No Boys, No Problem

|2| Rodział 18

To napewno będzie udany dzionek - pomyślałem.
I z taką myślą udałem się do
szkoły.

Emily POV

Siedziałam na krześle barowym obok blatu dokańczając moje śniadanie. Moja nowa mama krzątala sie po kuchni szukając nowo kupionej śniadaniówki z jednorożców. Kiedy w końcu ją znalazła spakowała mi moją ulubioną bułke z szynką i  pomidorem oraz gruszke. Zaczął sie poniedziałek i nareszcie poznam moje nowe koleżanki z klasy. Po schodach zszedł Dylan na co spojrzenia mamusi i moje zwrócily sie ku niemu. Gadał cos tam o lóżku, a potem wyszedł raczej wybiegł z domu w strone takiego pomarańczowego autobusu. Wsiadł do niego i odjechał.

- Chodź Emily pora sie zbierać -powiedziała mama biorac do ręki mój nowy tornister. Udaliśmy sie do autka i odjechaliśmy w strone mojej nowej szkoły podstawowej ggdzie byliśmy już po parunastu minutach. Wooo ale ta szkoła była ogromna. Dałabym więcej kolorów...wydaje sie taka smutna. Razem z mamą wysiedliśmy z autka idąc w stronę drzwi wejściowych gdzie wokół biegały inne dzieci. Mimowolnie sie uśmiechnęlam że nareszcie moge zacząć takie życie jakie chcialam mieć. Z zamyśleń wyrwał mnie głos starszej pani siedzącej za biurkem. To pewnie pani dyrektor.
- Więc wszystko załatwione. Bedziesz uczeszczała do klasy 1a, mamy nadzieję że ci sie tutaj spodoba - powiedziała w moją stronę z milym uśmiechem. Ścisnęłam mocniej dłoń mamy i otrzymalam kluczyk do szafki oraz plan zajęć. Podziękowalismy i udaliśmy sie w strone szafki gdzie jak sie okazalo był juz cały komplet książek. Mami spojrzała na kartke i spakowala mi matematyke, muzyke, polski i religie.
Szybko zleci - pomyślalam.
Zaprowadzila mnie pod sale z matematyki i niestety musiała mnie opuscic wiec sie z nią pożegnalam i poszlam usiąść już do klasy. Czulam na sobie spojrzenia wszystkich dzieci przez co nieśmialo rozglądalam sie wokol. Moją uwage przykula pewna płacząca ruda dziewczynka z której sie naśmiewali zwłaszcza chłopaki. Podeszłam do niej powoli.
- Hey. Dlaczego płaczesz? - zapytałam delikatnie marszcząc brwi.
- Bo śmieja sie z tego że jestem ruda -zaszlochała bardziej kuląc sie pod ławką.
- To że masz rude wlosy nie znaczy że jesteś gorsza - wtedy sie jej przyjrzałam miala krecone rude włosy związane w dwa kucyki. Ciemne oczy i czarna kurteczka i pomarańczowa koszulka z nadrukiem.

Wystawilam do niej ręke.
- Jestem Emily, Emily Smith - odparlam z lekkim uśmiechem. Niepewnie ją ujęła mówiąc:
- Zoe, Zoe Satiz.
Wstala i wraz z nią poszlam  do ławki tak by sie uspokoila, a chwile później zaczęla sie lekcja.

Dylan POV

Pewnym krokiem zmierzałem wraz z Finnem do sekretariatu. Wszystkie oczy na korytarzu były zwrócone wlaśnie na nas.
- I dobrze niech sie patrzą. Niech wiedzą kto tu teraz rządzi - pomyślałem z chytrym uśmieszkiem.
Kiedy już wszystko odebrałem od sekretarki wraz z kumplem poszłem odlozyć książki do szafki. Opowiedział mi troche o sobie. Dowiedziałem sie że wszyscy uważają go za kujona tylko dlatego że dobrze sie uczy lecz on umie sie zabawić. Jestem po części jego przeciwieństwem bo ja aniolkiem nie jestem. Z nauką też słabo choc jak chce to potrafie..no wlasnie, chce..
Pierwszy włoski nie bałem sie bo jestem z niego calkiem dobry. Udałem sie pod sale, a tam zobaczylem tą drobną brunetke. Musze zagadac. Podeszłem do niej pewnym krokiem, a ziomek obok.
- Cześć Mia - powiedział brunet co mnie lekko zdziwilo. W sumie chodzi z nią do klasy...
- Hey Finn - odparła z lekkim uśmiechem. Jeju jaki jej uśmiech jest piękny.
- Mia to jest Dylan i właśnie przeniósł sie do naszej szkoły - Grey wskazał na mnie, a ja wystawiłem do niej ręke którą ujęła, a ja unioslem ją do góry i delikatnie pocałowałem mówiąc:
- Bardzo mi milo poznac.
Z lekkim rumieńcem odparła - mi również.
Puściłem jej dłon patrząc w jej czekoladowe teńczówki.
Oh bella*(*po wlosku piekna) - pomyslalem
Zadzwonił dzwonek i weszliśmy do sali. Zająłem miejsce w ostatniej ławce pod ścianą wraz z Finnem, a Mia i jej koleżanka która równiez nie wyglądała nagannie siedziały przed nami.
W końcu zaczęła sie moj jeden z ulubionych przedmiotow.

***

Kiedy zajęcia dobiegły końca, autobusem wróciłem do domu. Było jakoś po godzinie 15 wiec skończyłem dosc szybko. Powoli otworzyłem drzwi i od razu usłyszalem piski zadowolenia Emily.
-Wróciłem! - krzyknąłem odkładając torbe na szafke, zdjąłem trampki i zostałem wciągniety do salonu przez Emily ktora skakala z radosci.
- Dylan, Dylan! - skakała radośnie.
- No co co - powiedzialem ze śmiechem.
- Patrz! - krzyknela pokazujac na szczeniaka ktory skakal po pani Belli.
- Ooo - mruknąłem. Moja siostra od zawsze chciała miec jakies zwierzatko. Był to szczeniak bodajże rasy Golden Retliever. Woo.

- Jak go nazwałyście? - spytalem ciekawy.
- Czekałyśmy na ciebie w końcu to twój piesek - powiedziała pani Bella.
- Jak to mój?
- Ja mam swoją suczke Pusie tylko że teraz śpi - powiedziała energicznie Emi.
- Ojeju dziekuje.
-Nie ma za co Dylan - powiedziala Bella z usmiechem - no wiec jak go nazwiesz?
- Hmmm - zastanowiłem sie na chwilke - Spokey.
- Ale ładne imie! - powiedziala moja siostrzyczka. W tym samym czasie do pokoju wleciał drugi piesek. Podejrzewam ze to ta jej suczka. Prawie noczym sie nie roznily.

Wziąłem mojego psiaka na ręce na co mnie zaczał lizać.
-Jeśli twoj pies choćby dotknie mojej księżniczki to oberwiecie obydwaj -zagroziła całkiem poważnie na co wybuchlem śmiechem i poszłem do mojego pokoju jeszcze raz dziekujac za nowego kumpla.

_________________________
Hey hey hey
Łapcie rozdzialik. Dzisiaj troche dluzszy niz poprzedni.
Do zobaczenia xoxo