"Rein! Rein! Uyan Rein!"
Titreyen ses Rein'in başının etrafında dönüp duruyordu. Rein sesi duyana kadar belirsiz bir şeyin içinde gibiydi. Sesi duyduktan sonraysa belirsizlik kaybolmaya başladı.
Uyanmasını söyleyen kişi Dha'ydı. Rein gözlerini açtı.
Bulunduğu yerdeki kör edici beyazlık gözlerini acıtınca inleyerek tekrar kapattı.
"Sonunda! İyi misin Rein?"
Dha'nın endişeli sesiyle Rein yavaşça gözlerini araladı. Dha hemen yanına diz çökmüş ve üzerine eğilmişti. Rein hareket etmek istemeyen bedeniyle inatlaşarak uzandı ve göğsünün üzerinde duran Dha'nın eline tutundu.
"İyiyim.."
Dha elini çevirerek Rein'in elini avucunun içine aldı ve sıktı. Rein onun elinden bedenine akan gücü hissetti. İçi güçle ısındığında bedeni rahatladı.
"Sen uyanmayınca tekrar oldu sandım.. ayrıldık sandım."
Rein Dha'nın yardımıyla doğrulduğunda Dha'nın omzunu tuttu.
"Seni bir daha bırakmayacağım Dha.." diye mırıldandı sessizce. "Bırakmam.."
"Bırakmayacağını biliyorum" diye mırıldandı Dha, Rein'in dağılmış saçlarını düzelterek. Rein onun şefkatiyle hissettiği huzursuzluğun parçalandığını hissetti.
Dha ile birlikteyken her şey yolunda olacaktı öyle değil mi?
"Ne oldu?" diye mırıldandı Rein. Zihnindeki uyuşukluk geçmeye başladığında son olanları hatırlamıştı. "En son Lukan-"
"Sanırım birbirimizi biraz zorladık Rein" diyerek onun sözünü kesti Dha. Sonra yüzünü buruşturarak konuşmaya devam etti. "Ya da ben seni zorladım, üzgünüm. Yine kendimi kaybettim ve seni yönlendirmeye çalıştım. Bedenimiz benim öfkem yüzünden fazla zorlandı ve sen dayanamayıp bayıldın."
"Sen iyi misin?" diye sordu Rein.
Hayal meyal Dha'nın yakıcı öfkesini hatırlıyordu. Kendisi de öfkelenmişti ama Dha'nın öfkesi kontrol edilemezdi ve Rein bir süre o öfkeye kapılmıştı. Bunu hatırlıyordu ama.. biraz garip hissediyordu.
Rein alt dudağını dişleyerek ellerini sıktı. Kafasının içindeki bu tuhaf uyuşukluk da neydi? Bu sinir bozucuydu. Bir şeyler garipti Rein bunu biliyordu ama ne olduğunu anlamıyordu. Biraz boşlukta gibiydi ve sanki bir şeyin olmasını bekliyordu.
Beklediği bir şey vardı, olmasını beklediği bir şey. Şu anda o şey, bulunduğu duruma odaklanmasına engel oluyordu.
"Bende bir sorun yok Rein sadece senin uyanmanı bekliyordum. Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum ama seni beklerken çok uzun bir süre geçmiş gibi geldi.."
"Benim suçum değil mi?" dedi Rein kaşlarını çatarak. "Çok güçsüzüm bu yüzden bu haldeyiz-"
"Sen çok güçlüsün Rein" dedi Dha onun gözlerine bakarak. Rein onun bakışlarından bunu sadece Rein'i teselli etmek için söylemediğini görebiliyordu.
Dha, Rein'in güçlü olduğuna gerçekten inanıyordu.
"Herkesin bir sınırı vardır Rein ve sen kendi sınırlarını aştın. Senin yerinde başka biri olsaydı daha azına katlanamazdı bile. Ben senin ne kadar acı çektiğini, nelere dayandığını biliyorum Rein.. sen çok güçlüsün."
"Bilmiyorum Dha.." diye mırıldandı Rein gözlerini ondan kaçırarak. "Ben-"
Rein başında bir anlık hissettiği acıyla sustuğunda Dha konuşmuştu. Rein dikkatini ona vermeye çalıştı. Başına giren ağrı gerçekten bir anlıktı. Ne olduğunu anlamamıştı ama üzerinde düşünecek durumda da değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIZIL EJDERİN UYANIŞI
FantasíaKIZIL EJDERİN KANI hikayesinin 2. kitabıdır. "Baba?" "Ben babamız değilim" diyerek Rein'e doğru bir adım attı Dha. Rein kaşlarını çattı. Babamız sözü kafasını karıştırmıştı. "O zaman.. sen kimsin?" "Ben senim."