YENİ BİR HAYAT (TAMAMLANDI)

74.BÖLÜM

Uzun bir aradan sonra Merhaba arkadaşlar. Nasılsın görüşmeyeli? Umarım çok iyisinizdir. Bende iyi olmaya çalışıyorum.  Öncelikle kusura bakmayın burada olamadım biraz rahatsızdım ve aynı zamanda okulda var.  Bu ikisi bir araya gelince bir türlü toparlayamadım. Oturup adam akıllı bişeyler yazamadım. Başladım ama yarıda kaldı hep. Sizlerden de soranlar oldu çok teşekkür ederim iyi ki varsınız♥ Sizler hep iyi olun♥ İnşallah bir daha bu kadar aksamayacak♥ Çok uzun olmasada bugün bitirip atmak istedim bu bölümü,  umarım beğenirsiniz♥

Kendinize çok dikkat edin hepiniz♥ sizleri çok seviyorum iyi okumalar♥》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

Gözlerini araladığında başı koltuğun kısmına denk gelmiş ve sızlıyordu. Kısılan gözlerini araladığında nasıl uyuduğunu bilmiyordu. Ne ara uyumuştu bilmiyordu. En son kocasını bekliyordu.... Hemen doğrulurken boynuna giren sızıya elini götürsede umursamadan kalktı ve etrafa baktı umutla.

Yoktu. Daha gelmemişti Kerem. İçindeki yük büyüdüğünde nefesi kesildi. O kesilen nefesi zar zor tamamlayıp geri verdi ve gözlerini açtı.  Hava daha yeni aydınlanmıştı. Duygu uyuyordu. Peki Kerem. Kerem neredeydi? Ne yapıyordu? Kimlerleydi? Hiç bir sorunun cevabı yoktu.  Hepsi sadece soruydu ve bu onu deli edecek türdendi. Beklemek istemiyordu.  Bekleyemiyordu.  Hemen merdivenlere yöneldi ve kızının odasına girdi.  Güzelce uyuduğunu gördü. Hemen öpüp üzerini de örtüp çıktı odadan ve yeniden aşağıya indi. Dış kapıya ilerleyip açtığında bekleyen birinin görmenin sevinciyle oraya gitti.

_ Keremden haber varmı?

Adam Zeynep'e döndüğünde eli ceketine gitmiş ve başını olumsuz anlamda  sallamıştı.

_ Peki Ufuk? Onunla konuştunuz mu?

_ Ufuk ve gidenler geri dönüyorlar efendim. En doğru bilgiyi onlar geldiğinde alabiliriz. Size yanlış birşey söylemek istemem.

Zeynep derin bir nefes alırken tek isteği bu kapıdan kocasının ds girmesiydi ve ona sıkı sıkı sarılmaktı. Tek derdi istediği buydu. 

Adama çaresizce başını salladı ve geldiği gibi içeri geri döndü. Başkası elinden gelmiyordu ki. Elinden gelmiyordu.  En azından Ufuk gelecekti ve bir haber alacaktı. Bu da büyük bir şeydi. İçi rahatlatacaktı.

*********

Şokla birbirine hızlıca bakan iki adam karşısında boğa gibi bekliyordu. Hiç zaman kaybetmeden dengesini bozmadan üç büyük ve hızlı adımda ikisinin karşısına varıp önce Şavaşa beklemeden yumruk attı. Ona daha fazla hırslansada hemen Onura dönüp kendisine gelen yumruğu yakaladı ve ters çevirip karnına dizini geçirdi. Adam öne doğru edilirken Savaş doğrulmuş ve harekete geçmişti.  Hemen yine kendine gelen darbeyi es geçsede o da darbe almıştı.  Hemen yüzünü geri çevirip onu sinirle kolundan yakaladı ve arkasına geçip iyice kendine çekmeye başladı.  Savaş kolunun acısıyla bağırırken hareket edemiyordu. Kerem hırsla solurken Onura döndü.

_ Dışarı daki adamları iptal et! Hemen!

Onur tamamen doğrulmuşken eli karnına gitmişti. Yüzünde acılı bir ifade olsada güldü.

_ Bu adam benim adamım değil. Işime yaramaz. Gebersede olur. Böyle tehdit edemezsin beni, Kerem Sayer.

Kerem daha da hırslanırken kolunu iyice çekti ve adam daha da bağırdı. Savaş da şaşkınlıkla bakıyordu Onura.

_ İstersen sen öldür. Fark etmez. Ama buradan çıkamazsın.

_ Çık burdan Onur. Madem ben çıkamıyorum ve bu adamda senin için önemli değil,  beni bu itle yanlız bırak çık.