YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

106.BÖLÜM

Arkadaşlar bölümlerde herhangi bir karışıklık söz konusu değildir. Belirttiğim gibi hikayenin ufak bir kısmı düzenlemeye girmiştir. Beş bölüm geriye alarak düzenliyorum, Zeynep burada henüz doğurmadı bu nedenle. Bilginize.

Herkese iyi okumalar, sizleri seviyorum!

* Bölüm düzenlenmiştir!

~~~~~~~~~~~~~~~~

Herkes aynı anda kapının önünde beklerken Zeynep ve Duygu elbette gelen kişiyi merak ediyorlardı. Daha önce ikisi de görmemişti. Kapı açıldığında ise onları elinde çiçek demeti ile Ali karşılamıştı. Zeynep adamın, Kerem gibi otuzlarına yeni girmiş ya da girecek olduğunu tahmin ederken hemen gülümsedi ve bir adım geri çekilerek yer açtı.

"Hoşgeldiniz."

Ali merak ile kapıyı çaldığında ve karşısında gördüğünde hala şaşırıyordu ama daha çok analiz etmeye çalışıyordu. Karşısına çıkan oldukça güzel olan kadın merağını daha da arttırıyordu. Kerem ile yan yana durduklarında ne kadar yakıştıklarını düşünerek iç geçirdi. Belki de ilk kez böyle yüzüne kendisi tarafından vuruluyordu, yalnız olduğu.

Zeynep'in sesini duyduğunda içeriye girdi. Kendisi de yakışıklı yüzüne gülümsemesini yerleştirdi. "Hoşbulduk."

Zeynep ona gülümsemeye devam ederken Ali avucunu Kerem'e uzatmıştı. Kerem kapıyı kapatarak avucunu onunkine sertçe yerleştirerek karşılık verdi.

"Hoşgeldin. Sizi hemen tanıştırayım; eşim Zeynep ve bu da Amerika'da okulda tanıştığımız, pek fırsat olmasa da irtibatta olduğum, şu anda ortağım olduğu Ali."

Ali hemen elini Zeynep'e uzatırken, Zeynep gülümseyerek elini sıkmıştı. "Çok memnun oldum."

"Bende öyle..." Ali bir anda aklına gelerek elindeki çiçekleri de Zeynep'e uzattı. "az kalsın unutuyordum, bunlar senin için."

Zeynep çiçekleri alıp teşekkür ettiğinde Kerem devam etti. "Ve kızım Duygu."

Ali hemen Zeynep'in yanındaki küçük kıza dönerken merakla baktı kendisine aynı şekilde merakla bakan yüze. Ne tatlı bir çocuktu böyle... Kerem'in kızıydı.

Gülümseyerek elini Duygu'ya uzattı. "Merhaba Duygu, ben Ali."

Duygu kısa bir süre adamın eline baktıktan sonra yavaşça ufak elini ona uzattı ve bu yüzden ona doğru yakınlaştı. Merak dolu sesi ile cevapladı. "Merhaba."

Onlar ellerindeki çektiğinde Zeynep hemen yan dönerek içeriyi gösterdi. "Ayakta kaldık, içeriye geçelim."

Hep birlikte içeriye geçtiklerinde koltuklara oturdular. Ve Duygu her zamanki gibi babasının bacakları arasına girerek kucağına tırmandı, bacağına oturdu. Gözleri karşısındaki adama döndüğünde onunda kendisine bakıyor olduğunu gördü ve utandı. Ali onun bu haline gülerken Zeynep'e döndü ve eliyle karnını göstererek konuştu.

"Bir de erkek bebek bekliyormuşsunuz, ne kadar kaldı doğuma?"

İkisi de karşılıklı birbirini samimi bulmuşlardı. Zeynep bir elini karnını yaslarken gülümseyerek cevapladı. "Henüz beşinci aydayız. Daha dört ay kadar bir süre var. Bu arada Kerem ile ortak olduk dediniz, çok sevindim."

Ali bu konuşma rahatsız olduğu konuyu hiç beklemeden dile getirdi. "Bir şey rica edebilir miyim senden?"

Zeynep hemen ciddi bir hal almıştı. "Tabii."