Restricted Area

37- Bu Gece

"Onu durdur ya da ihbar et, bu kadar basit."

Jiang Chijing bütün gece bir o yana bir bu yana dönmüştü, zihni darmadağınıktı. Hata yapmanın insani bir davranış olduğuna inanıyordu, çuvallamayacak diye bir şey yoktu. Ama aynı zamanda bunun bir ilkelerine bağlı kalma meselesi olduğunu da hissediyordu, bu noktada herhangi bir hataya izin veremezdi.

Sonunda sabah Zheng Mingyi'ye iki koyu göz halkasıyla sorduğunda Jiang Chijing'in dün gece yaşadığı ikilem sanki bir şakaymış gibi neşeli bir şekilde bu öneriyi vermişti.

"Onu durdurmak nasıl bu kadar basit olabilir?" Jiang Chijing kaşlarını çattı.

"Öyleyse onu ihbar mı edeceksin?"

Zheng Mingyi konuşurken boş bir kağıt parçasına 'durdur [阻]' ve 'ihbar et [告]' yazdı ve iki kelimeyi de daire içine aldı.

"İhbar etmeyeceğim." Jiang Chijing, kalemi Zheng Mingyi'den aldı ve yanlış yazılan 'durdur'a bir çizgi ekledi.

Jiang Chijing, son çare olarak Xu Sheng'i ihbar etmek istemiyordu.

Bu oldukça tuhaf bir ruh haliydi. Doğruyla yanlışı ayırt edemediğinden değildi ama Xu Sheng ona kaçtıktan sonra işleyeceği suçların planlarını bile dürüstçe ifşa ettiğinden, Jiang Chijing onu teslim etmenin Xu Sheng'in güvenine ihanet olacağını hissediyordı.

Bir mahkumun güveni kesinlikle değerli bir şey değildi. Ancak Xu Sheng güçlü duygulara ve ilkelere sahip bir adamdı. Jiang Chijing onu gerçekten bu şekilde sırtından bıçaklamak istemiyordu.

"Yani artık iki seçeneğin var."

Zheng Mingyi kalemi Jiang Chijing'den geri aldı, ardından 'durdur'dan ayrılan iki ok çizdi ve birinin sonuna 'engelle [拦]', diğerinin sonuna ise 'para [钱]' yazdı.

Engelle kelimesi basit bir kelimeydi ve yanlış yazılmamıştı. Ancak Jiang Chijing'i şaşırtan şey, para kelimesinin oldukça düzgün yazılmış olmasıydı. Görünüşe göre parayla uğraşmak bu adamın kaderiydi.

Zheng Mingyi, "Birincisi onun dışarı çıkmasını engellemek, ikincisi ise sorunu çözmesi için para vermek." dedi.

"Parayı ona nasıl vereyim?" Jiang Chijing, kendini karmaşık hissederken kalemi Zheng Mingyi'den tekrar alıp 'para' seçeneğinin yanına çarpı işareti çizdi. "Küçük bir miktar değil, ben de bir hayırsever değilim."

Yardım etmek bir hayır işiydi, görev değil. Dahası, başta onunla Xu Sheng arasında güçlü duygusal bağlar yoktu. Yardım amaçlı mı yoksa görev amaçlı mı olduğuna bakmaksızın ona yardım etmek için bu kadar ileri gitmek düpedüz aptallıktı.

"Bağış toplamak için bir iletişim kanal bulmayı düşündün mü?" diye sordu Zheng Mingyi.

Jiang Chijing, "Sahip olduğumuz sınırlı zamanla bu kadar büyük bir meblağı biriktirmek mümkün değil." dedi. "Eğer Xu Sheng dışarı çıkmak için bu kadar acele ediyorsa, yaşlı hanımın muhtemelen fazla vakti kalmadı."

Yüzbinlerde bir rakam olsaydı mümkün olabilirdi. Ancak bir mucize gerçekleşmediği sürece yaşlı hanımın ameliyatı için gerekli olan tıbbi masrafların bu kadar kolay karşılanması mümkün değildi.

"Bundan bahsetmişken" Jiang Chijing bir anda doğrudan Zheng Mingyi'ye baktı. "Hisse senetlerinle hızlı para kazanılabiliyor mu?"

"Sağlık faturalarını karşılamak için hisse senedi ticareti yapmayı mı düşünüyorsun?" Zheng Mingyi eğleniyormuş gibi sordu. "Elbette Memur Jiang, eğer bana 50 milyon dolarlık bir sermaye verirsen bunu yapacağımı garanti ederim."