2.Bölümümüz ile Merhaba arkadaşlar ♥ Haftanın ortasındayız ve bende bölüm atayım dedim♥ İlk bölümümüzdeki oylarınız yorumlarınız desteğiniz için çok ama çok Teşekkür Ediyorum ♥ İyi ki varsınız. Sizleri çok seviyorum ♥Farklı bir Zeynep gördünüz. Anne bir Zeynep. Daha derin bir Zeynep. Ne kadar derin olduğunu göreceksiniz. Bazı noktalarda şaşıracağınızı düşünüyorum ama bakalım♥ Geçen bölüm Zeynep den baktık bu bölümde Kerem'e bakalım bir. Bakalım Kerem'imizi nasıl bulacaksınız. Onun hakkında ilerideki düşüncelerinizi çok merak ediyorum aslında ama herşeyin zamanı var♥ Yorumlarınızı bekliyorum canlarım♥
İyi ki varsınız ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》Genç adam önündeki kağıtları inceleyip gerekli yerleri okuduktan sonra imzalayıp bir arada üst üste koyup kalemini buraktı. İşinin bitmesine sevinirken derin bir nefes verip oturduğu yerden kalkıp camın önüne geçti. Yağmur şiddetini arttırmaya başlamıştı o sıralarda. İçi daralırken üzerindeki çeketi çıkartıp deri koltuğun üzerine bıraktıktan sonra yine ağır adımlarla camın önüne geçti. Gömleğinin düğmelerini biraz açıp daha rahat nefes almaya çalıştı. Daha iyi hissetsederken ellerini ceplerine yerleştirip dışarıya bakmaya devam etti. Bir an yağmur damlaları ile buluşmuş camda kendi yansımasıyla karşılaştı. Sabah erkenden önemli bir toplantısı olduğu için acele şekilde çıkmıştı evden. Uykusunu alamamıştı ama yine de bunu göstermiyordu. Gözlerini daldığı yansımasından çekerken yağmurun huzur veren yağışını izledi ellini saçlarına götürürken. Eli yeniden cebini bulurken bu huzurunu kapının sesi bozmuştu. Ne olurdu sanki biraz daha sakin kafa ile durup düşünseydi. Yine ne vardı acaba? Başını yukarı kaldırıp gözlerini kapattı ve sıkıntılı bir nefes verdi. Daha sonra dışarıya bakarak güçlü yüksek sesi ile konuştu.
_ Gel.
Kapının açılma sesi ile döndü arkasını. Asistanı gelmişti. Elinde dosya veya evraklar da yoktu.
_ Ne oldu Yasemin?
_ Kerem bey babanız sizi çağırıyor efendim. Acil hemen gelsin dediler.
_ Babam beni acil çağırıyor öyle mi? Yine ne diyecek acaba? Gerçi artık ne diyeceğini az çok biliyorum.
Yasemin sadece tebessüm etti onun bu konuşmasına karşı. Kerem oflayarak ilerlemeye başlarken Yasemin çekinsede seslendi ardından.
_ Kerem bey?
Kerem tam kapıdayken döndü Yasemin'e.
_ Söyle Yasemin.
_ Ben sizden bugünlük izin isteyebilir miyim? Yani biraz erken çıkabilir miyim?
_ Çıkabilirsin, hattâ başka iş yok olursa da diğerleri getirirler hemen çık sen.
_ Çok teşekkür ederim Kerem bey. Ben haber vereceğim diğer arkadaşlara da. İyi günler size.
Kerem odadan çıktıktan sonra Yasemin de mutlulukla çıktı peşinden. Kerem ilerleyip babasının odasına gelince kapıyı çalmadan açıp içeri girdi. Kapıyı ardından kapatıp babasına yaklaşırken konuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)
FanficKendi hayatını kızının üzerine adamış bir kadın... Hayatındaki en büyük şans olan o adam... Adam bir bataklıktı. Her gün farkında olmadan o bataklıkta bir hazine aradı! Hazine mucizelere gebeydi!