Heartstrings:The Deal [Completed]

Heartstrings: Chapter 47 part 3

Heartstrings: Chapter 47 part 3

Daniel's POV:

"...manong, dito na lang..."

Gaya nga ng sabi ni Julia sakin kanina kailangan nandito ako sa party niya. Nakarating na ako sa meeting place na tinet niya sakin kanina. Ang venue ng party. Alam kong halos 1 oras pa bago magsimula yung party pero ayos na yon para siguradong hindi ako malate.

.

.

.

Nakakahiya naman kasing magpahintay pa ako lalo na kay Julia ayokong masabihan ng paimprtante. Ito na nga gaya ng sabi ko kanina sa inyo nakaraing na ako. Marami-rami na ding mga sasakyan na nakaparada mukha yatang hindi akma ag sinabi ni Julia sakin na 'simple' lang daw ag party na magaganap.

.

.

.

Buti na lang kahit paaano ayos naman ang napili kong suotin.

.

.

.

Binuksan ko na yung pintuan ng sasakyan at lumabas. "...wag mo na akong hitayin. Tatawagan na lang kita kung magapasundo ako..." sabi ko sa driver. Nilingon niya ako pula sa driver seat. "... sige ho, sir..." tumango ako kanya bago sinarado yung pintuan ng kotse.

.

.

.

Nilagay ko yung kamay ko sa loob ng bulsa ng pantalon. Habang naglalakd ako bigla kong naalala yung pinausapan namin ni Kathryn kanina bago kami naguwian. Hindi ko din makalimutan yung pagkadismaya sa sinagot niya sakin.

Flash Back

"...kathryn, pwede ka ba mamaya?..."  diretsong tanong ko sa kanya. Aykko na kasing paliguy-logoy pa tutal don din naman babagsak ang tanong ko sa huli. Ayos na yung malaman niya ng mas maaga ng makapaghanda siya kung sakali ngang sasamahan niya ako. Baka kasi sabihin na naman niya bakit hindi ako nagpasabi agad e di ako na naman ag lalabas na masama nito diba?

.

.

.

Wala na akong pagpipilian pa... sa ayaw sa gusto ko dapat nandon ako. Hindi dahil sa utos ni Julia sakin bilang master pero dahil kagustuhan ko na rin mismo kaya ako pupunta. Masaya na akong natutupad ko yung mga bagay na gusto niyang mangyare dahil pakiramdam ko parang responsibilidad ko na yon simula pa lang.

.

.

.

Responsibilidad kong pasayahin siya sa mga bagay na alam kong kaya kong ibigay. Gusto kong makitang nakangiti si Julia ng dahil sakin. Gusto kong makitang nakangiti ulit ang prinsesa ko.

.

.

.

Tinignan lang ako ni Kathryn pagkasavi ko non na para bang inaabsorb niya lahat ng sinabi ko. Hinintay ko ang isasagot niya sa tanong ko ppero ilang segundo na ang nakakalipas pero ni isang salita na galing sa kanya wala akong natanggap.