Herkese Merhabalar! Ben geldim! Yeni bölüm getirdim! Diğer bölümü eğer ki zamanım olursa biraz erken ve uzun yazmaya çalışacağım. Kısa buluyorsunuz haklısınız da bende öyle düşünüyorum ama sizlere yetiştirmek için paylaşıyorum. Ama dediğim gibi diğer bölümü uzun yazmaya çalışacağım.
Sizleri çok seviyorum iyi okumalar♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》
Kerem kapıdan hızlıca giren anne ve babasına döndü. Ardından şaşırsada karısının elini bırakıp alnını öptü ve hızlıca yanından kalkıp annesinin omzuna dokundu. Sessizce konuştu.
_ Yeni uyudu, dışarıda konuşalım.
Ahmet ve Sevim başlarını salladıktan hemen sonra yeniden Zeynep'e baksalarda Kerem ile birlikte dışarı çıkmışlarıdı.
Kerem kapıyı yavaşça kapatıp onlara döndü._ Kerem. Oğlum. Neler Oldu?
_Araştırıyorum baba.
_Nasıl oldu peki? Zeynep nasıl? Bebek nasıl?
_ Herşey bir anda oldu. O anları hatırlamak istemiyorum çünkü zaten herşey yeterince aklımda. Karım iyi yani en azından çok şükür fiziksel açıdan daha iyi ama... Psikolojik açıdan ikimizde iyi değiliz. Ben onun için dayanıyorum. Şuanda birilerinin gırtlağına çökmüyorsam onu yanlız bırakmamak için. Bebeğimiz... Bebeğimizi kaybettik.
Dedi yine acısını yineleyerek. Bunu ağzına almak dahi onu berbat hissettiriyordu. Canını yakıyordu. O anları aklına getiriyordu. Çaresizliği yüzüne vuruyordu.
Sevim ellerini korku ile ağzına götürdüğünde Ahmet'in gözlerinde şimşekler çakmıştı adeta. Sevim hemen uzanıp oğlunu kolları ile sardı ve sırtını okşadı destek vermek isteyerek. Acısının hafiflemeyeceğini biliyordu... Biliyordu ama 'anneydi'.
_ Oğlum... Çok üzüldüm yavrum. Ben... gerçekten çok üzgünüm.
Kerem de hemen ona karşılık verip sarıldı ve bir süreliğine gözlerini kapatıp yeniden açtı. Bu bile iyi gelmişti.
_ Bende. Bende çok üzgünüm anne. Anlatamam durumumu. Dediğim gibi karım için ayakta kalmalıyım.
Ondan ayrıldığında tutan ellerini sıktı ve babasına döndü.
_Peki birşey buldun mu oğlum?
_Henüz değil.
O an aklına Ufuğun verdiği şey geldi ve annesinin bir elini bırakıp cebine soktu ve onu oradan çıkartıp babasına uzattı.
_Bu. Bunu bulmuş Ufuk olayın olduğu yerde. Tahminlerine göre vurma mesafenin oralarda. Ne demek bilmiyorum. Eğer bu bir işaretse onları bulmamı istiyor.
Ahmet onu dinlerken elindekini aldı ve inceledi kaşları çatık bir şekilde. Birşeylerden çıkartmaya çalıyor anlamaya çalışıyordu ama aklına gelmiyordu. Dikkatli bir şekilde iyice bakıp inceledi ve aklına kazıdı o şekli. Ardından Kerem'e geri verdi.
_ Olabilir. Buna cesaret eden adiler ona da kalkışmış olabilir. Bende dikkat edip bakacağım oğlum sen kendine karına ve kızına dikkat et. Çok dikkat et. Böylesine cesaret etmişler oğlum. Dikkat et.
***********
Babası ve annesi gider gitmez kendini içeride karısının yanında ellerini tutarken yüzünü okşarken buldu. Ondan bir saniye dahi olsa uzak kalmak asla istemiyordu. Eğer gözünü açarsa ilk kendisini görsün istiyordu. Ona destek olmak istiyordu. Acısını paylaşamak azaltmak istiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)
FanfictionKendi hayatını kızının üzerine adamış bir kadın... Hayatındaki en büyük şans olan o adam... Adam bir bataklıktı. Her gün farkında olmadan o bataklıkta bir hazine aradı! Hazine mucizelere gebeydi!