70. İfade

1.2K 129 44
                                    

Yüzümü gıdıklayan ışık huzmeleriyle göz kapaklarımı hafifçe araladım. Ufukta yeni yeni doğmaya başlayan güneşi görünce kafamı diğer tarafa çevirdim.

Yediğim dayağın acısı yeni yeni çıkıyormuş gibi kaslarımın her biri isyan ederken dudaklarımı birbirine bastırdım. Kalkmak istiyordum ancak bunu yapacak gücü bulamadığımdan biraz daha öylece uzanmaya devam ettim.

Üşüdüğümden dizlerimi kendime çekerken yüzümü buruşturdum. Dinlenmek için gözlerimi biraz daha kapattığım sıra birinin seslendiğini duydum.

"Abi burada biri var!"

Çevreme bakınırken en başında kimseyi göremedim. Kısa süre sonra sahil tarafındaki hareketliliği görünce rahatlayarak ciğerlerimdeki soluğu yavaşça bıraktım.

Aralarından birinin bana doğru koştuğunu görünce onu hemen tanıdım. Dün akşamın üzerine Cem'i gördüğüme bu kadar sevineceğimi tahmin etmiyordum.

Hemen yanımda diz çöküp beni kendine doğru çekerken bir elinin tersini nazikçe yüzümde gezdirdi. Göz bebekleri hızlı hızlı yüzümü turlarken kaşları çatık, dudakları hafif aralıktı.

"Buldum seni." diye fısıldadı.

Kollarıyla bedenimi iyice destekleyip ayağa kalkarken diğerleri de yanımıza varmıştı. Kucağında yüzümü göğsüne doğru dönerken biraz uzağımızda Salih'in telsiz görüşmesi yaptığını duyabiliyordum.

Cem beni taşırken konuşmadı, tamamen sessizdi. Arabaya bindiğimizde kafamı kaldırmadan yüzümü iyice onun göğsüne doğru gömdüm. Ne yapacağı belli olmayan bu adamın kolları arasındayken kendimi güvende hissetmek tuhaf gelse bile inkar edemiyordum.

Yorgunluğuma harmanlanmış rahatlamayla kafamın temas ettiği göğsü yavaş yavaş inip kalkarken kolları arasında biraz uyukladım.

Annemin fısıltı halinde çıkmasına rağmen sinir notaları barındıran sesini duyunca gözlerimi aralayıp etrafa bakındım. Ayak ucumda Cem'le konuşan annemi görünce sesimi çıkarmadan ikisinin konuştuklarına kulak verdim.

"Tamam, benim oğlum normalde de uslu sayılmaz ama bu kadarı çok fazla. Efendi duruyorsun diye o gün tepkimi koymadım ama seni gördükten sonra Poyraz'ın değişmesinin sebebi olduğundan şüphelenmiştim zaten."

Cem elini hafif önüne eğdiği başının ardına koyarken fısıldayarak yanıtladı.

"Haklısınız."

Acaba aramızda bir şeyler olduğunu biliyor muydu? Annem yüzünü sıvazlayıp konuştu.

"Haklıysam git buradan. Oğlumdan uzak dur. Çevresinde görmek istemiyorum seni."

Cem elinin altındaki saçlarını sıkıp sıkıntıyla soluk verdiğinde boğazımı temizleyerek araya girdim.

"Anne."

İkisi de başını bana doğru çevirdiğinde annem Cem'in önünden geçip yanıma yaklaştıktan sonra elimi tutup öptü.

"İyi misin, çok ağrın var mı?"

Kafamı iki yana sallayıp mırıldandım.

"Yok, iyiyim."

Yüzüne baktığımda yanağında kurumuş yaşların izi dururken gözlerinde yenileri dökülmek için hazırda bekliyordu.

"Kim yaptı sana bunu, neden yaptı?"

Sesi titrerken başımı ondan uzağa çevirip soluk verdim. Ona bir şeyleri anlatmamın zamanı gelmişti ancak burası doğru yer değildi. Cem'le bakışlarımız buluşurken konuştum.

DOLUNAY +9 - GAYHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin