Ben geldimm♥ Nasılsınız bakalım? Haftanın ortası haftasonuna az kaldı bende hemen bir bölüm paylaşayım dedim♥ Ben şuanda 41.BÖLÜMÜ yazdığım için hiç sorun olmadan sadece düzeltmeler yaparak atıyorum sizlere bölümleri♥ bu yüzden çok geciktirmemeye çalışıyorum♥ Bölümler nasıl gidiyor ? Biliyorum erken ama neler düşünüyorsunuz? Çok merak ediyorum yorum olarak bırakırsanız çok sevinirim♥
Gördünüz diğer bölümde olanları♥ Karşılaştı bizimkiler♡ Hemde baya net♥ Tahminleriniz vardır elbette bu bölümde göreceksiniz onları♥
Sizleri çok seviyorum ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》
Zeynep şaşkınlıkla baktı yüzüne. Evlenmek mi demişti o ? Yüzüne iyice bakınca yine gayet ciddi olduğunu görünce sinirden gülümsedi ama bunu hissetmedi bile. Sinirle ellerini masanın üzerine koydu ve yüzündeki gülümseme yerini sinirli hale bıraktı.
_ Ne evlenmesi ya? Hı? Ne evlenmesi ? Neden bahsediyorsunuz siz?
_ Biliyorum ani oldu ama öyle.
_ Siz ciddi misiniz? Yani şaka falansa baştan söyleyin. Hayatımda böyle saçma bir şey duymadım.
_ Sakin ol. Bak böyle tepki vermen normal ama sana daha detaylı olarak anlatacağım.
_ Ben daha fazla bu saçmalığı dinlemeyeceğim.
Zeynep sinirle ellerini masaya bastırıp ayağa kalktığı sırada kolunda ki elin sahibine baktı.
_ Otur Zeynep. Konuşacağız.
_ Konuşmak falan istemiyorum. Bırakır mısınız kolumu. Yeterince boşa zaman harcadım sayenizde.
_ Bak konuşmamız gerek. Sadece dinleyeceğim demedin mi? Önce sadece dinlersin cevabını sonra verirsin. Otur şimdi.
Zeynep Kerem'in kolunu bırakması ile kısa bir süre beklesede nefes alıp dediği gibi yeniden oturdu karşısına.
_ Sadece dinleyeceğim.
_ Tamam. Şimdi başta söylediklerimi tekrar etmeyeyim bir daha ama kısaca yine de söyleyeyim. Bu şirketin başına geçmem için evlenmem gerekiyor. Yani bence çok saçma bir kural ama böyle isteniyor babam tarafından. Bunun da en kısa zamanda olmasını söyledi. Aklımda hiç böyle bir şey yokken hemde. Bende o gün yani dün buraya geldim, sonra seni gördüm sanırım gelen çocuk senin kızındı.
Zeynep hiç konuşmadan tepki vermeden dinledi. Son söylediği cümleye de başını salladı sadece.
_ Bende öyle düşünmüştüm. Sen farkında değildin belki ama karşımda oturdun. Bak bana güvenmemen çok normal sonuçta ne ben seni tanıyorum ne de sen beni. Ama bu fikir ne kadar doğru olmasada sana söylemek istedim. O evden o heriften kurtulabilirsin. Nasıl olacak dersen; biz daha önceden tanışıyormuşuz gibi yapacağız. Yani birlikteymişiz gibi.
_ Benim bir çocuğum var...
_ Biliyorum işte burda karışıyor olay. Bak çocuğun babası kim bilmiyorum. Öğrendiğim kadarıyla hiç evlenmemişsin. Senden öğrenmek istediğim şey birlikte olup olmadığınız.
_ Birlikte olsak evlik olurduk herhalde değil mi? Benim kızımın bir babası yok. Sadece ben varım onun için. Bundan sonra da olmayacak zaten. Bakın buraya kadar dinledim ama kafama yatan hiç birşey olmadı. Eğer bu dediğiniz şey olursa kızım sizin ve benim çocuğum olarak gözükecek. Doğal olarak ailenizin yanında hep bir babası varmış gibi gözükecek öyle söylenecek. Ben çocuğumu bir yalanın içinde büyütmek istemiyorum. Baba kelimesini söyletmiyorum bile alışmasın diye. Şuan herşeyi öğrenme döneminde. Size ailenize alışsa n'olucak. Ben nasıl açıklacağım ileride ona. Benim için bu mümkün değil. Ben çocuğumu böyle bir oyunun içine atmak istemiyorum. Hem ayrıca neden ben anlamıyorum. Bir sürü kişi vardır eminim bu teklifinizi kabul etmek isteyecek. Bence siz bende zaman harcamayın. Ya da bence siz gerçekten birini sevince evlenin. Başıma çok şey geldi ben alıştım alınmıyorum ama bence başkasına da teklif etmeyin incitici bir durum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)
ФанфикKendi hayatını kızının üzerine adamış bir kadın... Hayatındaki en büyük şans olan o adam... Adam bir bataklıktı. Her gün farkında olmadan o bataklıkta bir hazine aradı! Hazine mucizelere gebeydi!