CHAPTER 66

18.4K 342 84
                                    

Ang sakit ng ulo ko, hindi ko alam kung ilang oras akong walang malay dahil sa itinurok sa akin.

Ang dilim ng mukha ko, at halatang may nakabalot dito kaya hindi ko makita kung ano ang nasa harapan ko. Hindi ko alam o sadyang sanay na lang ako sa ganitong pangyayari kaya walang takot na namumuo sa katawan ko.

I snapped back, when I  remembered Jen. Nasaan kaya siya ngayon? Sana okay lang siya, sana hindi pa siya pinatay...

Naalala ko bago pa dumating ang mga armadong lalaki ay pinakita  ko kay Jen ang  larawan ni Rodriguez,  kung susumain pinatay niya si Rodriguez. Imbis  na matakot ay may kung ano sa akin na sumaya dahil nabawasan ang kalaban namin pero  hindi...naalala ko rin na bago ako mawalan ng malay ay nakita ko si Akiah.

Nakatayo lang siya sa may pintuan habang pinapanood ako mawalan ng malay. Baka guni guni ko lang yun, dahil kung si Akiah yun ay tatakbo siya papunta sa akin. He would definitely fight those guys for me, kaya hindi...baka nililito na naman ako ng utak ko, hindi yun si Akiah-

Biglang  naputol ang salita sa utak ko ng  maramdaman kong tinatanggal na sa ulo ko ang siyang  nakabalot dito. A bright light welcome my eyes  as those blind folds removes from my eyes.

My brows furrowed when I saw  him standing in front of me. He was smiling like there is nothing special in our situation. Nakatali ang mga kamay ko at mukhang hindi ordinaryong tali ang andito, I felt like it was a chain.

"Aki..." Mahinang tawag niya sa akin habang nakasandal sa lamesa at naka krus ang mga braso sa dibdib.

"Akiah?" Naguguluhang tawag ko sa pangalan niya. "A-anong  ginagawa mo diyan? Kalagan mo ako!" Mariing utos ko sa kanya pero hindi  siya nagsalita.

Pinilit kong kalagan  ang sarili ko pero  hindi  ko magawa dahil mahigpit ang pag katali nito sa akin. Muli kong  binalik ang mga mata ko kay Akiah. Naguguluhan ako pero hindi ko magawang paniwalaan ang nangyayari, there is something going on at alam kong hindi ako tratraydurin ni Akiah.

I trust him so much, not until I saw someone's hand na kumapit sa balikat niya. Madilim sa likod ni Akiah, kaya naman ay  hindi kita kong may tao ba sa likod niya o wala. That hand hold's his shoulder, my eyes widened when I saw who that was.

Halos malaglag ang  puso ko mula sa dibdib ko ng makita ang mukha ng lalaking na sa tabi niya ngayon. Malaki ang ngisi nito sa mga labi tska diretsong nakatingin sa akin.

"Surprised?" Nanlolokong tanong niya sa akin.

Pinaling ko ang  ulo ko sa direksyon nila, Alexus was beside's Akiah na ngayon ay wala na ang mga  ngiti  sa labi. Seryoso na ang mukha  nito at patay na tiningnan ako sa mata. That look sent shivers into my spine, that was the first time I saw him looking at me like that.

"A-akiah." Nanginginig na tawag ko sa kanya, pero hindi ito sumagot at mas lalong lumawak  ang ngiti sa mga labi ni Alexus.

"Akalain mo yun, wife. I thought dalawa kayong kalaban ko e." Natatawang sambit nito.

My brows furrowed as I looked at them, "What?"

"Did you know...Akiah told us your plan?" Mga salitang lumabas sa bibig niya dahilan para tuluyang tumakas ang malakas na kabog sa  dibdib ko.

Marahas na ibinalik ko ang tingin ko kay Akiah dahil doon. He doesn't looked at me, at pilit na iniiwasan ang mga titig ko.

"N-no...he wouldn't do that.." Mahinang bulong ko, pilit kong pinaniniwala ang sarili ko na hindi niya kayang gawin yun.

He was Akiah, ayun lang ang nag iisang rason para hindi niya ako traydurin, that he was Akiah.

"Look how fate play, sa akin ka pa rin talaga babagsak...asawa ko." He decreed.

That ShotTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon