Kral Viserys I. tarafından küçük yaşta himaye altına alınan ve Rhaenyra Targaryen'in gözünde bir abla gibi büyüyen Mhyris Silverarmor, uzun kızıl saçları ve büyüleyici görünüşü ile Westeros'un en güzel kadınlarından biridir.
Ancak on yedi yaşında ol...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni nereye götürüyorsun?"
"Çok soru soruyorsun, prenses." dedi Yeşilgören. Süründükleri dar tünelden rahatça geçebilecek kadar küçük bir bedene sahip olduğu için kolay hamle yapıyor olabilirdi ancak Mhyra artık büyük bir kızdı. Onu takip ederken çok zorlanıyordu.
"Sen yanıt vermezsen, ben de sormaya devam ederim!"
"Kardeşini görmek istememiş miydin?"
"Bu dar tünelin Maerys ile ne ilgisi var ki?" diye sormuştu Mhyra. Rüyadaydı ve bunun farkındaydı. Ancak tuhaftır ki sürünürken kollarında hissettiği acı gerçeğe epey yakındı. Çamurlu ve taşlı toprakta ilerlemek, dizleriyle kollarına çizikler bırakıyordu. Hatta diz kapağı neredeyse kanamak üzereydi.
"Bilmiyorum!" Yeşilgören isyan eder gibi yanıtlamıştı. Durdu ve Mhyra'ya döndü. Oturduğu zaman kafası tünelin tepesine değmiyordu bile. Mhyra'nın ise başını eğmekten boynu ağrımıştı.
"Ne demek bilmiyorum!?"
"Buraya bizi sen getirdin, prenses."
"Hayır, ben Fırtına Burnu'na gitmek istiyordum."
"Asıl sana hayır!" Yeşilgören alınmış bir çocuk gibi tepki verdi. "Sonunda kurtuluşu işaret eden bir aydınlığın olduğu dar tünelden süründüğünü ve çıkışa vardığında huzura erebileceğin bir yanıtla karşılaşmayı düşlüyordun. Ben de seni hayaline getirdim işte!"
"Ben kardeşimi görmek istedim!" diye bağırdığında, Mhyra'nın sesi tünelde yankılanmıştı ve işittikleri dalga sesine karıştı. "Senden Maerys'i görmek için yardım istedim! Çünkü ölmedi. Bunu en iyi ben bilirim. Ölseydi anlardım!"
"Çıkışta onu bulacaksın zaten."
"O denizdeydi, Yeşilgören!" Mhyra ve parlak gözleri öfkeden köpürecek gibi görünüyordu. Üzerindeki geceliği ıslak toprağa bulanmıştı ve gümüş saçlarını kirletmişti. "Maerys, denizin üzerinde savaşırken kaybetti. Bu aptal tünelden denize nasıl çıkacağız?"
"Hayal gücünü kullanacaksın."
"Öyleyse Maerys ve Lucerys'in tekrar eve döndüklerini hayal edeceğim!"
Yeşilgören onun sakinleşmesi için en dost canlısı(?) hâliyle bekledi. Kadim dönemlerden kalan görünüşü, birinin korkup ölmesine neden olacak kadar mistik görünüyor ve tehdit ediyordu. Fakat aslında çocuk kadar kurnaz ve alınganlardı. Mhyra'nın ona bir daha bağırmaması için tünelde ilerlemeye ara vermişti. "Bu hâlde tünelden çıkıp geçmişi değiştirmeye çalışmana asla izin veremem, prenses." deyip ellerine bulaşan toprakla oynamaya başladı.
"Olan olmuştur. Tanrılar yazdıysa, ne bir prenses ne de bir orman çocuğu kadere mühür bulaştırabilir. Denemek bile lanete sebep olabilir. Olmaz! Sana göz kulak olacağıma dair annene söz verdim. Uslu durmazsan geri döneriz."
