"Sen evde kal Songül. Ben giderim."
"Hayır" dedi Songül keskin bir ifadeyle. "Bu evde kalmak istemiyorum."
"Neden?"diye sordu Sadi sakin bir ses tonuyla. Çünkü gerilip Songül'ü de germek istemiyordu.
"İstemiyorum da ondan. Sen kal burda işte. Paşa paşa otur, eserinle gurur duy. Evin her köşesinde beni nasıl kandırdığını hatırlatacak hatırlar var nasıl olsa."
"Songül" diye bağırdı Sadi birden. Yüksek çıkan ses tonu odanın içinde yankılanırken gözleri alev gibi parlamaya başladı.
"Ne istiyorsun sen ya? Ben gideceğim diyorum işte. Neden hala uzatıyorsun mevzuyu."
Adamın yükselen ses tonundan sonra Songül'de dayanamayıp bağırmaya başladı.
"Mevzuyu uzatan sensin. Bu evde kalmak istemiyorum dedim."
Sadi hızlıca yaklaşıp aralarındaki mesafeyi kapattığında Songül'ün nefesi kendi nefesine karışmaya başlamıştı. İkisinin de kalp atışı hızlandığında zorda olsa durdurdu Sadi kendini.
"Aklım sen de kalsın istemiyorum."
Adamın büyüyen göz bebeklerine bakarken aklından geçen düşünceleri bastırmaya çalışıyordu Songül.
"Beni aklından çıkar o zaman " dedi alev gibi nefesini Sadi'nin yüzüne doğru üfleyerek.
Kendini tutmakta zorlansa da Songül'den uzaklaşamıyordu Sadi. Gözlerini kadının gözlerinden çekmeden bir adım daha yanaştı.
"Ama seni aklımda çıkarmam imkansız. Çünkü sen benim içime işledin."
Yeni bölümde görüşmek üzere 🕊️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir küçük sadgül meselesi
RomanceTesadüf diye bir şey yoktur olması gereken olur. Songül ve Sadi'nin de hayatlarının kesişmesi tesadüf değildi olması gereken oldu. Sadi yeni hayatında Songül için her şeyini veremeye hazır. Peki Songül'ü bekleyen gerçek ne? Ve bu gerçeği kimden v...
