YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

16.BÖLÜM

Herkese merhabalar. Nasılsınız arkadaşlar? Tam adına uygun bir pazartesi:) Ama yeni bir bölümle daha güzel geçeceğini düşündüm♡ Merak edildi telefondaki ses. Kerem yapmaz, Kerem yapma gibi yorumlar geldi. Kerem'i henüz tam tanımıyoruz. Hadi öğrenmeye♥

Hepinizi çok seviyorum♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

Telefonu kapatır kapatmaz gözlerini karşıya kilitledi. Tahmin ettiği şey belkide başkadır diye düşündü ama sonra neden böyle bir şeyi düşündüğünü düşündü. Onu ilgilendirmezdi. Kendine gelip durduğu yerden hareketlendi ve fırının önüne geçti. Pişmiş olduğunu görünce çıkartıp tezgahın üzerine koydu ve tüm evi kokusu sarmaya başladı.

_ Elinize sağlık Zeynep hanım. Çok güzel gözüküyor.

_ Teşekkür ederim. Bir de tadına bak güzel olup olmadığını onun içinde söyle.

_ Bu görüntüye eminim çok güzel olmuştur.

_ Sen bunu hallet ben Duyguya bakacağım. Çok uyudu gece uyuyamaz bu sefer.

_ Tamam efendim.

Zeynep mutfaktan çıkıp Duygu'nun yanına geçti. Onu rahatsız etmeden uyandırıp çıkarttı beşikten. Uykusunun açılması için bir süre öpüp kokladı.

_ Acıktın mı annesinin kuzusu?

Duygu daha tam uyanamadığı için başını annesinin omzuna koyarak gözlerini açtı. Zeynep de kızını yeniden öpüp geri aşağıya indi. Duygu'nun açılması için onu mutfağa götürdü dolaştırdı ama onun huysuzluğu daha da artıyordu.

_ Ne oldu anneciğim? İyidin sen. Niye böyle huysuzluk yapıyorsun bebeğim?

Mutfaktan çıkıp onun keyfini yerine getirmek için dolaştırdı konuştu ama Duygu hiç oralı olmuyordu. Bu durum her zaman ki gibi Zeynep'in canını sıkarken kapı çaldı. Nurgül mutfakta olduğu için kendisi gitti açmaya. Kapıyı açtığında soğuk hava içeri girerken Kerem'i gördü. Onun da içeri girmesiyle hemen kapattı kapıyı. Kerem ise ilk olarak Duyguyu görmenin verdiği mutlulukla uzandı ona.

_ Babacığım, ben geldim.

Duygu'nun anında tepki vermesine Zeynep şaşırırken aynı zamanda sevinmiştide. Onu kucağında Kerem'e doğru çevirdi kucağına gitmesine izin verdi. Kerem onu alır almaz öpüp baktı yüzüne.

_ Ne bu asık yüz?

_ Uykudan uyandı pek keyfi yok. İyiydi aslında ama şimdi biraz durgun.

Kerem o sırada evden gelen börek kokusunu alınca daha da sevindi. Yüzündeki gülümseme ile baktı Zeynep'e.

_ Nurgül börek mi yaptı?

_ Nurgül değil ben yaptım. Sıkılmıştım biraz Duygu da uyuyunca aklıma geldi. Sen de seviyormuşsun. Geçen sefer yetişememişsin şimdi yersin.

_ Bugün daha ne istesem gerçekleşirdi acaba? Eve erken geldim, kızımı gördüm, bir de bunlar yetmezmiş gibi börek diyorsun bana.

_ Aslında diğer insanların abartmayacağı bir konu ama seni iyi anlıyorum çünkü bende böyle diyordum. Eve erken gelmek çocuğunla zaman geçirmek erkenden rahat rahat uyumak... Dünyada insanı en çok mutlu eden şeyler sanırım.

_ Kesinlikle öyle. Ayakta kaldık içeri geçelim.

_ Tamam.

Zeynep'in de onaylamasıyla içeri geçtiler. Duygu Kerem'i görünce biraz daha açılmıştı ama hâlâ pek bir farkı yoktu. Başını onun göğsüne koyup elini de ağzına götürüp sakince duruyordu.