Heartstrings:The Deal [Completed]

Ch.? : Take it or leave it part 2

Heartstrings

Kathryn’s POV:

Nasa sasakyan na kaming dalawa ngayon ni Gino. Pauwi na ako ngayon sa bahay namin. Ayaw pumayag na Gino ng sabihin kong ako kayak o ng umuwi mag-isa. Sinabi niya pang hindi siya papayag na makalabas ako ng bahay nila kung hindi siya kasama kaya ito kami ngayon.

Malapit na kami.

Naalala ko na naman yung nangyare kagabi.

Yung pakiramdam ng mag-isa ka lang. Yung feeling na para bang kahit anong iyak mo walang papansin sayo. Nung mga oras na yon nawalan na talaga ako ng pag-asa. Na wala na akong masasandalan pa kundi ang sarili ko.

Kundi dahil sa kanya.

Kung hindi dahil kay Gino hindi ko alam kung saang lugar ako pupulutin ngayon.

“… Kathryn?...”

“… hmm?...”

 

“… bakit natahimik ka yata? May problema ba?...” tanong ni Gino. Nakita ko ang pagsulyap na ginagawa niya habang nagmamaneho.

“… naisip ko lang yung nangyare kagabi…” mahinang sagot ko.

Alam kong mag-aalala na naman siya katulad kagabi kaya ngumiti ako.

“… pero ayos na ayos na ako ngayon…” I assured him.

Tinignan niya ako.

Ng dahil sa kanya safe akong makakauwi sa bahay naming. At safe akong makakabalik kay mama.

“… salamat, Gino…”

Ngumiti siya.

--------------------------------

Nakita ko na yung pangalan ng street naming. Katulad ng typical na araw madaming tao karamihan mga studyante oras na kasi ng uwian ngayon.  May mga taong nagmemerienda na nung nadaan namin naalala ko bigla si mama. Kamusta na kaya siya? Alam kong kagabi pa siya nagaalala sakin kung na saan ba ako at higit sa lahat kung ayos ako. Yun nga yung isang bagay na kanina ko pa iniisip. Baka ma-stress lalo si mama sakin at imbis na gumaling siya lal pang lumala.

“… umm… Gino, pakihinto mo naman saglit…” sabi ko sa kanya.

“… bakit?...” tanong niya agad.

Dahan-dahan na lang siya ngayon magmaneho sinabi ko kasing maraming bata dito mas maganda na yung maingat kami.

“… bibili lang ako ng merienda para kay mama. Baka kasi hindi pa siya kumakain…” sagot ko.

“… ok, saglit lang…” pinarada na niya sa gilid.

Bubuksan ko na kung pinto ng magsalita siya.

“… bili mo na din ako…”