YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

51.BÖLÜM

Herkese merhabalar arkadaşlar. Nasılsınız? Umarım çok çok iyisinizdir. Malum okullara da son hafta... Rahatladık sanırım.

Bu bölüm geç geldiği için özür dilerim fakat yetiştirmeye çalıştım ve bugün yayımlayabildiğim için çok mutluyum. Umarım sizlerde anlayışla karşılarsınız, ki öyle yapacağınızı biliyorum♥

Sizi daha fazla bekletmeyeyim, buyrun bölüme♡ iyi okumalar》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

Üzerine takım elbisesini giyerken dahi isteksizdi, işe gitmek istemiyordu. Evde karısıyla kızıyla kalmak istiyordu. Eve çok erken geldiği söylenemezdi bu yüzden ya Duygu uyumuş oluyordu ya da beş on dakika sonra uyuyordu, onunla istediği gibi zaman geçiremiyordu. Ama birşeyler ayarlayacaktı. Hatta bugün bakacaktı tüm işlere ve onlara zaman yaratacaktı.

Duygu ve Zeynep yatakta yeni kalkmış durumda oynakrlarken ceketini aldı ve koltuğa bırakıp gülümseyerek yanlarına oturdu. Duygu babasının kucağına atlayıp sarılmıştı hemen. Onu kolları ile sararken boynunu öptü ve elini karısının yanağına götürüp okşadı.

_ Ne yapacaksınız bugün?

Zeynep gülümseyerek yanağını iyice onun eline yasladı ve derin bir nefes alıp verdi.

_ Bilmem.

Birden başını elinden çekti ve doğruldu.

_ Aa, bugün Yağmurlara gitsek. O da istiyordu zaten.

_ Olur, gidin tabii. Ufuk bırakır sizi, dönüşte ben alırım tamam mı? Canla birlikte gönderiz çok geç kalmamaya çalışacağım.

Yine mutlulukla kocasına başını salladı ve uzanıp öptü. Duygu ondan sonra hiç durmayıp hemen başını babasına çevirdi ve becerebildiği kadar öptü. Kerem onun bu yaptıklarına dayanamayıp kucağına uzandırdı ve ellerini göğsüne doğru nazikçe tutup öpmeye başladı. Zeynep onlara gülerken ne kadar güzel bir manzara olduğunu bir kez daha anladı. İstediği şey tam olarak bu huzurdu işte. Fazlası değil. Bu aşk, bu sevgi, bu huzur... Ne kadar şanslıydı ki bulmuştu.

Onları izlemeye dalmışken güçlü kollar onu da yatağa yatar pozisyonda çekmiş ve tıpkı kızına olduğu gibi öpmeye başlamıştı. Eli vücudunda gıdıklandığı yere giderken Zeynep'in neşeli gülüşü dolmuştu kulaklarına. Bununla birlikte o da gülerken Duygu babasının kolları arasından sarılmış ve sırtına tutunarak kalkmıştı. Daha sonra ise çığlık atıp babasının beline sarılmış ve gülerek zıplamaya başlamıştı. Kerem dudaklarını boynunda dolaştırken biraz doğruldu yandan kızını kendine çekerek geri karısının yanına uzandırdı.

_ Öyle babadan kaçmak yok küçük hanım.

Ikisininde vücudutlarında huylandıkları yerler birbirine çok yakındı bu yüzden ikisinide kollarının altına alırken onların kahkaha atan yüzüne bakıp gülüyordu. Duygu en sonunda çığlık çığlığa bağırınca durdu ve kalkmak isteyen kızını bıraktı. Duygu ellerini yatağa bastırıp hızlıca kalktı ve yatağın başına gidip oraya oturdu.

Zeynep hâlâ istem dışı gülerken elini onun karnındaki elinin üzerine koydu ve tamemen durmasını sağladı. Kızının düzgünce yatağa oturmuş olduğunu gördüğünde ise başını yeniden kocasına çevirdi. Öyle çok gülmüştü ki karnı ağlıyordu.

_ Karnım ağrıdı resmen.

Kerem kaşlarını kaldırırken bir anlığına bakışlarını karnına indirdi ve daha sonra biraz aşağıya kayıp tişörtünü yukarı sıyırdı. Zeynep başını biraz kaldırıp ne yaptığına bakarken Kerem'in dudaklarını karnında hissetti.