YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

65.BÖLÜM

Herkese merhabalar arkadaşlar. Nasılsınız? Umarım çok iyisinizdir. Sınav sonuçları açıklandı ve içinizde o sınavlara giren arkadaşlar varsa umarım hepinizin istediği şeyler olmuştur. Eğer olmadıysa bu hiç birşeyin sonu değil lütfen kendinizi üzmeyin. Önünüzde çok güzel yıllar var. Hepinizi çok seviyorum. Umarım bu bölümde mutlu eder sizi.

Özellikle yorumlarınızı çok merak ettiğim bir bölüm. Hemen diğer bölümü bitirip paylaşmak istiyorum inanın ve en kısa zamanda gelecek. Neyse uzatmayayım sizler geçin bölüme.

Sizleri çok seviyorum iyi okumalar♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

Karsına sonunda sıkı sıkı sarılabilmiş onu doya doya öpebilmişti. Melekti ama kanatları çıkacak ve kolları arasından sıyrılıp gidecek diye korkuyordu artık. Annesi haklıydı, kimse yapmazdı belki de bunu. Böyle hoşgörüyle karşılamazdı. Hatta belki büyük bir kavgaya bile neden olabilirdi.
Ama o yapmıyordu. Güzel kalbi hep iyi şeyler düşünüyordu iyi şeyler getiriyordu. Kolları arasındaki karısını severken karnındaki diğer meleğini de unutmuyordu. Onu da seviyor konuşuyordu.

Karısını öpmeyi bir süreliğine bıraktığında onun biraz daha büyümüş olan karnına geçti ve onuda öptü defalarca. Yavaşça bebeğini hissederek okşadı.

_ Bebeğim. Uyudun mu bakayım? Eğer uyumadıysan hemen kapat gözlerini olur mu ? Bak saat geç oldu, ablan uyudu. Seninde uyuman lazım. Anneyide üzmek yormak yok. Ne anlaşmıştık seninle unutma. Anneyi yormak yok. Uslu uslu duracaksın yanımıza gelene kadar. Seni çok seviyorum.

Zeynep uzanırken kocası her zaman ki gibi bebeğiyle konuşuyordu ve onun yüzü gülüyordu. Gerçekten sanki Kerem konuştukça daha da rahatlıyordu. Ufacık bir kasılma bile varsa iki dakika içinde geçiyordu. Çocuklarının ona olan sevgisini öyle yoğun hissediyordu ki.

Yeniden kocasının yüzü karşısına gelirken elini yanağına götürdü.

_ Sesini duyunca sakinleşti yine. Dediğini yapıp uykuya geçti sanırım. Çocuklarımız seni o kadar seviyor ki... Böyle hissetmek daha da gerçekliğini gösterdi bana. Senin sesinle sakinleşiyor. Çocuklarımız da bende seni çok seviyoruz.

Kerem gülümserken böyle olmasından dolayı çok mutluydu. O da onları canı gibi seviyordu. Herşeyleriydi onlar. Karısının dudaklarından alnına çıktı ve öpüp saçlarını okşadı.

_ İçimden bir ses ne diyor biliyor musun güzelim?

Zeynep gülümserken başını iki yana salladı.

_ Ne?

Kerem elini yeniden karnına indirip okşadı ve musmutlu gülümsemesi ile baktı karısına.

_ Bebeğimiz, bence kız. Yeniden bir kızımız olacakmış gibi geçiyor içimden.

Zeynep ona kocaman gülümseyerek karşılık verdi. Gerçekten öyle mi hissetmişti?

_ Gerçekten mi? Öyle mi hissediyorsun?

_ Hıhı. Sanki öyleymiş gibi geliyor. Yeniden bir kızımız olacakmış gibi.
_ Peki öyle olsun ister misin? Yeniden bir kızın olsun.

_ İstemez miyim hiç, çok isterim hemde. Ben erkek mi kız mı olmasına bakmıyorum. Sağlıklı olsun yanımıza gelsin yeter. Hangisi olursa aynı sevinci yaşıyacağım.

_ Bende öyle. Kızımızda olsa oğlumuzda olsa bizim bebeğimiz olacak. Kızımızın kardeşi olacak. Hiç fark etmez. Ama sen öyle hissediyorsan... Ne bileyim yani seni onlar böyle hisserken seninde onları hissetmen... Çok, gerçekçi. Gerçekten. Sanki bir tane de kızımız olacakmış gibime geliyor şuandan itibaren.