YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

44.BÖLÜM

Merhaba arkadaşlar. Nasılsınız? Umarım çok iyisinizdir. Sizlere artık beklediğiniz bölümler ile geldiğimi düşünüyorum fakat hiç merak etmeyin daha açılacak çok olay var. Zeynep'in de sizinde merak ettiğiniz herşey tek tek açığa çıkacak. Belki mutlu belki mutsuz ama Zeynep'in Kerem'e verdiği sözleri unutmayın derim;) ileri ki bölümlerde işe yarayabilir♥
Hepinizi çok seviyorum ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

Evlerinden içeri girdiklerinde Duygu uymak ile uyumamak arasında gidip geliyordu babasının kucağında. Üstlerine çıkartıp içeri geçerlerken Zeynep değişikliği hemen fark etmişti. Kerem'in söylediğini yapacağını unutmuştu bile. Salonun ortasına yakın bir yerde renkli bir şekilde çevrelenmiş çitler vardı ve içi oyun alanı gibiydi. Sehpanın olan tehlikeli şeylerin çevresinde ise korumalar vardı. İyice salona gelmişlerken Duygu'nun hemen dikkatini çekmişti. Hemen gözlerini açarken gülüp babasının kucağından inmek istedi vr ayakları yere basında koşa koşa gitti.

_ Bebek!

Dedi içeri girip oyunculara bakarken. Hemen oturup olan şeyler ile uğraşırken Zeynep hemen mutlulukla Kerem'e döndü ve yakınlaşıp sarılıp öptü.

_ Çok güzel olmuş.

Kerem hemen beline sarılırken uzaklaşmadan öptü karısını ve mutlu gözleri ile mutluluğuna mutluluk kattı.

_ Artık korkmamıza gerek yok kızımız burada rahat rahat oynayabilir. Şimdi bir de yukarı çıkalım oraya bakalım.

_ Yukarı? Orada ne var ? Yoksa...

_ Hadi.

Zeynep'i öpüp ayrıldı ve kızının yanına gidip eğildi ve öptü.

_ Güzel mi bebeklerin kızım? Sevdin mi?

Duygu gülüp elindeki bebeği babasına gülerek gösterdi.

_ Cici bebek.

Kerem gülerken onu hemen kucağına aldı ve öpüp kalktı.

_ Evet babacığım cici bebek. Senin gibi.

Zeynep'in de yanına gelip elini tuttu ve merdivenlere yöneldi. Zeynep yaptığı bir diğer şeyi merak ederken kaldıkları odanın kapısına gelmişlerdi. Kerem Zeynep'i önüne aldı ve elini belinden geçirip kapı koluna koydu.

_ Hazır mısınız?

_ Aç hadi.

Kerem gülümserken kapıyı açtı ve ileri doğru itti. Kaldıkları odadan bambaşka bir şey vardı şimdi karşılarında. Duvarlar açık pembeye boyanmışken tavan beyazdı ve duvarlarda çizgi çizgi beyazlar akıyordu. Solda beşiğin yatak şekline dönüşmüş fakat korumaları olan beşik vardı. Hemen karşısında ise yine beyaz pembe büyük bir dolap ve biraz yanında daha küçük bir dolap vardı. Duvarın bir kısmına raf dizilmiş üstüne oyuncuklar konulmuştu. En başta ise Kerem'in aldığı oyuncuklar vardı. Kocaman olan şirine ise yatağının hemen yanında duruyordu. Beyaz büyük bir de koltuk vardı. Oyuncak sepetleri beşiğinin üzerindeki kamera lamba hepsi en ince şekilde düşünülmüştü. Oda öyle mükemmel bir düzünde döşenmişti ki hayran kalmamak imkansızdı. Çok aydınlık ve kesinlikle kalabalıktan uzaktı.

Zeynep hayran bakışlarını odanın her yerinde dolaştırırken başka bir zaman kalsa ve bu odada kaldığını söyleselerdi inanmazdı. Kaldıkları şeklide oldukça güzel ve konforluyfu ama bu bambaşka olmuştu. Duygu'dan ikinci bir çığlık yükselirken Kerem onu öpüp bırakmıştı ve bu sefer Zeynep'in hislerini merakla beklemişti. Bir süre hayranlıkla bakışlarını izlerken dayanamadı ve yanına gidip sarıldı.