YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

48.BÖLÜM

Bölümümüze hoşgeldiniz arkadaşlar. Umarım seveceğiniz bir bölüm olur. İyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

Hemen onu onaylayıp Yağmura söyledi ve yukarı koşar adımlarla çıkıp odasına girdi. Üzerine daha kalın bir kazak geçirirken montunu giyip atıkısını da sıkıca boynuna doladıktan sonra çantasını alıp boynundan geçirdikten sonra kapının çalma sesi ile odadan aynı hızla çıkıp koşar adım aşağıya indi ve birbirine sarılan çifti gördü. Kızını kucağına alıp öptükten sonra gülümseyerek yanlarına geldi.

_ Hoşgeldin Can. Ben çıkıyorum Kerem bekliyor sanırım. Duygu size emanet.

_ Git sen aklın kalmasın biz bakarız bu prensese.

Yağmur ona uzanınca kızını yeniden öptü ve pnun kucağına verdi.

_ Teşekkür ederim. Görüşürüz.

_ Hadi git bekletme. Görüşürüz.

Gülümseyerek Yağmurun koluna dokundu ve ardından kapıya ilerleyip çıktıktan sonra ardından kapattı. Kerem'in yanına arabaya ilerleyecekken Kerem arabadan çıkmış yanına doğru gelmişti. Girdiği kollarına sıkıca sarılırken sıcacık dudaklarına karşılık verdi. Kerem onu belinden kendine çektikten sonra alnını öptü.

_ Nasılsın güzelim?

_ İyiyim canım, sen?

_ Bende iyiyim. Hava soğuk arabaya geç sen ben geliyorum.

Başını kaldırıp onun gözlerine baktı.

_ Neden? Üstünü falan mı değiştireceksin?

_ Yok güzelim...

Lafına devam edip onu arabaya yollayacakken Ufuğun geldiğini gördü ve sustu. Ufuk yanına vardığında yeniden Zeynep'e döndü.

_ Hadi güzelim, geç arabaya.

Zeynep kaşlarını çatarken bir süre gözlerine bakmayı sürdürdü. Gözlerinde farklı bir şey vardı ve bunu yakalamıştı. Başını iki yana sallayıp yapmayacağı bir şeyi yaparak ısrar etti.

_ Hayır. Gitmek istemiyorum. Bir şey var. Bana söylemediğin belkide bunun dışında söylemeyeceğin şeyler var. Neyse yanımda söyle. Ne olduğu umrumda değil. Sadece gizleme.

Ufuğu umursamadan ona bakmadan söyledi bunları. Gerçekten de öyleydi. Saklamasını istemiyordu hoşuna gitmiyordu. Kerem ise gözlerini ondan çekmezken bir süre sadece baktı ve ardından hafifçe gülümsedi. Haklıydı. Gülümsemeye devam ederken ve bakışlarını ondan çekmezken avcunu öne uzatıp konuştu.

_ Ver.

Ufuk dediğini anında yaparken elini beline götürdü ve sert ağır parçayı Kerem'in avcunun içine bıraktı. Zeynep gözlerini oraya yönlendirirken avcunun içinde bulunan şey ile kalmıştı. Silahtı. Elinin de ki silahtı. Dudakları aralanırken aynı şekilde büyüyen gözlerini ondan çekip Kerem'e yöneltti. Yüzündeki gülümseme elindeki tehlikeli şeye rağmen vardı. Gözlerini kırpıştırırken konuşamadı. Elini mecburen karsının belinden ayırırken silahı çevirdi ve kendi beline yerleştirdi. Gözlerini bir saniye bile çekmezken hu sefer elini tuttu ve arabaya doğru ilerleyip kapısını açtıktan sonra hâlâ şaşkınlıkla bakmasına karşılık belinden yönlendirerek oturmasını sağladı. İlerleyip kendi tarafına oturdu ve hızlıca çıkarttı arabayı. İlerleyen araba ile kendine gelirken başını çevirip baktı Kerem'e. Onun gözleri ile karşılaşırken araba kenara çekilmiş ve durmuştu. Kerem ona tamamen dönüp ellerini tuttu.

_ Bir şey yok. Tedbir amaçlı.

Ses kulaklarında yayılırken yutkundu ve ellerine baktı. Gözleri buluşurken başını salladı.