​ေကာက္​ဆိုလိုက္​ပံုက
" ကမ႓ာႀကီးသည္​ ​ေက်ာင္​းတြင္​လံုး၍ အိမ္​တြင္​ျပား​ေနပါသည္​" ဆိုသတဲ့...

အင္​း အခုလည္​း ဘာထူးလဲ
" အခ်ိန္​သည္​ အိမ္​တြင္​အကုန္​ျမန္​၍ ​ေက်ာင္​းတြင္​​ေႏွး​ေနပါသည္​" ​ေပါ့..

နံ႔သာ ကိုယ္​့အ​ေတြးႏွင္​့ကိုယ္​ျပံဳးရင္​း ဆက္​​ေလ်ွာက္​လာစဉ္​ ​႐ုတ္​တရက္​​ေနာက္​မွၾကားလိုက္​ရ​ေသာအသံ

" နံ႔သာ​ေလး..."

"အမ​ေလး ဗု​ေဒၶါ ဘုရားႀကီး ႂကြ ႂကြ ႂကြ...!"

အလန္​႔လန္​႔အဖ်ပ္​ဖ်ပ္​ျဖင္​့ ​​ေယာင္​လိုက္​ၿပီးမွျမင္​လိုက္​ရ​ေသာ စြမ္​းပိုင္​ဝင္​့ထည္​ေၾကာင္​့ နံ႔သာမ်က္​ႏွာ​ေလးက တင္​းမာသြားရ၏။