That Shot

CHAPTER 50

"Sczekinah." Pag tawag sa akin ni Cali pero hindi ko siya nilingon.

Tuloy tuloy lang ako sa pag lakad kahit hindi ko alam kung saan ako pupunta, hawak hawla ko rin ang kamay ni Ionna ng mahigpit. Ang bigat ng dibdib ko, ang sakit ng malaman ko ang totoong estado ng mundong pinoprotektahan namin, pero mas masakit ang nalaman ko tungkol kay papa.

Hindi pa rin ako makapaniwala hanggang ngayon, isang napaka laking suntok sa akin at mukhang mahihirapan akong bumangon dahil doon.

"Sczekinah- aray."

Bigla akong huminto dahilan para mabungo si Cali sa akin pero wala sa akin yun, hinarap ko si Ionna bago nilingon ang direksyon nila Cali.

"Ionna, kanina ninang mo muna ikaw." Sabi ko tska iniwan si Ionna sa kanila.

Agad na tumakbo ako, hindi ko na pinansin ang pag tawag nila sa akin at nag patuloy lang sa pag layo. Sa tuluyang paglabas ko ng gusaling iyon ay bumungad sa akin ang normal at masayang komunidad dito.

Mas lalo akong nasaktan doon, paano nila nagagawanng umakto ng ganito dito habang ang mga nasa taas ay nagpapakahirap lumaban para lang maligtas ang buhay nila at ang mga mahal nila.

Pinunasan ko ang luha na tuluyang tumakas na sa mga mata ko, patuloy lang ako sa pag takbo hanggang sa makarating ako sa isang tagong lugar. Pumasok ako sa may eskinita na yun at ibinagsak na lang agad ang sarili ko sa lupa ng tuluyang manghina ang mga tuhod ko.

Takot ako sa dilim, pero hindi ko magawang mag reklamo ngayon dahil sa nararamdaman ko. Buong buhay ko ang inalay ko para protektahan ang tao sa paligid ko, tapos mawawala lang sila ng ganon ganon?! Hindi ko maisip.

Akmang pupunasan ko na sana ang luha ko gamit ang isang kamay ko ng maala na, "Putangina..." Malakas pag iyak ko ng marealize na wala na pala akong isang kamay.

Mas lalong umagos ang mga luha ko dahil doon. Wala akong sinisisi noon dahil sa nangyari sa kamay ko, peor ngayon sinisisi ko na ang mga nagpasimula ng putanginang outbreak na ito, Kung hindi dahil sa kanila edi sana may kamay pa ako.

I feel so helpless right now; my dad betrayed me tapos wala pa kong kamay. What a life.

Ginagago talaga ako ng mundo.

Ang isang kamay ko na lang ang ginamit ko para punasan ang mga luha ko. Patuloy lang ako sa paghikbi dito sa dulo ng eskinita. Yakap yakap ko rin ang mga binti ko habang umiiyak.

May isang malambot na kamay ang dumampi sa mga pisngi at pinunasan ang mga luha ko. Imbis na tumahan ay mas lalong nag uunahan ang mga luha ko dahil doon. Agad kong niyakap ang taong gumawa nun. I need some comfort right now, hindi ko kaya mag isa ngayon.

"A-akiah," Pag iyak ko sa taong nasa harap ko.

He was the only person that I need right now, pakiramdam ko ay hindi ko na kaya kapag wala siya sa tabi ko sa mga ganitong pagkakataon. I was too dependent to him, hindi pa malinaw kung ano ang nararamdaman ko para sa kanya pero sigurado akong unti unti ko na siyang nagugustuhan sa paraang gusto niya.

"B-bakit ganon? Bakit nila ginawa yun?" Humahagulgol na iyak ko.

Binaon ko na rin ang mukha ko sa dibdib niya, habang umiiyak. Mahigpit lang ang yakap ko sa kanya at panigurado akong pati ang sipon ay tumutulo na ngayon.

"A-akiah, bakit ang bango mo?" Umiiyak parin na tanong ko, sinighot singhot ko pa siya dahil doon.

Masakit ang nararamdaman ko, pero bakit parang bumabango si Akiah ngayon? I mean may kung ano sa katawan ng lalaki na yun na kahit pawis na pawis at walang pabago ay ang bango parin ng natural na amoy, pero parang iba ang amoy niya ngayon?

"B-bakit hindi mo tinatapik likod ko?" Mas lalo akong umiyak dahil doon, hindi ko maramdaman ang marahan niyang pag tapik sa likod ko na lagi niyang ginagawa.

Hindi naman nag tagal ay tinapik niya ang likod ko, pero wala yun sa ritmo na ginagawa niya. Sa sobrang dalas na yakapin ako ni Akiah, ay natatandaan ko na kung paano at gaano niya ako kabilis tapikin sa likod.

"Akiah-" Muling tawag ko sana sa kanya.

Nagulat ako ng biglang may malambot na kung ano ang dumampi sa mga labi ko. Mainit at malambot ang mga iyun, it was something that is so familiar hindi ko lang matandaan kung saan ko ito naramdaman.

Madilim sa lugar na ito kaya hindi ko naman makita kung ano ang itsura ngayon ni Akiah sa harapan ko. Hindi ko na pinigilan ang sarili ko at sinagot ang mga halik niya, it was something that makes me feel drunk.

Mabigat ang nararamdaman ko ngayon, pero may kung ano ang nag pagaan sa dibdib ko ng masiin niya ako ng labi niya.

Nakakalasing ang mga halik na iyun, it was too far from how Akiah kissed me from the last time. Mapusok ang mga halik na yun na para bang ang tagal niyang pinigilan ang sarili niya.

"Uh..." I groaned ng maramdaman ko ang pag galaw ng dila niya sa loob ng bibig ko.

He also gently pressed my head towards him para mas lalong madiin ang paghalik niya sa akin. It feels weird, pero nagustuhan ko ang pag halik niya as I wrapped my arm into his neck.

Hindi ito ang kilos na ibinigay sa akin ni Akiah noon, pero bakit parang kabisado ko ang bawat galaw ng dila niya sa loob ng bibig ko? Our tongues dance into the same rhythm, as we both savour each others lips.

"Uhm..." I mumbled as I felt something in my stomach. It was a bunch of butterflies twirling around it, at mukhang nag wawala na.

I never thought this way towards him before at hindi ko nakita ang sarili ko na nakikipag halikan ng ganito sa kanya, maybe because I was still buried with my late husband's memories.

"A-akiah..." Singit ko ng maramdaman ko ang mas malalim niyang pag halik sa akin.

Kinakapos ako ng hininga, hindi siya humihiwalay sa akin at hindi pinapasok ng hangin ang baga ko. Marahan ko siyang tinulak pero hindi pa rin siya humihiwalay.

"Akiah-"

Hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng talagang sinakop niya ang bibig ko. Palalim ng palim ang paghalik niya sa akin na bumabaliw sa sistema ko. Ilang taong na rin simula ng huli akong makaramdam ng ganitong sensasyon sa katawan ko.

"Aki?! Asan ka?!" Rinig kong sigaw ng kung sino.

Habang hina halikan niya ako ay kumunot ang noo ko dahil doon, did I just heard Akiah's voice?

"Sczekinah, please mag pahinga na tayo. Asan ka?!" Muling sigaw nito.

My eyes widen when I realize na boses nga talaga ni Akiah ang naririnig ko. Agad na tinulak ko ang nasa harapan ko. Kung sumisigaw si Akiah para hanapin ako, sino tong kahalikan ko?!

Marahas kong tinulak ang nasa harap ko at nilayo ang mga labi ko sa kanya, "Sino ka?!" Gulat na tanong ko ng mapag hiwalay ko ang mga labi namin.

"I hate hearing you moaning his name, while I'm the one pleasuring you." Malamig na sabi nito.

"What-" Magsasalita na sana ako ng bigla niya ulit akong halikan.

"My name is the one you're screaming for, as if your life depended on me before." Paos na bulong nito ng matapos niya akong halikan, "Remember me darling, I'm gonna get you back." Bulong nito sa tenga ko dahilan para kilabutan ang buong pagkatao ko.

"You know why?" Tanong nito sa akin, "Because you're mine." Nagulat ako ng bigla niya akong halikan sa leeg, ramdam ko ang pag sipsip niya sa balat ko.

Lumayo na ito sa akin, hindi ko naman na malayan na pinipigilan ko na rin pala ang paghinga ko dahil don. Nang maramdaman ko na. na tuluyang nawala na siya sa harap ko tska lang may lumabas na boses sa bibig ko.

"A...Akiah!!" Malakas na sigaw ko kasabay ng pag tulo ng mga luha ko dahil sa takot sa presensya ng taong yun.

Pinilit kong tumayo dahil doon nakapag lakad naman ako palabas sa eskinita pero tuluyang bumagsak ako sa mga braso niya ng maabot ako.

"Bakit? What happened to you?!" He asked full of worried ng makita niya ang takot sa mata ko.

Sigurado akong si Akiah na nag nasa harap ko, pero sino yun?! Sino ang taong yun nag pahina sa buong sistema ko?! Sino ang nag banta sa akin nun?!