Multimedya : Bora
Model : Yalnızlık Senfonisi
"Terk edilmiş bir cennetin, cehennemdeki kalabalığı."
Ece'den
"Bir şey soracağım, mal mısınız?" Sefa ensesini kaşıyarak sorumu cevapsız bırakırken, Zeynep ve Mete sanki beni hiç duymamış gibi etrafa bakınmaya devam etti. Öte yandan Bora, sigarasını yudumlamakla meşguldü. "Bir şey daha soracağım, Önder'in nerede olduğunu bilen var mı? Otogara beni karşılamaya da gelmedi de."
Derin sessizlik etkisini devam ettirirken sözlerimi sürdürdüm, "Bu arada, Ceyda kendini iyi hissetmediği için gelmedi. Ki haklı, yolda hiçbir şey yemedi fakir." Mete'nin gözleri beni bulurken gözlerimi kıstım, "Ceyda'yla senin aranda ne var? Haftalardır birbirinize mesafelisiniz."
"Ece, kapat çeneni." gözlerim Zeynep'e kaydığında omuz silktim. "Çok sıkıcısınız, buraya sizin muşmula suratlarınızı görmeye gelmedim, önemli bir şey yoksa ben gidiyorum."
"Lan yürügit." kollarımı bedenime çaprazlayıp egoist bir edayla, "Pekala, gecenin bu vakti mal mal birbirinize bakmaya devam edin. Aptal beyinliler." dedim ve seri adımlarla karanlık sokağın sonuna doğru ilerlemeye başladım. Şu an çatılının neresinde olduğum hakkında en ufak fikrim dahi yok, ancak üstün zekamla halledebileceğime inanıyorum.
Kafanın içindeki boşlukla bunu halletmen imkânsız, üç harfli.
Kafamın içindeki boşluk... Eğer kafamın içi boş olaydı ölürdüm. Bu da demek oluyor ki iç sesi cahil. Tabii, ilk okul terk olduğu gerçeği bilinmeyen bir gerçek. Zihnimi meşgul eden bu saçma düşünceyi rafa kaldırmak adına adımlarıma güç kazandırdım.
Lanet iç sesi!
Çatılının harabe sokaklarına yüzümü buruşturarak bakmaya bir son verip cebimden telefonumu çıkarıp mesaj kısmına girdim.
Gönderilen : Ceyda 'Mete'yi bir kızla gördüm, bence dövelim.'
Mesaj gönderilirken bir mesaj da ahmak Önder'e atmaya karar verdim.
Gönderilen : Salak Önder 'Nerdesin? Niye beni almaya otogara gelmedin? Yoksa sevgili mi yaptın? Benden daha güzel birini bulmuş olman saçma seni aptal, çabuk o kızdan ayrıl ve buraya gel.'
Mesaj gönderilirken Ceyda'dan cevap geldi.
Kimden : Ceyda 'Başım çatlıyor, git başkasıyla uğraş.'
Gönderilen : Ceyda 'Tamam.'
Telefonumu tekrar cebime koymaya hazırlanırken kulağıma ilişen siren sesleriyle olduğum yerde donakaldım. Uzaklardan gelen ve giderek yaklaşan siren sesleri bedenime telaş dalgasının yayılmasına neden oldu. Bu polis!
Telaşla etrafa bakındım, "Polisin ne işi var, polisin ne işi var?" tekrar geldiğim yöne doğru koşmaya başladığım an siren seslerini arkamda hissettim. Karanlığı aydınlatan mavi - kırmızı ışık üzerime sinerken hızla kendimi harabe binanın arkasına attım. Ah! Bora'nın bahsettiği baskınlardan biri. Neden aptal aptal konuşmak yerine onu dinlemeyi seçmedim ki?
Aptal aptal konuştuğunun farkında olman da güzel bir şey, üç harfli.
Kapat çeneni!
Duvara daha da sinerek elimdeki çantayı yüzüme siper ettim. O an yanımdan hızla geçen gürütülü araba dümdüz devam etti... Dün gece saatlerinde İzmir'e geri dönüş yapmıştık, haftalarca finallere çalışmamızın ardından sonunda İzmir'e geri dönüş yapabilmek muhteşemdi, sonunda dinlenebilecektik diyecektim ki aptal Bora acilen bizi çatılıya çağırdı. Nedeni ise, çatılıyı tekrardan kurmak adına yardıma ihtiyacı olmasıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARAMPARÇA 2 | Bencil
Teen Fiction#58 "Kirli ruhun, tutsak bedenleri..." Doğrular ya da yanlışlar. Kurallar ve yasaklar... Hayatın kendisiyle tanışan bir grup gencin çevreleriyle olan sınavında zorluklar katlanılamaz hâle gelir, kendi hayat mücadelerinde hedefleri için savaş verenle...