YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

4.BÖLÜM

Merhabalar arkadaşlar♥ Yeni bölüm ile geldim♥ Bölüm hakkında tahminleriniz oluyor anladığım kadarıyla. Yavaş yavaş açılacak herşey hiç merak etmeyin. Sindire sindire okuyacağız, göreceğiz. Ve umarım beğenirsiniz bölümleri, hikayemizi. Tek isteğim sizlerin beğenmesi♥

'Melekoleraa' Bu bölüm senin meleğim♥ Bu hikayemde de her zaman olduğu gibi hep yanımdasın♡ Çok ama çok Teşekkür Ediyorum bunun için♥ İyi ki varsın♥ Umarım beğeniyorsundur hikayemizi♥ Ve umarım bölümü beğenirsin. Umarım istediğin gibi olmuştur♥ Seni seviyorum♥ Öpüyorum çok♥

Hepinize iyi okumalar arkadaşlar♥ Umarım beğenirsiniz ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

Akşama doğru işler iyice sıkılaşmaya başlamış, gidenlerin yerini hemen başkaları doldurmaya başlamıştı. Haliyle kaldır götür yenisini getir sipariş al siparişi getir derken iyice yorulmuşlardı. Zeynep tepsiyi götürüp bıraktıktan sonra Eymen'in yanına geldi.

_ Eymen yardıma ihtiyacın var mı?

_ Yok yok hallediyorum, bak
müşteri geldi hadi sen ona bak.

_ Tamam.

Zeynep geldiği yere hızla ilerlemeye başladı. Etrafa bakınınca tek bir masanın önünde bir şey olmadığını gördü. Baktı baktı.. Bir yerden tanıdık geliyordu bu adam kendisine. Sanki görmüştü daha önceden. İyice baktıktan sonra aklına geldi dünde gelmiş olduğu. Yine aynı özenli giyimli adamdı. Yapılı vücuduna giymiş olduğu takım elbiseyi bile gölgede bırakıyordu muhteşem yüzü. O muhteşem yüz ile göz dolduran giyiniş tarzı birleşince insanın odaklandığı tek yer oluyordu.

Zeynep daha fazla bakmadan hızlıca ilerledi yanına. Bu adam çok daha lüks yerlere gidebilirdi. Kıyafetiyle görünüşüyle yargılamıyordu ama görüntü olarak zengin birisi gibi gözüküyordu. Zeynep yüzüne bakarken gözlerine dikkat etti bir an. Karar veremedi; yeşildi anladığı kadarıyla ama koyuydu uzaktan kesinlikle yeşil olarak gözükmüyordu. Gözlerini kırpıştırırken konuştu.

_ Hoşgeldiniz. Bir şeye karar verdiniz mi?

_ Kahve alayım ama şekersiz ve sert olsun.

_ Peki, hemen getiriyorum.

Zeynep geri dönüp ilerlerken anı zamanda düşüncelerini de atmaya çalıştı. Kahveyi dediği gibi söyledikten sonra tepsiye koydu ve geri geldi. Kahveyi dikkatlice adamın önüne koyup yeniden ona döndü.

_ Başka bir şey ister misiniz?

Kerem elini fincanın kulpuna getirirken diğer eli ile de karşısında ki sandalyeyi gösterdi.

_ Otur.

Zeynep bir anda ne demek istediğini düşündü. Otur demişti. Kendisine. Ne alakaydı şimdi. Eliyle gösterdiği yere baktıktan sonra yeniden ona baktı anlamayan gözler ile.

_ Pardon.

_ Ne istiyorsun demedin mi? Otur.

_ Neden? Şaunda böyle bir şey mümkün değil. Farkındaysanız mesai saatleri içerisindeyim. Bir isteğiniz varsa alayım.

_ Otur. Daha kaç kere söylemeliyim?

Zeynep adamın gayet ciddi olduğunu görünce sinirden gülümsedi ama bunu hissetmedi bile.

_ Peki ben kaç defa söylemeliyim? Tek cevap o da hayır. Bence bunda anlaşılmayacak bir şey yok. Neyse ben size başka birisini yönlendireyim.

Zeynep arkasını dönüp adım atacakken adamın söylediği ile olduğu yerde kaldı.

_ Zeynep! Otur dedim.