That Shot

CHAPTER 31

"Girl!" Halos ma patalon ako sa sakit ng mahawakan ni Calista ang braso ko.

"L-let go." Naginginig na sabi ko, agad naman siyang bumitaw ng mapansin niyang may mali sa akin.

Huminto ako sa pag lalakd kasabay ng pag angat ko ng ulo para pigilan ang luhang nag babadya na umagos dahil sa sakit, nakita ko ang pag aalala sa mukha niya kaya naman ay pilit akong ngumiti na paniguradong nag mukhang ngiwi.

"Tell me the truth." Seryosong bulong niya sa akin.

Nagpahuli kami mag lakad, habang si Akiah at Ash ay nasa harapan namin. They talking about something na hindi ko maintindihan, we headed first para makapag hanap ng lugar na pwede namin pag stayan mamayang gabi.

"What truth." Pinag papawisang tanong ko kay Cali.

"Girl, kung kaya mo utuin yung bago mong mga kasama well hindi ako. I've known you more than haft of our lives. Anong mali sayo?" Mariin na tanong niya sa akin.

Pilit kong iniwasan ang mga titig niya, alam ko na kayang kaya niya ako basahin in this kind of situation.

"Ano bang sinsabi mo? Malamang may sugat yung braso ko, kaya masakit." Pag tatanggol ko, I hope she will buy that idea dahil totoo rin naman ito.

"You can fool yourself but hindi ako, ikaw ang may pinaka matibay na katawan dito sa atin. Stab like that won't last you 2 days at maayos ka na ulit nakakagalaw pero halos kumawala na ang kululuwa mo dahil lang nahawakan ko?" Sarkastikong sabi niya sa akin.

Hindi ako nag salita at agresibong napalunok lang dahil sa mga salitang binitiwan niya. Hindi ko pwedeng sabihin kung ano talaga ang ginagawa ko sa sarili, not now. Kailangan ko muna siguraduhin bago ko sabihin.

"I also need to find out, kung anong nangyayari sa katawan ko." Ayun na lang sabi ko at nilampasan siya.

Wala akong narinig na kahit ano sa kanya pero ramdam ko ang matatalas na tingin niya sa akin mula sa likuran.

They are not just my work mate, they are my best friends. Mas kilala nila ako kaysa sa mga taong nakasama ko sa loob ng nakalipas na apat na taon. Kung tama ang salita na ito, mas kilala niya ako kaysa sa sarili ko.

Sila ang nasa tabi ko una palang, sila ang natira sa akin nung akala ko ay wala ng akong kakampi, they are the one who saved me from myself. Kapag sila ang kasama ko, hindi ako ang pinaka malakas.

"Okay ka lang?" Tanong ni Akiah ng makita niya ako sa tabi niya.

Tumango lang ako sa kanya at mas naunang naglakad. Hindi na sila nag tanong sa akin, gusto ko lang din muna mag isang maglakad dito sa preskong gubat.

Malayo na rin ang nalakad namin, palalim na ng palalim ang tinatahak namin. Wala na talaga kaming ideya kung nasaan na kami ngayon. Nag iiwan naman ng mga palatandaan sina Ash at Cali sa dinaraan namin, para masundan kami nila papa.

Sa lalim ng iniisip ko, hindi ko namalayan na may kung ano pala sa harapan ko dahilan para matumba ako.

"Fuck!" Malakas na sabi ko ng maitukod ko ang brasong may sugat ng madapa ako.

Lumingon ako sa likuran ko at hindi ko nakita sila Akiah, biglang nangunot naman ang mga kilay ko dahil doon. Akala ko nasa likod ko lang sila?

Tatayo na sana ako ng may makita akong bakal, that is the reason kung bakit ako na tatumba. I looked to that steel for a moment, hinawi ko ang mga dahon kung nasaan iyon. Isang malaking pagtakakang itsura ang hinulma ng mukha ko ng makakita ako ng circle type steel drainage cover.

"What the heck? Anong ginagawa nito sa gita ng gubat?" Tanong ko sa sarili ko.

Inalis ko pa ang matitirang harang doon at sinubukang hatakin ang handle bar na nakausli dito. Ang sakit sa braso pero sinubukan ko pa rin kaso hindi ko ito maigalaw at mukhang na nangangalawang na. Muli akong napaayos ng tayo at nilagay ang mga kamay ko sa bewang, kasabay ng pag titig dito.

Hindi kailangan ng gubat ng ganito, so why this thing is in the middle of a place like this?

"Bakit ang bilis mo mag lakad?!" Napalingon ako dahil sa boses na yun.

Nakita kong tumatakbo si Akiah papunta sa akin, medyo malayo ang distansya niya. So, mukhang naiwan ko pala sila.

Ilang segundo pa ay nakarating agad siya sa pwesto ko at agad akong niyakap, natawa ako dahil doon. Naging OA si Akiah, simula ng magkita ulit kami.

"Akiah, look." Sabi ko sa kanya dahilan para bumitaw siya sa akin, sinipat niya ang lugar kung saan nakaturo ang daliri ko.

Kitang kita ko rin sa mga mata niya ang pagtataka when he saw that, "Anong ginagawa niyan dito?" He asked.

I shurgged my shoulder, dahil hindi ko rin alam kung bakit yan andito.

Dumating na rin si Cali at Ash, ilang minuto pagkarating ni Akiah. "W-wala naman kayo sa marathon, bakit ang bibilis niyo?!" Hinihingal na reklamo ni Ash.

"Ano tinitingnan niyo?" Si Cali naman ang nag tanong tska sumilip sa bagay na pumukaw sa atensyon namin.

"Drainage? Huh?" Usal ni Cali that had a curious tone in her voice.

Ilang minuto din kaming apat na nakatitig doon, pinalibutan namin ang bakal na takip bago tuluyang nag desisyon.

"Let's camp here." Sabi ko, agad naman silang sumang ayon sa gusto ko at kumuha na ng mga gamit.

We need to find answer kung bakit ito nandito, malapit na rin kasi lumubog ang araw at malayo na rin ang natahak namin. I think this place is enough for us to stop at i set up ang pag papahingahan ng grupo namin mamayang gabi,

"Stay there." Sabi sa akin ni Akiah ng akamang tutulong na sana ako para makapag simula na.

Tinaasan ko siya ng kilay dahil don, "Why would I? We have a lot of things to do." Mariing sabi ko sa kanya.

Kinuha niya pa rin sa nga kamay ko ang hawak hawak kong kahoy bago nag simulang ayusin iyun at itaas sa malalaking puno sa paligid namin.

"Kami muna bahala dito, bilisan mo na lang pagalingin yang braso mo." Sulsul naman ni Ash.

"What the heck? This is just a small injury, baka nakakalimutan niyong ako ang leader niyo-"

"Hindi na ngayon babe, wala na tayong grupo. We're friends here, we're not an official team anymore na kailangan i push ang sarili natin para maipanalo ang bawat mission natin." Calista stated, "Wala ng opisyal ang mag uutos sa atin gumalaw, if you don't feel well just rest. We're here to cover you, after all mag kakaibigan tayo." Naka ngiting sabi niya.

"Makinig ka sa kanila." Dagdag pa ni Akiah habang kumikilos.

Nginusuan ko na lang sila dahil doon, hindi ako sanay na walang ginagawa! Oo, masakit ang braso ko pero i still have my other one pa naman!