Kendini yazmaya adamış biri degilim ama yazınca dile getiremediğim birçok şeyi anlatabildiğimi fark ettim. Bağıra bağıra söyleyemediğim görüşlerimi... On beş yaşında dahil olduğum bu site bana bambaşka bir hayat sundu; fikirlerimin olduğunu fark ettim, yorumlayabildiğimi, bambaşka pencerelere bakabildiğimi fark ettim. Yazmayı sevdiğimi fark ettim, hayal kurabildiğimi, bir şeyleri anlatabildiğimi fark ettim. Bu kurgu sadece kalemimi keşfetme adına yazdığım ergenlik çağımın en hayalperest dönemlerinden bir parça. Bundan sonrası kalemimin ve hayal gücümün yatkın olduğu kurgularla devam edeceğim.
Kaybedenler'de bunların ilki... Aslında hep yaratmak istediğim ama nasıl yapacağımı bilmediğim bir kurguydu, kafa olarak biraz daha dram ve polisiyeye kayan bir kurgu tarzım var her ne kadar mizah yazarken eğlensem de, biraz daha ciddi konuları anlatan biraz daha hayatın gerçeklerinden bahseden şeyler yazmayı tercih ediyorum; kendi sığınağımızdan kafamızı çıkarmazsak eğer, bu hayatta gözlerimiz kapalı bir biçimde gelip geçeceğiz. Bu doğru değil, hayatta elimizi sürdüğümüz her şeyde insanlara bir şeyler anlatmalıyız. Anlatmalıyız ki, koca bir nesil uyumasın. Kaybedenler'de yerin altındaki gerçekleri okuyacaksınız, korkunç bedenlerin arkasına saklanmış çaresizleri, gerçek mâsumları...
Benimle birlikte buraya kadar geldiğiniz için hepinize minnettarım, teşekkürler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARAMPARÇA 2 | Bencil
Teen Fiction#58 "Kirli ruhun, tutsak bedenleri..." Doğrular ya da yanlışlar. Kurallar ve yasaklar... Hayatın kendisiyle tanışan bir grup gencin çevreleriyle olan sınavında zorluklar katlanılamaz hâle gelir, kendi hayat mücadelerinde hedefleri için savaş verenle...
