YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

23.BÖLÜM

Ve hiç bekletmeden gününde geldimm♡ Bu bölüm gelecek yorumlarınızı çok merek ediyorum çünkü iki olay üst üste gelecek★ Benim çok heyecanlanarak yazdığım bir bölüm oldu umarım sizlerde aynı heyecanla okursunuz♥

Sizleri çok seviyorum ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

" Zeynep bir anlık sesle kaldı olduğu yerde. Gözleri karşısında ki adamla kesişirken onun yüzündeki ifadenin düştüğünü gördü. Nefesi kesildi o an. Karşısıdaki adamın göğüs kafesi kendine doğru ilerlemişti. Öylece nefessiz kalarak bakarken adamın kendi kolunu tutmaya çalışması ile eli hava da kaldı. Neler oluyordu anlamıyordu. Duyduğu ateş sesi Kerem'i bulmuştu. Yutkunmaya çalıştı ama olmadı. Şok içindeyden kolundan tutan adama kucağındaki kızının el verdiğince destek vermeye çalıştı. Beyni durmuş ne olduğunu anlamıyordu. Bir el ateş sesi duyduğunda tam olarak kendine gelmeye çalıştı. Elini hemen sırtına koydu. Hissettiği şey ile eline baktı. Kandı. Sırtı kanıyordu. Kurşun isabet etmişti! Bakışları korku ile dolarken Kerem'in ağırlığına dayanamayarak onunla birlikte yere eğildi. Yine durmadan devam ediyordu silah sesleri. Korku içindeyken Duyguyu kapının olmadığı tarafa bıraktı ve Kerem'e döndü. "

_ Kerem! Kerem ses ver lütfen !

"Kapıyı tüm gücü ile itip kapattı. Yanına oturup bembeyaz kesilmiş suratına baktı. Elleri titremeye başlamıştı. Hemen başını kucağına koydu. Karşısıdaki adam zorla yutkunup onun gözlerine odaklanmaya konuşmaya çalıştı tüm gücü ile. "

_ D-duygu uz-ak t-ut.

" Kesilen sesinden zar zor anlıyordu ne demek istediğini. Başını hemen çevirip kızına baktı ve onun kapıdan camadan uzak olduğunu gördü. Hemen geri Kerem'e döndü endişeyle. "

_ Neler oluyor Kerem! Neler oluyor! T-tamam bekle. Bekle ambulansı polisi arayacağım.

_ H-hayır. S-akın. Be-kle. U-fuk ge-lecek-tir bu -ses-ler bit-ince.

_ Nasıl bekleyeyim Kerem! Vuruldun! Sırtın kanıyor!

" Kerem zar zor nefes alıyordu. Gözleri kendini kapanmamak için zor tutuyordu. "

_ Ü-stü-mü ç-ık-ar.

" Zeynep ne dediğini anlamadı ama tekrar edecek gücünün olmadığını bildiğinden üzerindeki montu dikkatlice çıkarttı ve geri ona döndü. "

_ Kaz-ağı-da.

"Zaman kaybetmeden titreyen ellerini kontrol altına alamayarak kazağı çıkarttı üstünden. Gözü vücuduna değdinde göğsünde etrafındaki çeşitli çizikler yaralar gördü. Başını kaldırıp ona baktı daha da endişelenerek. "

_ Bunlar ne? ! Kerem.

_ Ş-şh. Ka-zağı kur-şunun ge-ldiği ye-re bas-tır.

" Zeynep soru sormanın zamanı olmadığını bildiğinden ona doğru iyice eğildi ve tüm gücü ile kendine çekip doğrulttu. Duyduğu acı dolu ses ile kendine küfretti. "

_ Özür dilerim.

"Kurşunun giriş yaptığı yer öyle yoğun kanıyordu ki Zeynep bakamıyordu. İçinin ürperdiğini hissettiğinde oraya nasıl kazağı koyacağını düşünmeye başladı. "

_ Ba-kma. Ve a-cele et.

"Aldığı talimatla çok fazla bakmadan elindeki kazağı yaranın üzerine bastırdı. Kendi canı yanmış kadar hissetti acısını. Neler oluyordu! Kim di bunu yapanlar? Neden Kerem di? Kerem kendini zor tutarken sesler kesilmişti ve Duygu kendine doğru gelmeye başlamıştı. Sesini kendisi dahi zor duymuştu. "