53.BÖLÜM

5.3K 256 26
                                    

Herkese merhabalar arkadaşlar. Bölüm aksadı ama kısa olsada atmak istedim sizlerden daha fazla ayrı kalmamak adına. Bu arada karneleri aldık. Umarım herkesinki istediği gibidir birtanlerim. Hiçbirşeyin sonunun unutmayın lütfen. Sizleri çok seviyorum bunu da unutmayın♥

Hepinize iyi okumalar birtanlerim♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

O gece uyuyamacaklarını, gözlerine uyku girmeyeceğini biliyorlardı.
Üstlerini değiştirip odalarından çıktılar ve sessizce kızlarının odasına girdiler. Duygu mışıl mışıl uyuyordu. Dışarının çok soğuk olmasına rağmen odası sıcak olduğundan ve Kerem Zeynep ile konuşmak için aşağıya inip üzerini değiştirmediğinden terlemiş Kıvırcık saçları yüzüne yapışmıştı.
Zeynep onu hemen kucağına alırken Kerem yavaşça pijamalarını aldı ve uyanmamasına dikkat ederek giyidirip öpüp kokladıktan sonra yatağına yatırdılar.

_ İçerisi çok sıcak, odasının sıcaklığını biraz düşüreyim rahat uyusun prensesim.

_ İyi olur hayatım.

Kerem oda ısısını ayarladıktan sonra yeniden kızlarını öpüp sessizce çıktılar. Başını kocasının göğsüne yaslarken Kerem onu çoktan sarmıştı. Birlikte koltuğa otururlarken Zeynep ayaklarını koltuğun üstüne toplamış ve beline sarılarak iyice bütünleşmişti onunla. İçeriyi hafif bir ışık aydınlatıyordu sadece. Kerem onu sıkıca sararken çenesini başının üzerine yaslayıp kolunu okşadı.

_ Birden çıkıp geldik, Yağmurla Cana ayıp oldu.

Bunun üzerine Kerem gülümsedi.

_ Hâlâ bunu düşünebiliyorsun değil mi ?

_ Nasıl? Anlamadım.

_ Hâlâ başkalarını düşünebiliyorsun. Gerçekten meleksin. Benim meleğim.

Ona daha sıkı sarılırken sonunda gülümsemişti. Kerem bunu hissederken çenesinden tuttu ve başını yukarı kaldırdı.

_ Sonunda yaşadığımı hissettim.

Gülümsemesi genişlerken Kerem'in de aynı şekilde genişlemişti.

_ Şimdi bende.

Kerem eğilip gülümseyen dudakları üzerine bastırdı dudaklarını. Zeynep ona karşılık verirken yumuşak bir öpücük kondurup yavaşça çekildiler.

_ Bu da çölde su bulmuşum gibi.

Dudakları hâlâ birbirine değerken Zeynep yeniden güldü ve gözlerine baktı derinden. Birden yavaşça dizlerinin üzerinde doğruldu ve ellerini omuzlarına koydu. Yüzünü hiç uzaklaştırmazken eğildi ve öpüp geri çekildi. Yakınlığını hiç bozmadan tam tersine arttırıp bir bacağını diğer tarafa atarak kucağına oturdu.

Buna Kerem şaşırsa da mutluydu.
Elini hemen beline götürüp ona destek verdi ve iyice kendine çekti. Zeynep tüm içten cesareti ile elini kendi kazağına indirdi ve yukarı çekip çıkarttı. Kazak yan tarafa giderken Kerem'in gözleri hâlâ gözlerinden ayrılmamıştı. Daha sonra onun kazağını çıkartıp kendi kazağının yanına yolladı. Elleri çıplak vücudundan yukarı çıkarken boynunda durdu. Karanlık ortamda gözlerine bakarken dudaklarını boynuna götürüp öperek yavaş yavaş yukarı çıktı.

Kerem başını geriye yaslayıp gözlerini kapatarak bekledi gelen hamleleri. Bu onu mutlu etmiş ve kötü havadan çıktıkları için rahatlama vermişti. Zeynep'in dokunuşlarını ilk defa bu şekilde görüyordu.

Zeynep bunu gerçekten isteyerek yaparken o anı düşünüyordu ve kendine kurallar, duvarlar koymuyordu. Kerem'in başını geriye yaslaması ile boynunda daha çok yer açılmıştı. Yukarı çıkarken çenesinde oyalanıp biraz daha beklemiş ve onun biraz daha kafasını kaldırması ile ellerini çıplak göğsünde gezdirip dudaklarını birleştirdi ve kendini onun altında koltuğa uzanmış bir şekilde buldu.

Kerem dudakları birleşir birleşmez tuttuğu belinden kendine iyice çekti ve hızlıca yer değiştirip onu altına aldı. Bir bacağı koltuğa bastırılmışken yeniden buluşturdu dudaklarını. Zeynep onun bu ani hareketine karşılık verirken sırtından kendine çekip saçlarına yöneldi. Kerem daha da hırsla ve istekle öperken onun iki kolunu da birden tuttu ve başının üzerinde birleştirdi. Gözlerini aralayıp birbirine bakarlarken Kerem sert davrandığını düşünerek dudaklarına yumuşak bir öpücük bıraktı ve onun gibi boynuna inip yine öpücükleriyle yol çizerek göğüslerine indi.

Odanın kapısı Kerem'in sertçe itmesiyle yüksek seste kapanırken ikiside gözlerini birden aralamış ve aynı anda gözleri parlayarak gülümsemişlerdi birbirlerine.
O gece parlayan gözlerini, yüzlerinden düşmeyen gülümsemelerini sonuna kadar gördüler. Tam da istedikleri gibi.
Ve yine sabah kocasının kolları arasında açmıştı gözlerini boynunda ki öpücükleri ile. Derin öpücükleri hissetmeye devam ederken gözlerini açıp gülümsedi. Gülümsemesi ile Kerem başını boyundan çekip gülümseyerek yüzüne baktı. Burnunu öptükten sonra belinden iyice kendine çekti.

_ Günaydın güzelim.

Zeynep de onun beline sarıldı ve öpüp geri çekildi.

_ Günaydın hayatım.

_ Çok güzel uyuyordun, uyandıramadım. Ama en sonunda dayanamadım. Uykun varsa uyu sen. Ben birazdan Duyguya bakarım.

Zeynep uykuluyken kollarını onun belinde daha da sıkılaştırdı ve başını göğsüne yasladı.

_Evet uykum var. Ama sen gitme. En azından Duyguya bakana kadar benimle kal.

Kerem gülümseyerek kendine daha çok çekti ve beline iyice sarıldı. Zeynep'in bir eli onun göğüsünün üzerine gitmiş ve diğer elini de kendi başının altına koymuştu. Kocasının kollarında bulutların üzerinde gibiydi. Mutluluktan o bulutların üzerinde uçacsk gibiydi.

_ Yarın kızımızın doğum günü.

Evet öyleydi. Aynı zamanda babasının da ölüm günüydü. Yüzü ister istemez asılırken Kerem'in ses tonu da buna dikkat eden cinstendi. Ama Yağmura da demişti acısını sevdiğiyle paylaşacaktı, yanlız tek asla hissetmeyecekti.

_ Evet yarın kızımızın doğum günü. İki yaşına giriyor. Daha doğduğu gün dün gibi aklımda ne ara böyle büyüdü bilmiyorum. Gerçekten şaşırıyorum.

Kerem başını eğerken karısının çenesinden nazikçe tutup kaldırdı ve gözlerine baktı.

_ Yanında olacağımı biliyorsun.

Zeynep onun neden bahsettiğini çoktan anlarken başını salladı hemen.

_ Tabiki.

_ Önce kızımızın doğum gününü kutlarız sonra ne yapmak istersen. Eğer... Eğer babanın yanına gitmek istersen, gideriz.

_ Yanımda olduğunu biliyorum,bana da bu güç veriyor. Ne olursa olsun gitmem lazım yanına.

Kerem ona anlayışla başını salladıktan sonra alnını öptü ve iyice sardı. Zeynep derin bir nefes alırken başını boynuna yaslamıştı.

_ Reyhan ablayı da çağırmak istiyorum. O da Duygu'nun bir nevi annesi zaten uzun zamandır görüşmüyoruz.

_ Tabiki güzelim. Istiyorsan tabiki çağır. Can ve Yağmur da gelir zaten. Başka birisi var mı aklında? İstediğin?

_ Başka biri yok. Onlar olsun sen ol kızım olsun yeter.

_ Güzel çünkü biz hep buradayız. Ve özellikle de ben her zaman burada olacağım. Sen istesende istemesende.

Başını hiç uzaklaştırmadan çene hizasında kaldırıp güzel gözlerine baktı ve elini yanağına koyup gülümsedi.

_ Her zaman isteyeceğim. Şunu bil ki ben istemiyorum desem bile seni istiyorumdur. Her zaman. Sana ne dersem diyeyim aksi içimde öyle değildir. Hep seni yanımda istiyorumdur. Sakın unutma............

YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin