YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

59.BÖLÜM

Herkese merhaba arkadaşlar. Bölüm biraz gecikti bu yüzden özür dilerim fakat yetiştirmeye çalışıyorum. Umarım sizlerde beğenirsiniz.

Sizleri çok seviyorum iyi okumalar♥♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

_ Ya, inanmıyorum bizim bebeklerimiz peş peşe mi doğacak. Birlikte büyüyecekler.

Canlar gelmiş Yağmur Zeynep'in yanına oturup karnını okşamaya başlamıştı hevesle. Öyle çok sevinmişti ki bu habere. Öyle mutlu olmuştu ki. Zeynep ona gülümsedi ve başını salladı.

_ Öyle gibi gözüküyor. Bir aksilik olmazsa aralarında iki, iki buçuk ay var.

_ Çok iyi bir şey bu. Çok mutlu oldum. Gerçekten. Kendi bebeğim gibi sevindim. Doktora gideceksin değil mi yeniden?

_ Gideceğim ama nereye gideceğimi pek bilmiyorum açıkcası. Bu hafta içinde gitmem gerek. Kontrol yapacaklarmış.

Yağmur biraz doğrulup ona baktı.

_ Boşuna arama, benim doktoruma sende başlayabilirsin. Gerçekten çok ilgili ve çok iyi bir doktor. Ben başından beri onunlayım. En ufak şeyde ona danışırım. Hatta sana söylemiştim bizde bu hafta eğer bebeğimiz artık kendini gösterirse onu göreceğiz. Yani kontrole gideceğiz. Sende gel. Hem o sıra doktorla tanışmış olursunuz, kontrollede başlarsınız olur mu?

Zeynep onu mantıklı bulurken başını Kerem'e çevirdi ve bir cevap bekledi. Sonuçta onunda kararı önemliydi.

_ Ne dersin Kerem? Sencede olur mu?

_ Yağmurun bende başından beri aynı doktora gittiğini biliyorum güzelim, gerçekten memnun. Ve iyi de bir doktor. Zaten öyle olmasa gitmezdi. Sende istersen kontrole onlarla aynı gün gidelim bir tanışalım. Eğer memnun kalırsan devam ederiz.

_ Tamam, bencede mantıklı. Öyle yapamalım o zaman.

Yağmur ona gülümseyerek başını salladı ve ardından alt dudağını dişleri arasına aldı.

_ Ayy, sanırım acıktım ben.

Zeynep de hemen onun gibi dudağını ısırırken resmen gözü önünde yemekler geçmeye başlamıştı.

_ Sanırım bende.

_ Değil mi.

Zeynep ona başını sallarken Kerem istemeden gülmüştü. O kadar çok hoşuna gitmişti ki. Hemen kalkıp Zeynep'i alnından öptü ve mutfağa ilerledi.

_ Güzel. Acıktıysanız yemek yiyelim. Bebeklerimiz de acıkmış belli ki.

*

Yağmur ve Zeynep gayet iştahlı iştahlı yiyordu yemeklerini. Onların böyle yemesi kocalarını oldukça mutlu ediyordu. Kerem de kızının sandalyesini kendine doğru iyice yerleştirmiş ona birşeyler yediriyordu. Duygu zaten babası ona böyle bakarken dünyanın en mutlusuydu. Onun her verdiğini sorunsuz yiyip bir de üstüne gülümsüyordu. Kerem de ona sıcacık gülümseyip öpüyordu, saçlarını okşuyordu. Her zaman ki gibi kızı yemeğini bitirince kucağına uzanmıştı. Hemen onu kolları arasına alıp sandalyeden çıkarttı ve kendi kucağına yerleştirdi. Duygu memnuniyetle başını kaldırıp ona baktıktan sonra kucağında ayağa kalktı ve sarılıp yanağını yanağına yasladı. Kerem onu sıkıca tutup desteklerken sırtını okşamaya başladı.

_ Kerem şu zamanlarını da gördüm ya... Bu hayatta başka hiç birşey şaşırtamaz beni.

Kerem ona dönüp gülümsedi ve kızını öptü.