Littekens van het Verleden

42

~vervolg

Maarten en ik stappen in mijn auto en zetten koers richting Schiphol. De rit is ontspannen en gezellig, zoals altijd wanneer we samen zijn. Maarten heeft het stuur overgenomen, wat me de kans geeft om me wat te ontspannen en te genieten van de autorit. Terwijl de kilometers onder ons doorschieten, praten we over van alles en nog wat.

"Heb je er zin in?" vraagt Maarten terwijl hij even naar me opzij kijkt. "Ja, zeker! Het is altijd een avontuur met jou." antwoord ik met een glimlach. "En Las Vegas... dat is wel even wat anders dan de gebruikelijke circuits." Maarten grijnst. "Klopt, al is het voor mij net zo leuk om jou zo enthousiast te zien. En het wordt een mooie break voor ons beiden."

We praten verder over de reis en maken grapjes over de chaos die ons te wachten staat op het circuit. Al snel arriveren we bij Schiphol en parkeren de auto. Het inchecken verloopt soepel en voor we het weten staan we bij de douane.

Na een korte wachttijd en het gebruikelijke gedoe met het uit- en aantrekken van schoenen en het opbergen van elektronica, lopen we het winkelgedeelte van de luchthaven in. "Zullen we nog even wat winkelen voordat we naar de gate gaan?" stel ik voor, en Maarten knikt instemmend.

Terwijl we door de winkels slenteren, valt mijn oog zoals altijd op een rek vol zonnebrillen. Ik kan het niet laten en begin er eentje te passen. Maarten kijkt me lachend aan. "Serieus, Lynn? Nog een zonnebril? Hoeveel heb je er nu eigenlijk al?" Ik grinnik en trek een pruillipje. "Ach, je weet hoe het gaat. Je kunt nooit genoeg zonnebrillen hebben! Ze passen bij elke outfit."

Maarten rolt overdreven met zijn ogen. "Ik denk dat je ondertussen wel een museum kunt beginnen met je collectie." "Dat is misschien nog niet zo'n slecht idee." zeg ik lachend terwijl ik een nieuwe zonnebril op mijn neus zet. "Deze is toch wel echt heel leuk, vind je niet?"

Maarten lacht en schudt zijn hoofd. "Oke, hij staat je goed. Maar ik blijf erbij: je hebt er echt al te veel." Na het shoppen vinden we onze weg naar de gate en ploffen we neer op een paar stoelen terwijl we wachten op het boarden. De sfeer is ontspannen, en het gesprek gaat al snel over de meest uiteenlopende onderwerpen. Kato komt ook weer aanbod.

Ik glimlach bij de gedachte aan Kato. "Ze is echt geweldig. Hoe gaat het nu met haar? Last van die symptomen?" Maarten knikt. "Ja, ze heeft wel wat last van vermoeidheid en af en toe wat ongemakken, maar verder gaat het goed. Ze kijkt er echt naar uit om moeder te worden." "En jij?" vraag ik, nieuwsgierig naar zijn gevoel over het vaderschap.

"Ik ben er klaar voor." zegt hij met een zekere glimlach. "Het voelt alsof alles op zijn plek valt, weet je? Ik ben nerveus, maar op een goede manier. Ik kan niet wachten om onze kleine te ontmoeten." Ik voel een warme golf van vreugde door me heen gaan. "Dat is zo mooi om te horen. Ik weet zeker dat jullie fantastische ouders worden."

Maarten knikt. "Dank je. En jij, Lynn? Zie jij jezelf ooit als moeder?" Ik glimlach zachtjes en haal mijn schouders op. "Misschien wel. Ik heb er altijd over nagedacht, maar het voelt nog zo ver weg. Voor nu focus ik me op mijn studie en carrière. Maar wie weet wat de toekomst brengt." Maarten kijkt me aan met een liefdevolle blik. "Je zou een geweldige moeder zijn, dat weet ik zeker. Je bent zorgzaam, sterk, en je hebt zoveel liefde te geven." Ik glimlach naar hem.

We praten verder over mijn studie, hoe ik me door de drukke stages heen worstel, en over hoe fijn het is om soms even te ontsnappen aan de dagelijkse sleur. Het gesprek komt uiteindelijk op de F1, en ik merk dat Maarten net zo enthousiast is als ik. "Matthy komt ons trouwens ophalen van de luchthaven in Las Vegas." zeg ik, terwijl ik aan het vooruitzicht denk.

"Dat is mooi geregeld," antwoordt Maarten. "Het wordt echt een geweldig weekend. En het is fijn dat je Matthy daar ook bij hebt. Hij lijkt echt een goede invloed op je te hebben." Ik knik instemmend. "Ja, hij is geweldig. Hij brengt me tot rust, iets wat ik echt nodig heb." Maarten glimlacht. "Ik ben blij voor je, Lynn. Echt waar. Jullie zijn goed voor elkaar."