Restricted Area

3- Üniforma

Öğleden sonra hava çok sıcaktı. Kavurucu güneş ışıkları asfalt yoldan sekerek dalgalanıyor, boğucu buharın yükselmesini sağlıyordu.

Kamu çalışanları, yine Jiang Chijing'in komşusunun evine gelmişlerdi, durmadan yere dağılmış cam parçalarından ve duvardaki siyah mürekkep izinden şikayet ediyorlardı.

İşten yeni çıkan Jiang Chijing, özel garajından dışarı çıktı. İki adam onu ​​görür görmez yanına gelip, "Bay Jiang, Bay Zheng'in ne zaman döneceğini biliyor musunuz?" diye sordular.

Jiang Chijing kibarca başını salladı, o da bilmiyordu.

Bu temiz ve düzenli toplulukta, tüm sakinler hoş bir topluluk ortamını sürdürmek için bilinçli bir çaba gösteriyorlardı.

İnsanlar düzenli olarak çimlerini biçiyor ve bahçeleriyle ilgileniyorlardı, hatta ara sıra gönüllü olarak bahçelerinin dışındaki kaldırımları yıkıyorlardı.

Böyle uyumlu bir ortamda, yerde temizlenmemiş cam kırıkları ve duvarda yıkanmamış mürekkebiyle böylesine düzensiz bir evin görüntüsü inanılmaz derecede uyumsuzdu.

Kamu çalışanları günde bir kez geliyorlardı, ancak görmek için can attıkları Bay Zheng'e hiç rastlayamamışlardı.

Jiang Chijing ne zamandan beri hatırlamıyordu ama sokağın karşısındaki adam bir daha asla ortaya çıkmamıştı. İki gün önceydi, yoksa üç gün müydü? Her halükarda, o gece olan olaydan sonra, Jiang Chijing'in bildiği kadarıyla o adam sadece bir kez geri dönmüştü.

Bu ortamda kendini güvende hissetmediği için bir akrabasının ya da arkadaşının evine taşınmış olabilirdi.

Jiang Chijing bunu garip bulmuyordu, sadece doğal olarak biraz sıkılıyordu ve gözetleyeceği kimse olmadığı günlere alışık değildi.

Ancak işin iyi yanı, buraya kötü röntgencilik alışkanlığından kurtulmak istediği için taşınmış olmasıydı. Artık gözetlemek için sahip olduğu tek fırsatı da gittiğine göre, etrafta gezinen gözlerini kendisine saklaması oldukça uygun olurdu.

Jiang Chijing'in demir çitinin dışında üst üste yığılmış üç kargo vardı. Üç paketi de aldı ve küçük bir bıçakla kesip açtı. Son zamanlarda satın aldığı veya onarım için gönderdiği üç eşyaydı.

İlki bir şişe mürekkepti. Jiang Chijing'in el yazısı üzerinde çalışma alışkanlığı vardı. Onun için mürekkep, düzenli olarak kullandığı önemli bir maddeydi.

Bir sonraki pakette bir şişe parfüm vardı. Bu önemli bir eşya olmasa da yılda birkaç gün kullandığı bir şeydi, bu yüzden fırsat doğduğunda hazırlıksız yakalanmamak için bir tane satın almıştı.

Markası, o gece parçaladığı ile aynıydı. Jiang Chijing, eski erkek arkadaşından hiçbir sorun yaşamadan iyi bir şekilde ayrılmıştı. Bu marka parfümü uzun süre kullandıktan sonra, bir başkasına geçmek gibi bir niyeti oluşmamıştı.

Ve son paket, Jiang Chijing'in tamir etmeyi başaramadığı antika mekanik saatti.  Modelinin birkaç on yıldan beri modası geçmiş olsa bile, üretici ömür boyu garanti vermişti.

Cezaevi kuralları gereği personel telefonunu cezaevi alanına sokamazdı. Jiang Chijing, zamanı kontrol etmek için bu eski saati kullanmaya alışmıştı. Bu saatsiz geçirdiği günlerde sık sık bilinçsizce boş bileğine bakmıştı.

Eksik olan ve kırılan eşyalar eski yerlerine geri getirilmişti. Kamu çalışanları da karşı bahçedeki cam kırıklarını sonunda temizlemişlerdi.

Sadece komşusu ortadan kaybolmuş gibiydi ve açık duran yatak odası penceresi asla tamir edilmemişti. Jiang Chijing evinden bakarken  garip bir şekilde terkedilmiş gibi hissetti.
***