YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

25.BÖLÜM

Herkese merhabalar arkadaşlar♥ Sonunda hafta sonundayız, günler uzadı hava geç kararıyor geziyoruz çok güzel♥ bölümleri erken saatlerde atıyorum biliyorsunuz ama bugün biraz gecikti kusura bakmayın♥ Hikayemize ailemize yeni katılanlar için günleri yeniden belirtmek istiyorum; Pazartesi Çarşamba Cumartesi günleri bölümler geliyor arkadaşlar. Elbette bazen dört bölüm attığım oluyor ama günlerimiz böyle♥

Hepinizi çok seviyorum ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

"Söylediklerini Kerem'in hem duyma hem de duymama ihtimali olarak söylemişti Zeynep. Sonrasında ne olur diye düşünmemişti ki. İçinden geçenleri söylemişti. Kerem bunları söyledikten sonra bir şey demeden kapatmıştı gözlerini. Hiç direnmeden uykuya bırakmıştı kendini. "

"Kerem onun gözlerini kapatması ile yüzünde ki gülümsenin düşüp yerine ciddiyetin geldiğini daha hissetmedi. Bakışları gözlerinden yüzüne çevrilirken en son o yakından daha çok dikkat çeken dudaklara döndü. Sertçe yutkundu bakarken. Bu kadını gördüğünden beri her yan yana gelmelerinde, yakınlaşmalarında, ağlamasında, gülmesinde ilk dikkatini çeken dudaklarıydı. Ne kadar sadece uzaktan baktı bilmiyordu. Ne kadar inceledi, ne kadar başka hayal kurdu... Uyuduğunu anladığında düşündü; başkası olsaydı şuanda çoktan üstüne atlamışlardı. Ama bu kadın yan yana gelme mesafelerinde dahi bakışlarını kaçırıp uzaklaşıyordu. Ne ara olduğunu bilmediği bir şekilde yüzleri birbirine daha da yakındı ve bu yakınlıkta o mükemmel kokuyu daha da iyi alıyordu. İğrenç hastane kokusuna rağmen bu koku daha yoğundu. İstemsizce kapanan gözlerine izin verirken dudaklarını yaladı. Nasıl oluyordu da böyle öpme isteği doğuyordu içine? Nasıl oluyordu da daha fazla nefes alıp bu kokuyu içine çekmek istiyordu? Gözlerini yavaşça aralığında dudakları da yüzleri gibi birbirlerine çok yakındı. Eğer çekilmezse dayanamayacaktı biliyordu. Dikkat ederek yavaşça biraz geri çekildi. Hâlâ ona bakmaya devam ederken gözlerini kapattı. "

"Zeynep uyandığında yanında Kerem'i buldu. Az daha seslenecek hızlıca doğrulacakken aklına olanlar bir bir gelmeye başladı. Elleri gözlerine giderken gerçekten yorulmuş olduğunu anladı. Yavaşça doğruldu ve onu rahatsız etmeden kalktı yataktan. Kerem de kalktıktan sonra doktor geldi yeniden. Tüm kontrolleri yeniden yapıp yarasına baktı. "

_ Çok daha iyisiniz. Herhangi bir sorun yok şuanda bu yüzden eve gidebilirsiniz. Ama uymanız gereken şeyler var. Eşinize söyledim size de söyleyeyim istirahat etmeniz, dengeli ve iyi beslenmeniz lazım. Evde yapabilcekseniz evde yapamazsanız buraya gelip pansuman yapmanız gerek. Bunlara kesinlikle uymalısınız aksi takdirde iyileşme süreci uzar. Zorlu bir ameliyattı ani hareketler yok. Yavaş yavaş kalkıp oturacaksınız. Mümkün olduğunca uzanın ama arada yürüyün.

_ Tamam dikkat edeceğim. Teşekkür ederim.

_ Geçmiş olsun. Üzerinizi giyinirken sargıya dikkat edin. Açılmasın. Tek başınıza giyinmeye duş almaya çalışmayın. Her konuda mutlaka destek alın. Hiç bir şekilde riske atmayın.

" Zeynep dinledi dikkatlice doktoru. Giyinmesine yardım edecek onca adamı vardı. Bu gibi işleri onlar yapabilirdi elbet. Doktor onaylandıktan, yazdığı ilaçlardan ve detaylı bir anlatımdan sonra çıktı odadan. Kerem de beklemek istemediğinden ellerini yatağın üzerine bastırıp kalkmak istedi ama yapamadı. Sadece acı dolu bir ses duyuldu. Zeynep hemen ilerleyip yanına geldi. "

_ Doktor ani hareketler yok, tehlikeli diyor sen kalkmaya çalışıyorsun.

_ Artık kalkmak istiyorum burdan.

_ Biliyorum. Yardım isteyebilirsin benden.

"Zeynep ona doğru biraz eğildi ve bakmamaya özen gösterdiği vücuduna yaklaştı. Kollarından destek vererek yavaşça kendine çekmeye başladı. Kerem oturur vaziyette gelince kendini çekip etrafa baktı. Giymesi için hiç bir şeyi yoktu. "