YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

71.BÖLÜM

Merhaba arkadaşlar.  Ben geldim. Öncelikle okullar açıldı hattâ ilk hafta bitti. Hepimiz için güzel başarılı umutlu mutlu bir yıl olsun. Güzel geçsin öyle de bitsin♥

Okullar açıldı bu yüzden bu bölüm kısa oldu ama atmak istedim zamanında.  Hepinize iyi okumalar sizleri çok seviyorum ve öpüyorum♥♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

Zeynep evinde olduğunu bilsede onun huzurunu rahatlığını, kocasının kızının varlığını hissetsede hâlâ can acısı vardı. Geçmeyecek can acısı...

Bir anne için en zor şeyi yaşıyordu. Duygu için bu aklını bile yitirebileceği olay hamileyken gerçekleşebilirdi ama çok şükür korktuğu şey olmamıştı.  Ama şimdi... Tam da korktuğu şey olmuştu.  Tam da can acısı girmişti içine. Yüreğinde ağırlık yapan can acısı. Öyle zor geliyordu ki. Kabullenemiyordu.

Kocası ve kızına dönüp gecenin bir yarısı tutmayan uyku ile onların güzelliklerini izliyordu.  Duygu babasının vücuduna sanki denkmiş gibi ufacık bacağının birini onun belinin üzerine atmış, kolu ile de boynuna sarılmıştı. Kocasına baktığında o da güçlü kolu ile kızının beline doğru sarılıp elini saçlarına götürmüştü. Onu hiç bırakmayacak şekilde sıkıca kendine çekmiş huzur içinde uyuyordu. Baba kız öyle güzel gözüküyordu ki... Öyle güzellerdi ki.

Onlara iyice yaklaşıp kızının saçlarını okşayıp ardından kocasının kolunu okşadı ve herşeye rağmen gülümsedi. Kocası ne diyordu; bebeğimiz bizim yanımızda.  Onun da  çok üzüldüğünü biliyordu.  O ilk sevinci aklındaydı hâlâ.  Ama onun dediği gibi bebekleri hep yanlarındaydı ve öylede olacaktı.  Bu üzüntüyü kızlarına yansıtmamalılardı ve öyle de yapıyorlardı.  Onunla birlikte uyumak öyle iyi gelmişti ki. Huzurlu bir manzaraya bakıyordu. Aşk dolu bir manzaraya bakıyordu.

***********

Sabah gelen seslerden uyandığından hafiften başı ağlıyordu.  Gözlerine elini bastırıp biraz bekledikten sonra yana döndü ve kocası ile kızını göremedi. Hafifçe doğruluğunda yeniden ses duygu.  Ses kızının sesiydi. Çığlık ve gülme sesi geliyordu.  Yataktan yavaşça çıktı ve sese odaklandı. Ses banyodan geliyordu. Hemen banyo kapısına ulaştı ve daha da yoğun gelen ses ile kapıyı açtı. 

Duygu küvetin içine girmiş ayakta dururken Kerem oturmuş onunla eğleniyordu.

_ Neymiş babacığım bu?  Ne bu güzelim?

Dedi Kerem suyu gösterirken. Duygu babasının söylediği şeye dikkat ederken suya baktı ve babasına döndü. Ardından her zaman olduğu gibi hızlıca başını yana eğerken söyledi. 

_ Şu.

Kerem ona dayanamayıp uzandı ve omzunu vücudunu öptü.

_ Aferin benim güzel kızıma.

Duygu onunla mutlu olurken karşıya odaklandı ve annesini gördü. Gözünden ışık çıkarak seslendi.

_ Annişi!

Zeynep hemen kızına gülümsede ve kapıyı ardından kapatıp onlara ilerledi. Kocası ile de göz göze gelirken ona da gülümsemesini yolladıktan sonra ellerini kocasının omzuna koydu ve eğilip yanağını öptü.

_ Günaydın hayatım.

Kerem onun iyi oluşunu gördüğünde daha da mutlu olurken omzundakini elini tutup önüne doğru çektiğinde Zeynep Kerem'in iki bacağının arasına açtığı yere oturmuş ve ondan öpücük almıştı. 

_Günaydın güzelim.

Zeynep uzanıp kızını da öptü hemen ve saçlarını düzeltti.

_ Günaydın aşkım.