SIE: Beginning Today

Chapter Twenty-Two

Promise.

NAOMI

*Same day*

Hindi ako nagsasalita habang patuloy sa paghagit sa wrist ko si Gino at pilit na naglalakad palayo sa bahay.

"Gino--"

Halos di ko talaga matuloy yung sasabihin ko! Ang sakit na ng binti ko! Lalake sya at malalaki ang hakbang nya kumpara sakin! Ugh!! Ang sakit narin ng pagkakahagit nya sa wrist ko!

Ayoko na!! Masyado na nya kong nakakaladakad ah! Over na sya! Ugh!!!

Agaran kong hinablot yung sarili kong kamay at kumalas sa pagkakahagit nya.

"Tama na! Ang sakit sakit na ng kamay ko! Ang sakit narin ng paa ko! Kung may sasabihin ka, pwes masyado na ho tayong malayo sa bahay!! Ano pa bang gusto mo hah? Bwisit!!!" Medyo pasigaw kong ayon.

Hingal na hingal na nakatagilid sakin si Gino. Pawis na pawis narin sya! Hindi sya nagsasalita pero yung expression ng mukha nya, iba't iba yung nakikita kong expressions! Possible ba to? Ang daming meaning ng itchura nya ngayon.

"Gino... A-ano ba kasi yun?" Tanong ko habang pinapakalma parin sarili ko.

"One week! One week nalang kayo dito?!" Sagot ni Gino habang di parin ako tinitignan.

"Oo! At alam kong kayo rin!"

"Nao!! Hindi pwede to!!" Agad na lumapit si Gino sakin at hinawakan ang magkabila kong braso. Yung itchura nya, alalang alala sya! Hayyy...

"G-gino... W-wala tayong magagawa!"

"Meron yan! Magiisip ako--"

"Wag na!"

"Nao--"

"Alam mo, ok lang to! Kung mahal mo ko, edi sige! Kasi ako mahal narin kita--"

"Talaga?--"

"Saglit!! Patapusin mo ko! Tsk!... Pero kasi Gino! Hindi pa tayo pwede ngayon!"

"W-what d-do you mean?!"

Bumuntong hininga muna ko bago ulit magsalita.

"Kailangan naming bumalik ng manila at kayo sa San Francisco naman! Hindi tayo pwede! Ayoko!"

"We can make it work, Nao!"

"Hindi Gino! Wala pa kong nababalitaan na LDR na tumagal! Na hindi nabuwag!"

"Edi tayo kauna-unahang gagawa nun! Please, Nao! Ngayon lang ako naging ganito sa babae! I'm too damn serious about my feelings for you!"

Nakita kong may namumuong luha sa gilid ng mga mata nya! Shocks! Si Gino ba tong kasama ko? Hindi ko inakala na magiging ganito sya! At mas lalong hindi ko inimagine na makikita ko syang umiiyak!

Lumapit ako sakanya at hinimas ang kaliwa nyang pisngi.

"I appreciate and i also consider your feelings Gino! Pero... Takot ako eh! Takot akong sumugal! Takot akong masaktan! Nakakatakot isipin na ngayon, gusto ko pero talagang natatakot ako sa--"

"Takot? Bullshit! Kailan ka pa natakot Nao?! Matapang ka! You're the bravest girl i've ever met! Tapos ngayon natatakot ka?! Damn it!"

Napapadyak pa sya sa lupa. Kitang kita at ramdam na ramdam ko ang galit nya! Bakit ganito? Gusto ko syang intindihin pero sadyang nakakaramdam na ko ngayon ng inis!

"Oo! Matapang ako Gino! Pero di ibig sabihin na wala na akong kinatatakutan! Meron parin! And at this point, ang takot ko eh sumugal! Ayokong masaktan sa huli at higit sa lahat, AYOKONG UMIYAK DAHIL LANG SA LALAKE!!!" Hingal na hingal ako dahil sa pagsigaw ko.

Nakatitig lang sakin si Gino at kita ko na pamumugto ng mga mata nya dahil sa sobrang iyak. Ugh!! Bakit sya ganito? Konti nalang pati ako maiiyak narin!

I like him too.. And to be honest. Nagsisimula narin akong magkagusto ng todo sakanya! Pakiramdam ko mahal ko na sya!

Pero hindi talaga to pwede! Hindi ako susugal lalo na't alam ko na naman kung anong pwedeng mangyari all the way! Kung anong pwedeng kahantungan nito! Ayoko! Natatakot talaga ako!

Umiwas ako ng tingin habang nagpipigil ng umiyak rin. Lumapit sakin si Gino at walang ano ano nya kong niyakap! Napapikit nalang ako at niyakap rin sya pabalik. Humigpit pa lalo ang yakap nya sakin!

"Nao! B-bakit... H-hindi ko kasi... M-masyadong... Nao!!"

Hindi matuloy-tuloy ni Gino yung sasabihin nya! Pero ramdam na ramdam ko sa diin ng pagtawag nya sa pangalan ko na nasasaktan sya! Shit! Iba na to!!

May sariling utak ang mga kamay ko at nagsimula tong himasin ang likod ni Gino. Wala na kong ibang magawa! My decision is final!

"S-sorry!" Yan nalang ang nasabi ko. Gosh! Ngayon lang to nangyari sakin! Kumikirot ang puso ko sa nagawa ko sakanya!

Humiwalay si Gino sa pag yakap sakin sabay kinulong ng mga kamay nya ang mukha ko.

"L-listen to me! I-i really love you, Nao! P-pero i will... Kahit masakit, I-i will respect your decision!" Saglit na tumigil si Gino at napapikit. Parang hirap na hirap na syang magsalita.

"P-pero... W-will you promise me na... N-na pag nagkita ulit tayo... A-at pag sa p-panahong yun ay pwede na! M-magiging... Magiging akin ka na! Nao, p-please promise me that!"

Napaiwas ako ng tingin! Anong gagawin ko? Gusto ko sya! Hindi ko yun ineexpect pero eto na eh! I've fallen for him! Gosh!

"O-oo! Oo Gino! I promise!" Pagkasagot na pagkasagot ko ay niyakap nya ulit ako! Mas mahigpit kesa kanina.

Sinuklian ko ng mahigpit rin na pagyakap si Gino. Hindi man ako sumugal ngayon na pumayag na ituloy namin ang pagmamahaln namin, pero sa pangako ko, yun na rin yung ibang pagsugal ko. Nangako ako! At tutuparin ko yun! Kaya ko! Kakayanin ko!

"Nao!" Mahinang tawag ni Gino sakin.

"Gino?" Ayon ko. Hindi agad na sumagot si Gino pero ramdam ko ang pagbaon pa lalo ng ulo nya sa balikat at leeg ko.

"Nangako ka na! So Nao, Beginning Today, Nangako ka na sakin na matutuloy parin natin to! Hindi man ngayon, pero sa tamang panahon!"

Napapikit ako. Wala tong assurance pero nangako ako! Pwede akong masaktan sa huli! Pero ano pa bang magagawa ko? He needs me, i need him! Pero we meet in the wrong place and in the wrong time!

"Oo Gino! I promise!"