YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

55.BÖLÜM

Merhaba arkadaşlar. Herkese iyi bir hafta sonu diliyorum. Umarım iyisinizdir.

Hikayede bazı şeyler değişiyor. Yeni şeyler ekleniyor. Bazı şeyler olacak. Bende henüz tam olarak yazmadım ama en kısa zamanda yazacağım tamamlanmış bir şekilde ve sizlere sunacağım. Sizlere yetiştireceğim merak etmeyin.

Sizleri çok seviyorum iyi okumalar♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

Yine her zaman ki destekçisi kocasıydı. Kızlarını Nurgüle emanet edip çok geç olmadan gelmişlerdi babasının yanına. Artık biraz daha rahattı. Eskisi gibi çok kötü duygular içerisinde değildi. Yine gidip en çok annesiyle dertleşti içini döktü anlattı. Hep öyle yapardı fakat bu seferki fark kötü şeyler değil çok iyi şeyler anlatmıştı. Kocasını... Kızını.... Evliliğini.... Mutluluğunu.... Herşeye bir parça yer vererek ona anlattı ve bitince babasına döndü. Sadece susturdu içini. Birşey demeden kalkmıştı yine mezarının başından. Annesiyle konuşması onu daha da rahatlatmış mutlu etmişti. Yetiyordu onunla konuşmak. Kocası zaten Yanındaydı. Yeri geldiğinde o şefkatli kollar baba kucağı oluyordu.

Ve yine gidip girdi o şefkatli baba güveni olan kolların arasına. Başını yasladığındaki o kalp atışları ile bir kez daha sükretti yanında hayatında olmasına. Kollarını boynuna dolayıp yanağını yanağına yasladı ve gözlerini kapattı.

_ Sakın beni bırakma. Seni çok seviyorum.

_ Seni asla bırkamam. Asla. Ben dediğim şeyin arkasında durur sözümü tutarım güzelim. Ama sana başka... Senin gibi başka. İmkansız.

Gelen yaşları geri yolladı hemen ve yumuşacık dudaklarını yanağına bastırdı. Kerem'in bir süre sonra kafasını çevirmesi ile dudaklarını buldu dudakları. Havanın soğuk olmasına rağmen birlikte sımsıkı sarılarak yürümeye başlamışlardı. Kerem onu kolları ile sararken elleri ile de ısıtmaya çalışıyordu. Zaten varlığı ısınmasına neden oluyordu. Kar yağarken güneş açıp sıcacık yapmış gibi oluyordu. Yağmur yeni yeni dinerken elini kocasının eline indirdi ve parmaklarını parmaklarına geçirip gülümsedi. Kerem gülümserken elinden birazcık ileri doğru ittirdi. Zeynep ne olduğunu anlamaya çalışırken Kerem onu yavaşça ittiği gibi döndürdü ve bu sefer hızlıca kendine çekti. Zeynep de işin ne olduğunu anlarken gülümseyip ellerini omuzlarına çıkardı. Kerem yeniden elini tutup döndürdükten sonra çekti ve sıkıca kavradı belini. Sokağın ortasından dans ediyorlardı. İkiside gülümserken alınlarını birbirine yaslamış ve ardından dudaklarını buluşturmuştu.

Zeynep onun kimseyi hiç bir şeyi umursamayan öpücükleri arasından karşılığını alarak 'seni seviyorum' diyordu.

Birlikte gülen yüzleri birbirine kenetlenmiş elleri ile yürümeye devam ettiler. Kerem omzundan kendine çekip sıkıca yasladı ve başını öptü. Eve vardıklarında içeriye girince tamamen gevşemişti vücutları. Üzerlerini değiştirirken Kerem tişörtünü başından geçirdi ve karısına dönüp onun tişörtünü aşağıya indirdikten sonra saçlarını çıkartıp okşadı.

_ Benim bir kaç dosya incelemem lazım güzelim. Bugün bitirmem şart. Sen yat bekleme beni.

Bunun üzerine istemeden de olsa yüzü düşmüştü Zeynep'in. Kocasından ayrı yatmak istemiyordu.

_ Beklesem.

_ Uyu, dinlen. Ben çok geç kalmadan bitirmeye çalışacağım. Sana sarılmadan uyuyamam zaten, sabah yine benim kollarımın arasında uyanacaksın.

Asık yüzü bu sefer gülerken gözlerini buluşturdu. Kerem bir elini alt dudağının üzerinde gezdirirken belinden kendine çekmişti.

_ Uyu dinlen ki bende karımla daha güzel günler, daha güzel geceler geçireyim.