Littekens van het Verleden

5

13 juli, woensdag, 7:00

De zon schijnt fel door de dunne gordijnen wanneer onze wekker afgaat. Het belooft een warme dag te worden wat perfect is voor een middag bij het zwembad. Ik rek me uit en zie dat Nova ook als wakker geworden is. "Goeiemorgen, Noof." zeg ik zacht. "Goeiemorgen." krijg ik terug. Ik sta op en maak me klaar voor de dag. Vandaag hebben we alleen in de voormiddag animatiewerk dus de middag is vrij om te ontspannen.

Na een snelle douche trek ik mijn rode bikini aan en doe mijn animatie t-shirt erboven aan. Bij het ontbijt bespreken we kort het plan voor vandaag. Lars en Emma zijn al klaar om te vertrekken en Nova en ik volgen snel. Samen lopen we naar de animatieplek om de kinderen te vermaken.

De ochtend vliegt voorbij met spelletjes, knutselen en veel gelach. Voordat we het weten, is het tijd om de spullen op te ruimen en ons klaar te maken voor een middag bij het zwembad. We haasten ons terug naar de chalet om zwemkleding en handdoeken te pakken. 

Bij het zwembad zoek ik een plekje in de zon en leg mijn handdoek en smeer me in met zonnebrand. Lars komt naast me zitten en kijkt me met een glimlach aan. "Je ziet er geweldig uit, Lynnie." zegt hij. "Dankje, jij ziet er ook goed uit in je zwembroek." antwoord ik glimlachend. We lachen en ploffen neer op onze handdoeken. De vier broers die ik een paar dagen geleden heb geholpen met inchecken, zijn ook bij het zwembad.

We hebben elkaar de laatste dagen niet echt gesproken, maar als we elkaar zien, glimlachen we vriendelijk. Na een tijdje zonnen, voel ik de warmte me slaperig maken. Ik besluit om af te koelen en spring in het zwembad. Lars volgt me en al snel zijn we elkaar aan het plagen en elkaar aan het nat spetteren in het water. "Je zwemt als een vis, Larsie." roep ik terwijl ik een plens water naar hem gooi. "En jij zwemt als een zeemeermin." grijnst Lars terug terwijl hij probeert mij nat te spetteren.

We klieren wat met elkaar in het water, duiken onder, en proberen elkaar onder water te trekken. Ons luid gelach en speels geklier trekken de aandacht van de mensen om ons heen. Lars en ik hebben een bijzondere band. Voor buitenstaanders lijken we soms een stel maar hij  valt niet op meiden en hij is niet mijn type. Desondanks zijn we onafscheidelijk en plagen we elkaar voortdurend. Ik merk dat een van de broers naar ons kijkt. Zijn ogen kruisen de mijne en ik glimlach naar hem. Hij glimlacht terug voordat hij zich weer op zijn eigen gezelschap richt. Na een tijdje klim ik uit het zwembad en ga op mijn handdoek liggen.

Ik neem mijn boek en begin te lezen. Het is mijn manier om even tot rust te komen en te ontspannen in een andere wereld. Lars klimt uit het zwembad en gaat naast me liggen. Hij kijkt naar de hemel en geniet van de zon. "Wat lees je nu weer, Lynnie?" vraagt hij nieuwsgierig. "Een roman zoals altijd." antwoord ik lachend. "Je bent echt een boekenwurm. Misschien moet je maar eens een sportboek lezen." plaagt hij mij. Ik lach en geef hem een speelse duw.

"Sporten is jouw ding, Lars. Ik hou het liever bij mijn avonturen op papier." We liggen nog een tijdje in stilte maar het duurt niet lang voordat we elkaar we beginnen te plagen. Lars trekt mijn boek uit mijn handen en houdt het boven zijn hoofd. "Geef terug, Lars!" roep ik lachend. "Je moet je ogen niet verpesten met zoveel lezen." zegt hij grijnzend. Ik klim over hem heen en probeer het boek terug te pakken.

We rollen over de handdoeken terwijl we lachen en stoeien. Uiteindelijk geef ik het op en plof weer naast Nova neer. "Jij wint deze keer." zeg ik zuchtend tegen Lars. "Zoals altijd." antwoordt hij met een knipoog en gaat weer liggen op zijn handdoek. Ik voel weer de ogen van een van de broers op mij gericht. Ik draai mijn hoofd en onze blikken kruisen opnieuw. Er is iets in zijn ogen, een nieuwsgierigheid, misschien zelfs lichte bewondering.

Ik glimlach naar hem en hij glimlacht terug. Daarna kijk ik weer weg en begin een gesprek met Noof. De middag vliegt voorbij met zonnen, zwemmen en lezen. 

Pov Matthy:

We hebben besloten om de ochtend rustig door te brengen en de middag bij het zwembad te ontspannen. Het is al een tijdje geleden dat we als gezin op vakantie zijn geweest, en ik wil er het beste van maken. Nadat iedereen is opgestaan en ontbeten, pakken we onze zwemkleding en handdoeken en gaan op weg naar het zwembad. 

Bij het zwembad zoek ik een plek in de schaduw en spreid mijn handdoek uit. Mijn moeder vindt een plek in de zon, terwijl mijn broers meteen het water in duiken. Ik blijf even zitten, genietend van de rust, maar al snel merk ik dat mijn blik steeds weer naar dezelfde plek getrokken wordt.

Lynn, het meisje dat ons heeft geholpen bij de receptie, ligt in een rode bikini op haar handdoek. Ze ziet er stralend uit in de zon, en ik kan niet anders dan glimlachen als ik zie hoe ze geniet. Niet veel later komt een jongen naast haar zitten. Dezelfde jongen die samen met haar de kinderdisco opzette. Ze lijken close, lachend en pratend. De jongen complimenteert haar, en ze lachen samen. Het ziet er bijna uit alsof ze een koppel zijn, maar er is iets in hun dynamiek dat anders aanvoelt.

Mijn moeder merkt mijn blik op en geeft me een speelse por. "Is dat niet het meisje dat ons heeft geholpen bij het inchecken?  Misschien moet je toch eens een praatje met haar maken." Ik lach ongemakkelijk en haal mijn schouders op. "Misschien later, mam. Ik wil nu even ontspannen." Terwijl ik mijn ogen sluit, hoor ik het gelach en gespetter van mijn broers in het water. Het duurt niet lang voordat ik weer mijn ogen open en zie dat Lynn en de jongen het zwembad in springen en elkaar plagen. Ze lijken zoveel plezier te hebben, en ik voel een lichte steek van jaloezie. Ik ken haar niet en toch voel ik jaloezie. 

Ik zie hoe Lynn en Lars elkaar nat spetteren, onder water duiken en proberen elkaar onder te trekken. Het gelach en de vrolijkheid zijn aanstekelijk, en ik kan het niet helpen om te glimlachen. Terwijl ik ze observeer, ontmoet ik heel even Lynn's blik. Ze glimlacht naar me, en ik glimlach terug, voordat ik mijn blik weer afwend. Ik moet echt eens met haar gaan praten.

Pov Lynn:

De zon begint al wat lager te staan als we onze spullen bij elkaar rapen. Lars en ik lopen samen terug naar de chalet, terwijl Nova en Emma nog even blijven zonnen. De warmte van de dag heeft mijn huid rozig gekleurd, en ik voel me heerlijk ontspannen. "Het was een fijne dag, hè?" zeg ik tegen Lars terwijl we langs de bomen wandelen. "Ja, echt perfect," antwoordt hij. "Ik vond het vooral leuk om je het boek af te pakken." Hij grijnst breed.

"Dat was duidelijk," zeg ik lachend. "Maar wacht maar, ik krijg je nog wel terug." Bij de chalet aangekomen, ruimen we snel onze spullen op en gaan dan naar de woonkamer. Nova en Emma komen niet veel later binnen en we beginnen te praten over de plannen voor de avond. "Ik heb zin om gewoon een rustige avond te hebben," zegt Emma. "Misschien wat kaarten of een film kijken?"

"Dat klinkt goed," zegt Nova. "En dan kunnen we ook wat lekkers eten." Lars en ik knikken instemmend. Het is altijd gezellig om met z'n vieren iets te doen, en na zo'n ontspannende middag voelt een rustige avond perfect aan. We zetten ons op de comfortabele banken en beginnen een spel kaarten te spelen. De gesprekken variëren van onbenullige zaken tot diepere onderwerpen. Op een gegeven moment merk ik dat ik weer nadenk over de afgelopen dagen en hoe ik me hier voel.

"Weet je," begin ik terwijl ik een kaart op tafel leg, "het voelt echt goed om hier te zijn. Ondanks alles wat er gebeurd is, vind ik hier een soort rust." Lars knikt begrijpend. "Het is belangrijk om zulke momenten te hebben. En vergeet niet, je hebt geweldige vrienden om je heen." Ik glimlach dankbaar. "Dat is waar. Ik ben blij dat ik jullie heb." De avond gaat verder met veel gelach en plezier. Terwijl we kaarten, kijk ik af en toe naar de deur terwijl ik in mijn gedachte verzonken ben.. De vier broers die ik had geholpen bij het inchecken komen steeds weer in mijn gedachten. Vooral de oudste. Er was iets in zijn blik dat me nieuwsgierig maakte.

Later op de avond besluiten we om nog even naar buiten te gaan. De lucht is helder en de sterren schitteren fel. We pakken een paar dekens en leggen ze op het grasveld. Terwijl we naar de sterren kijken, voel ik een diepe rust over me heen komen. We liggen daar nog een tijdje, pratend over van alles en nog wat. Lars vertelt een grappig verhaal over zijn jeugd, en we lachen allemaal luid. Het voelt goed om zo vrij te kunnen zijn, omringd door mensen die me begrijpen en steunen.

Terug in de chalet kruip ik moe maar voldaan in mijn bed. Nova ligt al te slapen en ik luister naar haar rustige ademhaling. Mijn gedachten dwalen weer af naar alles en iedereen. Na een tijdje piekeren en nadenken val ik langzaam in slaap.