21

116 10 0
                                    

Rachidy
Ik stond naast het bed van Kamal. Ik keek naar hem en dacht ; wat is hij mooi en knap. Ik begin hem leuk te vinden, maar mag dit wel? Ik ben geen moslima, mag hij dan wel een relatie met mij beginnen. Ik schudde mijn hoofd en liep de kamer uit. Ik zag een paar familie leden naar binnen lopen, die jongen stond gelijk op en liep naar een oudere dame waarschijnlijk de moeder. Een man en dan nog een dame.
Zijn broer zag mij staan en kwam gelijk naar min toe lopen.
Fouad: dokter dit zijn mijn ouders en ook die van Kamal. Ze willen van u horen hoe het met hem gaat.
Rach: ik gaf ze beide een hand. Goeieavond mijn naam is Rachidy en in verzorg deze nacht u zoon.
De vrouw keek mij aan en ze had een glimlach op haar gezicht, ik dacht uit vriendelijkheid.
Fatimaa: Goeieavond dokter, hoe gaat het met mijn zoon.
Rach: met u zoon gaat het goed. U zoon had zijn telefoon in zijn borstzak en dat heeft hem gered, de kogel is gelukkig niet naar zijn hart gegaan. We hebben de kogel gevonden het zit net naast het het hart, hij wordt zo overgebracht naar de ok om het te laten verwijderen.
Fatima: dank u dokter dank u wel. Dokter kan ik u ook even apart spreken.
Rach: Ja natuurlijk, loopt u maar mee.
We liepen naar een lege kamer en daar stond ik dan, met vele vraagtekens.
Fatima: dokter mag ik vragen of jij het meisje ben waar hij het over heeft.
Rach: ik snap niet echt wat u bedoelt.
Fatima: hij vertelde mij 2 dagen geleden, dat hij een dame was tegen gekomen eerst in de Hoogvliet en daarna op de bruiloft. Ben jij dat meisje?
Rach: Uhuu ja mevrouw, uit schaamte keek ik naar beneden en wist niet wat ik moest zeggen. Zal ze me nu zeggen dat ik uit zijn buurt moet blijven?
Fatima: ik ben blij dat ik je zie, ik keur je goed voor hem. Geen moslima maar zijn keus is mashallah.
Rach: dank u wel mevrouw, maar we hebben niks.
Fatima: nog niet, blijf bij hem en je zal zelf ook gelukkig worden.
Ze liep weg en ik stond daar maar.
Ik liep de kamer uit en liep naar ons kantoor, ik schreef alles voor de volgende dienst. Het was ondertussen al 6 uur, nog 2 uur te gaan dan mag ik naar huis. Ik denk dat ik eerst langs Kamal ga en dan naar huis.
Ik hoor net dat de operatie is goed gegaan, opgelucht stond ik op en liep naar de kamer waar de familie zat te wachten. Ik klopte aan en wachten op toestemming, ik kreeg de toestemming dus liep ik naar binnen.
Rach: Goeiemorge, de operatie is goed gegaan. De kogel is der uit, en hij heeft geen bloed meer verloren.
Familie: Oo allah heeft onze dua's gehoord. Mogen we hem zien vroeg zijn moeder.
Rach: ik zal iemand sturen zodra hij terug is in zijn kamer, waarschijnlijk wordt hij gelijk naar een andere kamer gebracht. Maar dat hoort u allemaal straks wel.
Ik groeten iedereen en liep de kamer uit.
Ik had overgedragen aan de dagdienst, en ging me omkleden.
Ik dacht aan Kamal, maar ik was ook kapot moe. Maar Ik liep toch naar de 4 verdieping, ik kijk of er iemand is en stapte daarna naar binnen. Ik pakte zijn hand en gaf er een kusje op, ik zal voor jouw zorgen Kamal ook al ken ik je niet goed.

Ik viel waarschijnlijk in slaap, ik schrok wakker door iemand. Ik keek op en zag de moeder van Kamal staan, dadelijk denk ze dat ik een of andere stalker ben.
Rach: sorry mevrouw, was in slaap gevallen. Ik ga nu weg.
Fatima: nee aub blijf nog even zitten.
Ik knikte en ging recht op zitten in de stoel waar ik in zat.
Fatima: mag ik vragen waarom jij hem zelf wilt verzorgen?
Rach: omdat ik zie dat u heel veel vertrouwen in mij hebt, u legt alle zorg van u zoon in mijn handen. Daar ben ik dankbaar voor, dat is de reden dat ik het zelf wil doen.
Fatima: er is meer hbiba, jij voelt ook iets voor hem. En hij voelt ook iets voor jouw.
Ik weet niet wat ik moet zeggen dus sta ik op en loop naar geef Fatima een hand en zeg haar gedag. Ik loop de deur uit, zijn vader broers en zus denk ik dan kijken op.
Ik lach flauwtjes naar hun en knik naar hun. Ik loop gauw naar mijn auto, me bed is me alles op dit moment. Ik heb nog niet gegeten, ik rijd snel naar Hema en koop een Hema ontbijt. Ik eet alles onderweg op en thuis slaapt iedereen nog, het is nog maar 9 uur in de ochtend. Ik kleed me uit trek een short aan, een hemd aan en ga liggen. Ik val in slaap mijn gedachtes bij Kamal en de laatste woorden van zijn moeder.

-------
Olllaaaa lezers,
Hier nog een deel🤗.
Stem stem stem en plaats een reactie.
DIT OOK VOOR MIJN STILLE LEZERS❤️🤗.

Xx Marr😘

HEM wil ik Aan mijn ZIJ.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu