*RIIING*
Huh? What time is it? Oh nakatulog pala ako..
Huh? Whaaat? Umaga na?? 5 pm lng nmn ako nakatulog..hay.. Hindi parin ako makapaniwala sa narinig ko kahapon.. Nevermind, makapag ayos na nga. I look like a zombie with all this make up .
Pagkatapos maligo, at magbihis binuksan ko yung pinto.
Oh ano to? May breakfast sa tapat ng pinto? Huh? Si mommy nakatulog dito sa floor.. Kailangan ko na mag sorry.."Mommy?"
"Hmm?"
"Ma.. Sorry po ha? Nagalit po ako sainyo kahapon.."
"Yu ok lang yan.. Ako ang dapat mag sorry sayo.. Naisip ko kasi na baka iwanan mo kami at magalit ka.. Sorry talaga yu"
"Ma ok na po.."
"Ahm.. Since wala na akong itinatago sayo at alam mo na .. Do you want to ask me something about him?"
"Yes po.."Bago ako magtanong, nag breakfast kami. Then:
"Mommy .. Pilipino po ba sya?"
"Yu.. He's korean.. So that means you're half pilipino and half korean and that's why you had korean language lessons.. I wanted you know korean as 2nd language"
"Ah.. Saan po sya nakatira?"
"Yun ang hindi ko alam. Maybe in south korea"
"Ano po pangalan nya?"
"Seunghwan."
"Mommy can i ask you.. Something?"
"Go ahead"
"Can i go in korea?"
"Huh? To do?"
"Gusto ko po sya makita at makasama kahit konti lang."
"Hmm.. Yu.. Hindi ko alam.. I mean we don't know where he lives. Pano mo sya hahanapin?"
"I don't know mommy.. Basta ang alam ko po ay hahanapin ko sya kahit saan.."
"Sige.. Payag na ako.. Pero, sasamahan kita"
"No, mom. I'll go alone.. Pls. 20 na po ako. Im not a child."
"..kung yan ang gusto mo edi.. Ok fine."
"Salamat mommy.. "Niyakap ko sya tapos umakyat na ulit sa kwarto ko. Kailangan ko makakita ng flight for this week, ah eto. From manila,philippines to south korea. San ko kaya sya mahahanap? Makikita ko kaya sya?
Nakalipas ang mga araw, bukas na ang flight ko.
"Yu mag iingat ka ha?"
"Opo mom. Kayo din po."
"Mamimiss ka namin yu, just remember, i love you even if you're not my real daughter, even if we don't share the same blood" sabi ni dad.
"Opo dad.. I love you too.. I'll always love you. Goodnight na po mom and dad."
"Goodnight."*The next day*
Nandito na ako sa airport. Mamimiss ko talaga parents ko.. Pero wala ng bawian. Nakapag decide na ako: gusto ko makita yung tunay kong ama.
Bago umalis niyakap ko for the last time parents ko. Naiiyak na ako pero pilit pinipigilan, kase ako naman ang may gusto nito.
Umalis na ako, nasa airplane.
Napapaisip ako ng kung ano ano, ano sasabihin ko sa kanya pag nakita ko na sya? Makilala nya kaya ako? Oh di kaya.. Alam nya ba na may anak sya kay mommy? Paano kung may family na sya? Sasabihin ko pa ba? Hay ayoko na mag isip ng ganyan.. Nakaka stress at nervous.. Makatulog na nga lang.
--FF--"Ladies and gentlemen, we have started our descent/in preparation for landing, please make sure your seat backs and tray tables are in their full upright position. Make sure your seat belt is securely fastened and all carry-on luggage is stowed underneath the seat in front of you or in the overhead bins. Please turn off all electronic devices until we are safely parked at the gate. The flight attendants are currently passing around the cabin to pick up any remaining cups and glasses."
Hmm? Haaaay andito na pala tayo.
Pagkatapos "makababa" nasa labas na ako sa gimpo international airport. Ngayon kailangan ko lang makarating sa lotto hotel seoul kung saan nakaprenote na ako ng room at service."Excuse me? At the lotto hotel seoul please?" Sabi ko.
After 5mins nakarating na ako sa room ko. Kakapagod.. Sa ngayon magpapahinga ako pero bukas, magsisimula na ang paghahanap ko. Saan kaya ako mag sisimula? Ang laki ng seoul.. Bukas nlng ako mag iisip.
----
Hii :3 so.. Simula pa po yan. Haha please read the next chapter :D
Ahm tungkol sa language.. Itrytry ko gawin "english" . Hindi pa ako sure kung english or pilipino nlng.
BINABASA MO ANG
An unexpected life (EXO)
DragosteI didnt expect to live with these guys.. Im in korea to find my "lost" father, so how did i end up with them?