"Sikeyim güç dengeni Ebrar. Neler duyduk farkında mısın? Efrar'da Katre'nin anıları var bunlara ulaşması ne kadar zamanını alır sence? 3 dakika mı 5 dakika mı?"
"Akel çocukken de böyleydin, sürekli söver, taşkınlık yapar ve başımıza bela açardın. Derin'e yüklenmesen ve cinsel imalarda bulunmasan kapıda bağırmaz ve tüm bunları öğrenmek zorunda kalmazdı. Unutmaması sonu olacak, dengenin sağlanması ve Efrar'ın oyununu büyütmemesi için Derin'in unutması gerek."
"Ebrar ona anca sikimi unutturursunuz. Tekrar söylüyorum, o benim. Bunları birlikte aşacağız ve ne istiyorsa ona göre hareket edeceğiz. Unutmak yerine sikik babası sağsa eğer onu öldürmeyi isteyecek. Onu tanıyorum, ya babasını bulmak istemeyecek ya da öldür-"
"Yeterli Akel, Derin kendine geliyor."
Gözlerimi aralamaya çalıştığımda Karan'ın tedirgin ve korkmuş yüzünü seçtim. Elini hafifçe başımın altına koydu.
"Başını hemen kaldırma bir tanem. Tutuyorum, ışıkları da kapattım bir süre ortama alış." Gözlerimi kapatıp açtığımda belime sarıldı.
"Yatakta mıyım?" Boynumu öperken başımı ovuyordu.
"Evet sevgilim, üstün ıslaktı hasta olma diye seni giydirdim, Ebrar da yaralarınla ve seninle ilgilendi." Doğrulmak istediğimde Karan beni doğrulttu. Hava kararmış ve ev sessizdi.
"Ağabeyim nerede?" diye sordum panikle.
"Onu uyuttum Derin, merak etme. Şu hatırlattığın ve ağrıya yol açan anıyı da inceleyip unutturdum, bu onun için daha iyi. Anıyı ve zamanı kurcalayınca dönemle ilgili diğer anıları elde ettim, bu anılar gerçeklikten kopuk olduğu için filmde geçtiğini sanarak zihninin gerisine itmiş. Oyun Kurucu bu nedenle görmemiş. Gerçekten de babam Arslan elinde bebekle geliyor ve İnci doğum yapıyordu. İnci o gecenin dehşetini ve derin sularda boğulan kardeşinin ölümünü babam Arslan'a unutturmamak için sizlerin adını 'Derin' ve 'Su' koydurmuş. Kısa zaman sonra ise ölen kardeşini kayıp gösterip Türkiye'ye taşınmışlar. Katre'ye neden benzediğin şimdi anlaşılıyor. Hayat o kadar tuhaf ki, çok fazla şeye tanık olduğumu düşünmeme rağmen bu olaya çok şaşırdım. Katre'den uzaklaştırmak için Türkiye'ye getirdikleri çocuğu Katre büyütüyor ve Katre'nin ölüm emrini o çocuk veriyor. Yeğeni olduğunu bilse her şey çok farklı olabilirmiş."
"Evet Ebrar az daha anlatıp iç karartır mısın? Belki Derin bir tur daha bayılır."
Odaya yoğun bir utanç ve pişmanlık yayıldı. "Özür dilerim Derin, düşüncesizce davrandım. Oyun Kurucu babana ulaşmış olabilir, bizim olayları çözmemizi bekliyor da olabilir."
Başımı Karan'a yasladığımda bedenime sevgiyle sarılıp kollarının arasına aldı. "Bir süre oyuncak gibi davranabilir miyim? Siz bir şeyler konuşun ben bir köşede zamanın geçmesini bekleyeyim."
Karan'ın öpücükleriyle sonsuza dek bu anda kalmak istedim. Ebrar da bunu hissetti cam mavisi gözleri beni izlerken parçalanır gibi olduğunda ona elimi uzattım. Uzattığım elimi tuttuğunda beni iyi hislerle doldurdu.
"Karan'la aynı tarafta değiliz Derin, güç dengesi çok karıştı. Bu oyunda Yıldızlar'ın diğer üyeleri yok, onlarla olan oyunlarımızda bile dengeler şaşmış olabilir, Efrar öğrendiği şeyi birilerine anlatırsa eğer ki oyuna yeni kişileri katmak ona zafer hissini daha çok tattırıyor, Aden olmadığın ve Özmen olduğun bilinecek. Özmen'ler çok güçlü bir aile. Onlara ulaşman güç dengesini tepetaklak eder, öz babanı hiç araştırmamıştım ama ölümü ile ilgili bir şey duymadım. Üzgünüm bunu dediğim için ama anneni ve seni gözden çıkarmış duruyor, güçlü bir mafya ise düşmanları için önemli bir koz olursun. Yetişkinsin, başına her türden şey gelebilir. Eğer büyük bir tehlikeye bulaşırsan Oyun Kurucu senin tarafına geçecektir. Oyun gittikçe büyüyecek ve o keyiflenecektir. Oyunun büyümemesi için hareket etmemen gerek, hatta biraz daha geriye gitsen senin için daha iyi olur. Unutmalısın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Perde Arkasındaki Oyun (Düzenlenmekte)
Teen Fiction"Yıldızlar tehlikelidir, Öğrenci. Onlara ulaşamazsın yalnızca kayınca dilek tutarsın, kayanın yıldızlar değil de hayatın olduğunu bilmeden." Ailesinin gizemli ölümünün ardından, gerçeklerle yüzleşemeyecek kadar dehşet içinde ve yalnız olan Öğrenci...
