Restricted Area

İki Yıl Sonra Yeniden Buluşma

Yaşlı hanımefendi sonunda vefat etti.

Ameliyatın üzerinden iki yıldan fazla zaman geçmişti. Yaşlı kadının sağlığı hiçbir zaman iyiye gitmedi ve ayrılışı kimse için sürpriz olmadı.

Köşedeki dükkanın girişine taziye evi kuruldu. Jiang Chijing ve Zheng Mingyi arabayı bir süre etrafta gezdirdiler ve bir telefon edip köşedeki dükkanın yerleşim bölgesi içinde olduğunu öğrendiler. Yaşlı çift köşedeki dükkanın ikinci katında oturuyordu.

Mahalle köhne olmasına rağmen sakinleri hala dost canlısı görünüyordu. Eğer bu yeni kurulmuş bir topluluk olsaydı mülk yönetim ekibi yerleşim bölgesinde bir taziye evi kurmayı asla kabul etmezdi.

"Bizi izliyorlar."

Jiang Chijing mahalleye girdikten sonra hiç istifini bozmadan etrafını inceledi. O ve Zheng Mingyi, kaldırımlardan merakla izleyen mahalle sakinlerinin karşısında ortama uymayan, resmi siyah takımlar giyiyorlardı.

"Onlara aldırma." dedi Zheng Mingyi alçak bir sesle. "Xu Sheng buradaki insanlarla oldukça iyi geçiniyordur."

"Evet." diye onayladı Jiang Chijing.

Xu Sheng'in çok dengeli bir aurası vardı ve hayatın her kesiminden insanlarla ilişki kurabiliyordu. Böyle sıkı sıkıya bağlı bir mahallede kesinlikle idare ederdi.

Ancak ikisi taziye evine yaklaştıklarında beklediklerinden çok küçük bir farklılık ile karşılaştılar.

"Seni bok herif, annen sana tuvaleti nasıl kullanacağını öğretmedi mi?"

Taziye evinin yanında kısa kollu siyah gömlek giymiş uzun boylu, zayıf bir erkek ağlayan bir çocuğu azarlıyordu. Adam güzel ve narin görünüyordu ve şeftali çiçeği yaprakları şeklindeki çekici gözleri çocuğa öfkeyle bakıyordu. Eğer ağzından gerçekten nahoş, kötü kelimeler çıkmasaydı, Jiang Chijing onun Prenses olduğunu neredeyse fark etmeyecekti.

Bu pek de doğru değildi artık. Prenses hapisten çıktığına göre belki de ona Li Yi demek daha doğru olurdu.

"Buranın neresi olduğunu bilmiyor musun?"

Çocuğun yanında nemli sarı bir leke vardı. Muhtemelen yeni yapılmış bir idrar birikintisiydi.

Küfürler Li Yi'nin ağzından çıkmaya devam etti. Bu sırada bir kadın başka bir apartmandan dışarı fırladı. Çocuğuna sarılırken kaşlarını çattı ve Li Yi'ye, "O hala küçük, ona nasıl böyle davranırsın?"

"Küçük olduğu için azarlanması gerekiyor zaten. Yıl olmuş bilmem kaç, çocuklara her yere sıçmamaları ve işememeleri öğretilmeli!"

"Erkek erkektir. İyiyi kötüyü bilmemesi normal. Bu konuda mı kavga ediyorsun gerçekten?"

"Sadece kavga etmek istemiyorum, aynı zamanda seni de eğitmek istiyorum! Buranın bir taziye evi olduğunu göremiyor musun? Bu küçük şeytanın tuvalet eğitimi yoksa o zaman onu dışarı salma ve başkalarını rahatsız etmesine izin verme."

"Sen!"

Kadının konuşmada Li Yi'ye üstünlük kuramayacağı belliydi. O sırada binadan bir adam çıktı ve kadının kolunu çekiştirerek, "Unut gitsin. Bu insanlar içeride yattılar, onları kışkırtma." diye fısıldadı.