Chapter 70 (part 1)

92 4 6
                                    

Yukiko's POV (present)

Pagkatapos kong ikwento ang lahat natahamik sila, nakatingin sa baba.

"..." Pati ako nakatingin lang sa baba. Hindi ko alam kung paano ko sila titinnan .. Lalo na si Seunghwan at si Yuri.

"Paano.." Biglang may nagsalita kaya napatingin ako.

"Paano mo to nagawa? Diba.. Diba dapat walang iwanan? Bakit ka sumuko?!" Nakatingin sakin si Seunghwan, namumula ang mga mata.

"..." Hindi ako makasagot, yung mga mata ko unti unti napupuno ng mga luha.

"At tsaka bakit hindi mo sinabi sakin na buhay pa si Kim?! Sumagot ka!" Rinig kong sigaw nya.

"Sorry.. Sorry talaga.. Tama naman sinabi ni tita.. Mas gaganda at giginhawa buhay mo kasama sila.." sabi ko.

"Wala akong pakialam! Hindi ko kailangan maging mayaman! Ang gusto ko lang naman noon yung maging masaya at tahimik buhay natin kasama anak natin!" Sigaw ni Seunghwan.

"Sorry.. Sorry" napaiyak ako habang taklob mukha ko ng mga kamay.

"So.. Wala pala akong connection dito.. Hindi ko ka-ano ano si Yuri.." Biglang nagsalita si SG.

--

Yuri's POV

.. Wala akong masabi.. Naguguluhan parin ako.. Kaya naghiwalay sina mommy dahil ng ina ni sir Lee..? Lola ko..? .. At tsaka..

"Yuri!" Nagulat ako at biglang may pumasok sa kwarto, si dad James, stepfather ko.

Lumapit sya at niyakap ako, pagkatapos tumingin sya sa paligid. Lahat nakatingin sa kanya.

"Ikaw.. Mang aagaw ka!" Biglang hinila ni sir Lee si daddy sa kuhilyo.

"Inangkin mo ang hindi naman sayo! Bestfriend ka lang nya! Wala kang karapatan maging masaya kasama ang pamilya ko!" Tinataas ni sir Lee si dad at susuntukin na pero..

"Bakit? Diba ikaw ang ng iwan sa kanila? Diba dapat walang iwanan? Akala ko ba mahal mo si Yukiko?" Sigaw ni dad.

"Tumahimik ka!" Sigaw ni sir Lee.

"Hindi ka dapat nagagalit, dapat nga magpasalamat ka sakin at inalagaan sila at ginawa yung mga bagay na dapat ikaw ang gumagawa. Ako yung naging ama kay Yuri nung wala ka, ako ang nagpalaki sa kanya hindi ikaw. At wag ako ang sisihin mo dahil ikaw ang umalis, hindi ako"

"Sabing tumahimik ka! Wala kang alam sa kung ano pinagdaanan ko! Oo ikaw ang gumawa ng mga bagay na dapat ako ang gagawa pero ngayon nandito na ako kaya hindi ka na nila kailangan!" Sigaw ni sir Lee.

"Ikaw ang hindi kailangan dito! Kasi kung mahal mo talaga sila hindi mo sila iiwan nung una pa!" Sigaw naman ni dad.

"Tumahimik ka! Tumahimik ka! Wala kang karapatan mag salita ng ganyan! Wala kang alam!" Biglang sinuntok ni sir Lee si dad.

Bumaksak si dad sa sahig at susuntukin ulit sya nung humarang si mommy at pinigilan si sir Lee.

--

Hii :) sorry po kung natagal at kung pangit haha patapos na kasi ang school dito kaya kailangan ko po mag aral puro tests kasi -.- anyways  may good news ako :) pahahabain ko yung story na to ng konti pa :) haha narealize ko kasi na   madami pa pala ako pwedeng gawin :) haha

An unexpected life (EXO)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon