YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

77.BÖLÜM

Herkese merhabalar arkadaşlar. Bölüm biraz geç geldi malum sınav haftası çok yoğun oluyor. Ama hemen sizlere yazdım ve bekletmemek için atıyorum.  Yorumlarınızı bekliyorum sizleri çok ama çok seviyorum♡》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

Kerem banyoya girerken Zeynep de onun kıyafetlerini çıkarmış ve Duygunun yanına gidip onu yatağına götürmüştü. Biraz yanında kalıp babasının sorularına cevap verdikten ve o uyuduktan sonra odasından çıkıp kendi odalarına ilerledi. Kapıyı  yavaşça aralayıp içeri girdiğinde Kerem yataktan kazağı alıp üstüne geçiriyordu. Hemen ardından kapıyı kapatıp yanına ilerledi ve bir kez daha sıkıca sarıldı beline. Kokusunu içine çekerken kocası tarafından hemen çevrelenmişti. Başını omzuna yaslamışken bir süre sonra boynuna doğru yukarı biraz çevirdi ve boynunu öptü yavaşça.

_ Sonunda yanımdasın. Sonunda hissedebiliyorum seni.

Kerem hafifçe gülümserken kollarını sıkılaştırarak başını öptü ve gözlerine baktı. 

_ Bende öyle güzelim.  Çok zordu. Ama hep bunu bekledim. Ve dediğin gibi sonunda buradayım yanındayım seni hissedebiliyorum.  O kadar çok özledim ki. O kadar çok aradım ki güzel yüzünü.

Elleri yüzünü kavrarken Zeynep önce kendiliğinden kapanan gözlerine engel olamadı fakat ardından yavaşça aralayarak başını sola doğru avcunun içine yatırdı. Mümkünmüş gibi iyice yaklaştı kocasına ve onu biraz daha sıkı sardı. Ellerini onun gibi yanaklarına çıkardı. 

_ Çok özledim. 

Kerem ona doğru yaklaşıp dudaklarını birleştirdi ve karısından karşılığını aldı.  Zeynep onun sıcacık dudaklarında kaybolurken Kerem yatağa dönmüş ve karısını da belinden çekerek yatağa oturmuş mecburen ayırmıştı dudaklarını.  Bundan hoşlanmamıştı elbette. Belindeki eli vücudundan ayrılmadan aşağıya kalçalarının altına inmişti ve kendine, kucağına çekmişti karısını. Zeynep hemen bacaklarını onun iki yanına yatağa koyarak istediği gibi oturmuştu kucağına. Kerem hiç beklemeden yeniden özlediği dudakları buluştururken elleri vücudunda dolaşmaya başlamıştı.  Zeynep ise ona karşılık verirken omzundaki ellerini boynuna ensesine çıkarıp varlığını hissetmek istemişti. Kendi kazağı üzerinden çıkınca vücuduna değen ürperti kocasının elleri ile başka birşeye dönüşmüştü. Kerem saçlarını bir eli ile yavaşça arkaya atarken açıkta kalan boynuna yerleştirmişti dudaklarını ve kokusunu içine çekerek öpmeye başlamıştı.  Zeynep gözlerini kapatıp başını yana atarken derin bir nefes verdi. 

Bir süre sonra  gözlerini araladı zorlukla ve ellerini onun gibi vücudundan ayırmadan kazağını tutup çıkarmış ardından göğsüne yerleştirdiği ellerini aşağı doğru kaydırmış karnında ki sert oldukça belirgin kasların üzerine yerleştirmişti. Kerem onu kendine daha çok çekerken dudaklarını birleştirmişti. İkiside çok özlemişti birbirini.  Birbirini hissetmeyi. 

Kerem bir elini karısnın bacağının arkasına yerleştirdikten sonra hızlı refleksi ile  kendisi ile onu yer değiştirerek yatağa uzanmasını sağladı.  Zeynep sırtı yumuşak yatağa gelince güldü. Saatlerdir yüzü gülmemişti. En ufak farklı mimik gösterememişti ama şimdi sesi az olan bir kahkaha atmıştı. Kocası da kendi gözlerine bakarak aynı şekilde karşılık verirken kollarını boynuna bacaklarını da kocasının beline doğru dolamıştı. İkiside bu süre içinde olan kötü şeyleri unutmaya başlamışlardı bile. Kerem hemen gülümseyen dudaklarına eğildi ve öpmeye başladı.  Eli kolundan vücuduna değerek karnına kadar indi yavaş yavaş.  Zeynep onun bu içler ürperten hareketiyle bir anlık karşılık veremesede eli durunca devam etti. Kerem bu sefer elini yukarı göğsüne doğru çıkardığında Zeynep yine durmuş ve derin bir nefes almıştı. Bir elini o da kocasının koluna yerleştirmişti. Vücudu istemeden yukarı doğru havalanıyordu. Kerem dudaklarını dudaklarından yanaklarına ordan boynuna doğru nefesini verip öperek ilerlemişti özlemle.

Bebeklerinden beri uzun bir süre sonra birbirlerine bu derece yakınlaşıyordu. İkisininde içindeki dinmeyen acı hâlâ baş gösteriyordu ama bu bir şekilde içte olmalıydı. Ne büyük olduğunu bilselerde ikisi biliyordu.  Önemli olan buydu.

Zeynep onun dudakları altında erirken eli sırtına sürtünerek ensesine çıkmıştı.  Ona sıkı sıkı sarılırken dudaklarını buluşturdu kocasının sıcacık dudakları ile.

********

İkiside birbirine dolanmış şekildeydi yatağın içinde. Bacakları birbirini sararken Kerem kolları ile karısını sıkı sıkı kendine hapsetmişti. Zeynep başını göğsüne yaslayıp beline sarılmış ve özlediği kokusunu içine çekiyordu dolu dolu. 

Onun varlığını hissetmek en mutlu şeyken başını omzuna getirdi ve gözlerini kocasının özlediği yüzüne çıkardı.  Mükemmel yüzüne bakarken elini de yanağına yerleştirdi ve anında kocasıyla göz göze geldi.  Onun tebessümü ilr karşılık verirken içinde kelebekler uçmaya başlamıştı.  Eli yanağını okşarken Kerem tamamen ona doğru dönmüş karısının uzanmasını sağlayıp kendiside ondan hiç uzaklaşmayarak dirseğini yastığa dayayıp yanağını eline yaslamıştı. Onun güzel yüzüne yaklaşıp öptükten sonra yavaşça geri çekildi.  Elini saçlarını okşadıktan yanağına getirdi ve şefkatle sevdi.

_ Sen bana böyle güzel bakarsan ben napacağım?

Zeynep onun kısık ve şefkatli sesine daha çok gülümsedi hemen ve kocasının elinin dudaklarına doğru kaymasına neden oldu.

_ Ya böyle güzel gülünce? Bakmaya bile kıyamıyorum ki. 

Zeynep ondan böyle sözler duymayı böyle gözlerinin en derinine bakarak hissetmeyi çok sevsede bu ortamı biraz yumuşatmak için bir kolunu nefes alarak kocasının boynuna uzattı ve ensesini okşadı. Yüzündeki gülümseme ile onun ses tonunda konuştu.

_ Kocamla böyle zaman geçirmeyi özlemişim ne yalan söyleyeyim. 

Kerem ona gülümseyip daha yakınlaştı. Önce burnunun ucunu öpüp ardından yanağını öptü.

_ Bende karımla böyle zaman geçirmeyi özlemişim. Ama madem ikimiz de çok özlemişiz benimde bir süprizim olabilir.

Kerem onun dudaklarına inmişken Zeynep süprizi duyunca başını biraz geri çekerek gözlerine baktı heyecanla.

_ Süpriz mi?

Onun bu çocuksu hali Kerem'i daha da neşelendirirken onu Duyguya benzetiyordu. Bu tepkileri kızı ile çok benzerdi. İkiside aynı ses tonunu kullanıp aynı şekilde bakıyor tepki veriyordu.  Kerem daha gülümsedi ve ayrı kalmak istemediği dudaklara geçmeden iç gıdıklayan öpücüğünü bahşetti boynuna ve omzuna. Ardından başını sallayarak onayladı.

_ Evet, süpriz.

Zeynep kaşlarını hafifçe kaldırırken Kerem gerçekten şimdi karşısında bir kadın değil de kız çocuğu görüyordu;  hayran olduğu.  Alıp içine sokası doyana kadar öpesi geliyordu,  asla sonunun gelmeyeceğini bilerek.

_ Ne ki acaba?

_ Süprizler söylenmez meraklı bebeğim.  Çünkü eğer söylersem şuanki merakın gider ve o özel anda bu merakın getirdiği güzel hisleri yaşayamayız. Bu yüzden süpriz.

Zeynep onu çok değerli birşey olarak dinledi aynı şekilde.  Dediklerini düşündüğünde çok mantıklı olduğunu hemen anlatmıştı. Kendiside yeri geldiğinde Duyguya söylüyordu ama kocasından duymak ona bambaşka bir hal katıyordu.

_ Haklısın hayatım.  Bunu Duyguya da söylüyorum yeri geldiğinde ama başkasından,  tabi başkasından kastım sadece senden, yani kocamdan duymak çok farklı. İstemeden heyecanlandırıyor. Hele ki o kişi sensen.

Kocasına gülümserken aynı şekilde mutlulukla karşılığını alıyordu.  Kerim'in mutluluğu gözlerine yansırken bekletmedi daha fazla kendini ve hemen eğilip ayrı kalmak istemediği dudaklara yöneldi. Doya doya dudaklarına olan özlemi giderirken saçlarını okşuyordu karısının. Dudaklarını ayırıdığında ise yüzünü hiç uzaklaştırmadan burnunu öperek daha da heyecanlandırdı karısını.

_ Merak et güzelim. Çünkü sonunda süpriz var. Çünkü sonunda herşeyden ayrı herşeyden güzel olan sen varsın............