Bir küçük sadgül meselesi

Libertango

Songül ateş gibi parlayan gözlerini Derya'nın üzerinden çektikten sonra masum bir gülümseme gönderdi kocasına. "Hoş buldum kocacım."

Sadi anlamıştı Songül'ün neden burda olduğunu. Derya eline uzanınca dayanamış,arabada bekleyeceğim sözünü yutmuş ve soluğu kafede almıştı.Karısının her haline aşıktı Sadi ama şu an ki kıskanç hallerini izlemek ayrı bir keyif veriyordu ona.

Songül kendini bekleyen kollara bedenini bırakıp "O temasın hesabını soracağım ben sana." dedi fısıldayarak.
Sonra şahane bir gülümseme yerleştirdi yüzüne. Bedenini sarmalayan kollardan sıyrılıp gururla yerleşti kocasının koluna. "İşin bittiyse gidelim mi hayatım?"

Sadi hafifçe salladı başını.Evde başına gelecek olanları düşününce gülmesini bastırabilmek adına dişledi yanağının içini. "Bitti karıcım gidebiliriz."

Derya ilk şoku atlatmaya çalışırken asılan suratına engel olmadı. Songül'ü karşılarında gördüğünde Sadi'nin bu görüşmeyi ondan gizli gerçekleştirdiği düşünmüş olsada şu an gördüğü manzara karşısında yanıldığı anlamıştı. Manidar bir bakış yerleşti gözlerine. Bir kere daha yenilginin acısını yaşarken Sadi'nin sesi ile döndü gerçekliğe. "İyi akşamlar Derya."

Cevap vermek istesede sesinin çıkmamasından korkup başıyla onayladı Derya Sadi'yi. Songül ile göz göze geldiğinde nefret dolu bakışları eşlik etti cümlelerine. "İyi akşamlar Songül."

"Sana da iyi akşamlar Derya"dedikten sonra elini kocasının eline kenetleyip ağır adımlarda Sadi ile birlikte ayrıldı Songül kafeden.

Arabaya doğru ilerlerken küskün bir çocuk gibiydi Songül. Ellerini önünde birleştirmiş ağır ama sık adımlarla önden önden yürümeye başlamıştı. Sadi gülmemek için kendini zor tutsada karısını kızdırmak istemiyordu. Elini yakalayıp durdurdu onu. "Karıcım.. bu görüşmeyi bildiğin halde kıskançlık yapıyor olamazsın değil mi?"

Sadi'nin sesindeki sakinlik  ile yumuşasada gardını düşürmedi Songül. Şu an yaptığı şeyin çocukluk olduğunu bilse de engel olamadı içinde filizlenen kıskançlık tohumuna. Büzdüğü dudakları arasından mırıldandı. "Yok canım ne kıskanması."

"Ne bu halin o zaman karıcım?"

Songül cevap vermek yerine arabaya doğru hızlandırdı adımlarını. Şoför koltuğuna geçip Sadi'nin binmesini bekledi. Sadi hızlıca arabaya binerken karısını yumuşatmanın yollarını düşünmeye başlamıştı.

🕊️
Sadi;eve gelene kadar Derya ile yaptığı konuşmayı anlatmış, karısının aklında oluşabilecek soru işaretlerini gidermeye çalışmıştı. Songül ise tek kelime konuşmamış, camdan dışarıyı seyrederken yaptığı davranışın akıbetini sorgulamıştı. Sadi emniyete gelip her şeyi ona anlattığı için içi rahattı ama gene de Derya'nın bu hamlesinin altında yatan gerçek sebebi düşündükçe sinirleniyordu.

Konuşmasını bitirince gözlerini yoldan ayırıp Songül'e çevirdi Sadi. "Karıcım bir şey demeyecek misin?"

"Evde konuşalım"

Songül'ün cümlesi üzerine sessiz kalıp yoluna devam etti Sadi. Ne olursa olsun karısının bu durumu içselleştirdiğine emindi artık.

Eve geldiklerinde merdivenlerde  adımlarını hızlandırıp Sadi ile arayı açtı Songül. Kapının önüne geldiğinde durup nefeslendi. Anahtarı oyuğa yerleştirip hızlıca girdi içeriye.

Sadi yaşananları anlamlandırmaya çalışarak takip etti karısını. Gene bir hata yapmıştı ama bu sefer kendide bulamıyordu hatanın kaynağını. Merdivenin son basamağına gelince durup nefeslendi. Songül'ün ardına kadar açık bıraktığı kapıdan içeri girip birazdan yaşanacaklara hazırladı kendini.