YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

29.BÖLÜM

Bu sefer herkese beklentili bir Pazartesi gününden merhaba♥ Neden beklentili çünkü Kerem'imizin o çok beklediğimiz reklamı çıkıyor♥ Onu televizyonlarda görmeyi, sesini duymayı, gülüşünü görmeyi çok özledik♥ Ve hasret bitiyor♥ Ben çok heyecanlıyım♥ Ya sizler? Bence sizlerde öylesiniz♥ ♥ ♥ ♥

Bol konuşmalı istediğinizin bir parçasının gerçekleştiği, seveceğinizi düşündüğüm bir bölüm getirdim sizlere♥ Umarım beğenirsiniz♥ Hepinizi çok seviyorum ♥ iyi okumalar ♥ 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

" Zeynep üzerini değiştirip indi aşağıya. Dün gece Kerem yine büyük bir şaşkınlık yaşamasına neden olmuştu. Bu olayı çözmek onunla konuşmak istiyordu. Duygu gelmeyeceği için onu Nurgül'e bıraktılar ve çıktılar. Nikah dairesinin içine girdiklerinde yönlendirmelere uyarak ilerlediler ve beklemek için oturdular. Zeynep terleyen avuçlarını sıktı nefes alırken. "

_ Ne zaman sıra bize gelecek?

_ Ne o bakıyorum çok meraklısın benimle evlenmeye.

_ Çok. Hemen evlenelim istiyorum. Yıllardır bu anı bekliyorum zaten. Sonunda.

" Kerem başını sallayıp gülümsedi. Zeynep de anında yüzündeki sahte gülümsemeyi attı. Attı ama gerçekten bir panik bir heyecan vardı içinde. "

_ Evi mi arasak? Duyguyu merak ettim.

_ Olur.

" Kerem telefonunu çıkartıp dediği gibi evi aradı. Çok geçmeden açıldığında Nurgül'ün sesini duydu."
_ Buyrun efendim.

_ Nurgül Duygu nasıl? Yanında değil mi ? Herhangi bir sorun yok?

_ Yanımda efendim herhangi bir sorun yok. Oturuyor birde anne baba diye sizi istiyor.

_ Ona versene.

" Kerem'in sesi o kadar yumuşak çıkmıştı ki telefonun bir ucundaki Nurgül bile şaşırmıştı. Onay alınca Duyguya yaklaştırdığını anladı ve konuştu. "

_ Kızım, n'apıyorsun babacığım?

_ Baba!

" Kerem bir anda Duygu'nun neşeli sesini duyunca keyfi yerine gelmişti. Yüzünde kocaman bir gülümseme oluşurken biraz doğruldu ve dik oturdu. "

_ Efendim babacığım. Sen bizi mi özledin? Az kaldı tamam mı prensesim? Geleceğiz yanına.

"Kerem telefonu büyük bir mutlulukla kapatıp yüzünden gitmeyen gülümseme ile cebine koyduktan sonra başını çevirmesi Zeynep'in bakışları ile karşılaştı. Değişik bakıyordu az önce ki gibi değildi. "

_ N'oldu?

_ İyi ki Duygu'nun babası sensin. Çok şanslı bir çocuk bunu düşünüyorum. Aynı zamanda çok şanslı bir kız çocuğu. Herkesin her kız çocuğunun senin gibi bir babası yoktur heralde. Böyle o sana baba diyince gözlerinin içi de gülüyor. Dediklerini tam anlamıyla anladığında sana bir sürü güzel şey söylediğinde kim bilir ne kadar çok mutlu olacaksın. Yanılıyor muyum?

_ Hayır. Çok doğrusun. Daha ne kadar mutlu olabilirim diye düşünüyorum. Alışkın değilim. Şuanda yanımda olmasada hayatımda tek bir kadın vardı ama şimdi onu sayarsam üç saymazsam ki şuanda yok bir karım bir de kızım oldu.

_ İşte şimdi yanlıyorsun.

_ Neden?

_ Evet bir kızın olabilir ama henüz bir karın yok. Daha evlenmedik.

_ O zaman bunu yarım saat falan geçmeden tekrarlarım.

_ Beklerim.

" Zeynep'in de yüzü gülmüştü bu konuşmalardan. "